Στη Σομαλία οι νικητές γίνονται δεκτοί με πανηγυρισμούς, αλλά για πόσο ακόμη; Πριν από έξι μήνες οι Σομαλοί υποδέχονταν πανηγυρικά τους ισλαμιστές μαχητές, καθώς αυτοί εξεδίωξαν τους πολέμαρχους από το Μογκαντίσου.


Τους κυνήγησαν μέχρι τον Νότο και υποσχέθηκαν να αποκαταστήσουν τη σταθερότητα με την αυστηρή εφαρμογή του ισλαμικού δικαίου (σαρία). Σήμερα, πολλοί Σομαλοί ξαναβγαίνουν στους δρόμους, αλλά αυτή τη φορά για να υποδεχθούν με επευφημίες τα κυβερνητικά στρατεύματα και τα αιθιοπικά άρματα μάχης που εκδίωξαν τους ισλαμιστές, χαρακτηρίζοντάς τους τρομοκράτες. Η κυβέρνηση λοιπόν δεν ενθουσιάζεται ιδιαίτερα από την πανηγυρική υποδοχή της, σε μια πόλη όπου η εξουσία φαίνεται να αλλάζει χέρια πάρα πολύ συχνά και όπου ο ασφαλέστερος τρόπος για να επιβιώσει ένας απλός άνθρωπος είναι να χειροκροτεί τον νικητή της ημέρας. Ούτε ο πρόεδρος Αμπντουλάχι Γιουσούφ ούτε ο πρωθυπουργός Αλί Γκεντί μπορούν να επαναπαυθούν στις δάφνες τους, παρά την εκπληκτική ταχύτητα με την οποία οι ισλαμιστές εκδιώχθηκαν από το Μογκαντίσου. Για πολλούς Σομαλούς εκπροσωπούν μια ξενόφερτη κυβέρνηση που στηρίζεται στη στρατιωτική ισχύ της Αιθιοπίας. Αυτή η κυβέρνηση μπορεί να διαπιστώσει ότι οι ισλαμιστές έχουν τη δυνατότητα να «μεταλλαχθούν» σε αντάρτες – όπως εκείνους που δρουν στο Ιράκκαι να γίνουν πόλος έλξης για… εισαγόμενους μαχητές που θα είναι πρόθυμοι να πολεμήσουν κατά των «χριστιανών σταυροφόρων».

Η ιδέα να συγκροτηθεί μια κυβέρνηση ευρύτερης αποδοχής προωθείται για την ώρα από την Αμερική και την Αιθιοπία. Οι ΗΠΑ προτρέπουν την κυβέρνηση να συμπεριλάβει όλους τους πολιτικούς παράγοντες της Σομαλίας, μεταξύ των οποίων και τα μέλη του ηττημένου Ισλαμικού Συμβουλίου που θα είναι πρόθυμα να συνεργασθούν. Ό,τι κι αν αποφασίσουν ο Γιουσούφ και ο Γκεντί, θα πρέπει να δράσουν γρήγορα ώστε να διαλύσουν τις εντυπώσεις ότι δεν είναι παρά ανδρείκελα των οποίων τις κινήσεις υπαγορεύει η Αιθιοπία. Αυτό θα είναι δύσκολο, αν πρώτα δεν αποχωρήσουν οι Αιθίοπες προστάτες τους. «Αφού κατέλαβαν δυο-τρεις περιοχές της χώρας, όρμησε ο “Μεγάλος Αδελφός” τους που έχει έναν από τους μεγαλύτερους στρατούς της Αφρικής», λέει ο πολιτικός αναλυτής Τζον Πέντεργκαστ. «Να θέλουν λοιπόν τώρα να μονοπωλήσουν την εξουσία είναι βαθιά προσβλητικό για τον σομαλικό λαό και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια για την ειρήνευση στην περιοχή». Ο μεγάλος φόβος είναι ότι το ισλαμικό κίνημα μπορεί από ώρα σε ώρα να εξαπολύσει κύμα βομβιστικών επιθέσεων αυτοκτονίας με πολλαπλούς στόχους: από τα κυβερνητικά και αιθιοπικά στρατεύματα στο εσωτερικό της Σομαλίας, μέχρι αμάχους στις πρωτεύουσες των χωρών της Ανατολικής Αφρικής. Η Αμερική υποστηρίζει ότι τουλάχιστον τρεις από εκείνους που σχεδίασαν τις βομβιστικές επιθέσεις του 1998 στις πρεσβείες της στην Τανζανία και την Κένυα βρίσκονται στη Σομαλία. Επίσης είναι πεπεισμένη ότι το Ισλαμικό Συμβούλιο ελέγχεται από πυρήνα της Αλ Κάιντα.