Αναζήτηση
Ιδιαίτερα καλή…
|
|
… είναι αυτόν τον καιρό η εικόνα της ιταλικής οικονομίας. Την περασμένη
εβδομάδα ο ΟΟΣΑ ανακοίνωσε ότι η πρόβλεψη για την ανάπτυξη το 2006 ανέρχεται
σε 1,8%, έναντι 1,4% που ήταν η προηγούμενη πρόβλεψη. Στη συνέχεια η κυβέρνηση
διαπίστωσε ότι η αυξημένη ανάπτυξη οδηγεί σε αύξηση των εσόδων από τη
φορολογία. Τέτοιος ήταν ο ενθουσιασμός του πρωθυπουργού Ρομάνο Πρόντι, που
αποφάσισε να μην προχωρήσει στη μείωση των δαπανών κατά 5 δισεκατομμύρια
δολάρια την οποία είχε αναγγείλει για το 2007. Όπως είπε, δεν θέλει να κάνει
τους Ιταλούς να κλάψουν. Οι αξιωματούχοι υπολογίζουν ότι το δημοσιονομικό
έλλειμμα για το 2006 δεν θα υπερβεί το 3,9% του ΑΕΠ. Δύο ειδικοί όμως, ο Τίτο
Μποέρι και ο Πιέτρο Γκαριμπάλντι, εκτιμούν ότι η εικόνα αυτή είναι απαισιόδοξη
και πιστεύουν ότι το έλλειμμα μπορεί να πέσει και κάτω από το 3% που είναι το
όριο για τη ζώνη του ευρώ.
Όλα αυτά…
… δεν συμβιβάζονται με τους φόβους που εκφράζονται στο Λονδίνο ότι η Ιταλία
κινδυνεύει να «πέσει έξω». Σύμφωνα με μελέτη που θα δώσει σύντομα στη
δημοσιότητα το Κέντρο για την Ευρωπαϊκή Μεταρρύθμιση, που εδρεύει στο Λονδίνο,
οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο φτάνουν το 40%. Αλλά ο Ιταλός υπουργός
Οικονομικών Τομάζο Πάντοα-Σιόπα απορρίπτει αυτά τα σενάρια θεωρώντας τα
εξωπραγματικά. Έχει άραγε δίκιο;
Όπως γράφει…
… ο «Εκόνομιστ», η Ιταλία αντιμετωπίζει σήμερα δύο κινδύνους. Ο ένας είναι
να χειροτερέψει τόσο πολύ η οικονομία της ώστε να αυξηθεί το κόστος
διαπραγμάτευσης του χρέους της, κάτι που θα οδηγήσει τη χώρα σε έναν φαύλο
κύκλο αύξησης των επιτοκίων και διόγκωσης των ελλειμμάτων. Τα τελευταία
στοιχεία δείχνουν ότι αυτός ο κίνδυνος δεν είναι πολύ μεγάλος στο άμεσο
μέλλον. Η κυβέρνηση μπορεί όμως να πέσει θύμα της μακαριότητάς της. Τα
αριστερά κόμματα που μετέχουν στον κυβερνητικό συνασπισμό θα εκμεταλλευτούν
κάθε πληροφορία για μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος για να ζητήσουν
λιγότερες περικοπές στον προϋπολογισμό του επόμενου χρόνου.
Υπάρχει…
… όμως ένας δεύτερος και σημαντικότερος κίνδυνος να «πέσει έξω» η Ιταλία. Ο
κίνδυνος αυτός είναι να μειωθεί τόσο πολύ η ανταγωνιστικότητά της ώστε η
συμμετοχή της στη ζώνη του ευρώ να γίνει οδυνηρή. Σύμφωνα με τη μελέτη του
Κέντρου για την Ευρωπαϊκή Μεταρρύθμιση, η Ιταλία βρίσκεται στο «δώδεκα παρά
πέντε» και πρέπει να λάβει άμεσα μέτρα για να εξασφαλίσει τη μακροπρόθεσμη
συμμετοχή της στη ζώνη του ευρώ. Από το 2000 ώς το 2004, η παραγωγικότητα
μειώθηκε στην Ιταλία κατά 1,2% τον χρόνο, η χειρότερη επίδοση στους 15. Την
ίδια ώρα, τόσο ο πληθωρισμός όσο και η αύξηση των μισθών ήταν μεγαλύτερα από
άλλες χώρες και ιδιαίτερα τη Γερμανία. Σύμφωνα με τον «Εκόνομιστ», η περαιτέρω
ανάπτυξη της χώρας θα εξαρτηθεί από τις προσπάθειες του ιδιωτικού τομέα και,
στον βαθμό που μπορεί να βοηθήσει ο δημόσιος τομέας, από την περαιτέρω
φιλελευθεροποίηση των υπουργείων.
