Ο ήχος αναμονής που έχει επιλέξει για το κινητό είναι χαρακτηριστικός.

«Εεεε-οοοο πρέπει να σηκώσουμε και το κινητό» στον ρυθμό του γνωστού

συνθήματος από το Euro της Πορτογαλίας. Το συνδετικό «και» υποδηλώνει ότι έχει

προηγηθεί… άρση τροπαίων για τον Κώστα Τσαρτσαρή – πρωταθλητή Ευρώπης με την

Εθνική – στα τέσσερα χρόνια του στον Παναθηναϊκό. Έχει ήδη κατακτήσει τρεις

«κούπες» πρωταθλήματος, ισάριθμες κυπέλλου και έπεται συνέχεια. H μόνη που του

λείπει είναι η ευρωπαϊκή και αν σηκώσει και αυτή, ας κτυπά το κινητό όσο

θέλει…

«Όποτε δεν βοηθώ την ομάδα μου νιώθω 100 φορές πιο άσχημα από το να ακούσω

κάτι που θα πει κάποιος στην εξέδρα», λέει ο Κώστας Τσαρτσαρής. Ο διεθνής φορ

τώρα δηλώνει πιο αισιόδοξος από ποτέ για την επιτυχημένη ολοκλήρωση της χρονιάς

«Νομίζω ότι φέτος μπορούμε να φθάσουμε και στο ευρωπαϊκό. H ποιότητα που

διαθέτουμε ως ομάδα είναι τέτοια που μπορούμε να νικήσουμε οποιονδήποτε

αντίπαλο, σε οποιοδήποτε γήπεδο. E, μετά ας βαράει το κινητό ασταμάτητα, ώστε

να μην προλαβαίνω να το σηκώνω», απαντάει γελώντας ο MVP του σαββατιάτικου

τελικού με το Μαρούσι και του προχθεσινού… τελικού με την Έφες Πίλσεν. Ο

διεθνής φόργουορντ μιλώντας στην «ΟΜΑΔΑ» υπεραμύνεται της φροντ-λάιν των

«πρασίνων» και αποκαλύπτει το μυστικό της αγωνιστικής ανάκαμψης.

«Είναι αλήθεια ότι έως τώρα η άμυνα μας είχε δώσει μεγάλες νίκες. Παίζαμε

άμυνα που αποτελούσε πρότυπο για πολλές ομάδες στην Ευρώπη και δεν ήταν λίγες

οι φορές που ξένοι προπονητές αναφέρονταν σε αυτή με τα καλύτερα λόγια. Όταν

σταματήσαμε να έχουμε την ίδια απόδοση ήρθαν οι ήττες, όμως τόσο στον τελικό

του κυπέλλου όσο και στο «Αμπντί Ιπεκτσί» βρήκαμε τη χαμένη μας καλή

«συνήθεια» και φθάσαμε στις νίκες. Είναι ένα από τα όπλα μας και δεν πρέπει να

το αφήνουμε στο… συρτάρι».

Μετά τις δύο σημαντικές νίκες, έχετε ξανά την απαραίτητη φόρα και

αυτοπεποίθηση ώστε να βγάλει ο Παναθηναϊκός από τον δρόμο για την Πράγα την

ΤΣΣΚΑ με ντεζαβαντάζ έδρας ή πρέπει να προσδοκά δώρο της Έφες από το

Ζάγκρεμπ για να αντιμετωπίσει την Ταουγκρές με δύο ματς στο ΟΑΚΑ;

Κατ’ αρχάς, θέλουμε να νικήσουμε την Μπενετόν. Αυτήν τη στιγμή δεν μας

απασχολεί τίποτα άλλο. Απολύτως. Αν είναι να νικήσει η Έφες, καλώς να νικήσει.

Αν πάλι νικήσει η Τσιμπόνα, μας αφήνει παγερά αδιάφορους. Φέτος έχουμε νικήσει

στη Μόσχα και γενικώς σε πολλές ισχυρές έδρες. Βέβαια τίποτα από τα δύο δεν

εξασφαλίζει ότι θα νικήσουμε την ΤΣΣΚΑ στη Ρωσία, όμως αν παίξουμε όπως στην

πρώτη φάση είναι εξασφαλισμένο πως μπορούμε να νικήσουμε οπουδήποτε.

Τελικά, σε αυτή την περιπέτεια, από την οποία φαίνεται ότι θα

βγείτε πιο δυνατοί, μήπως μπήκατε διότι υποτιμήσατε την Τσιμπόνα;

Σ’ εμάς δεν φάνηκε το μάτι να γυαλίζει όπως στην Κωνσταντινούπολη

προχθές ή στο Γαλάτσι το Σάββατο.

Για να είμαστε ειλικρινείς, σίγουρα κάπου μέσα μας, στο πίσω μέρος του μυαλό

μας, υπήρχε κάτι τέτοιο. Δεν μπήκαμε στο γήπεδο πιστεύοντας ότι θα νικήσουμε

με τη φανέλα, αλλά όταν έχει περάσει από το Ζάγκρεμπ η Μακάμπι με 30 πόντους,

η Μπαρτσελόνα με 20 και γενικώς η Τσιμπόνα προκρίθηκε την τελευταία στιγμή,

είσαι πιο χαλαρός. Όμως ήταν κι άλλα πράγματα που έπαιξαν ρόλο. Βρεθήκαμε σε

άσχημη περίοδο, κάναμε κακές επιλογές, το μάτι μας όπως είπες δεν γυάλιζε στην

άμυνα, ενώ δικαιούμασταν τη νίκη επί της Έφες στο ΟΑΚΑ.

Την Τετάρτη, πάντως, η κατάσταση που αντιμετωπίσατε στο

«Αμπντί Ιπεκτσί» δεν ήταν σαν την περσινή και γενικώς ήταν πολύ καλύτερη από

ό,τι όλοι φοβόμασταν.

Ναι, είναι αλήθεια αυτό. Ωστόσο δεν ήταν εύκολο να νικήσουμε, διότι παίζαμε με

την πλάτη στον τοίχο. Πρώτη φορά είχαμε τέτοια πίεση, η οποία εκ του

αποτελέσματος μπορούμε να πούμε ότι λειτούργησε ευεργετικά. Αλλά να ξέρετε πως

ήμασταν τόσο αποφασισμένοι που θα τους νικούσαμε ακόμη και σε Κόλαση!

«Μην… πυροβολείτε τους ψηλούς»

Φέτος η φροντ-λάιν του Παναθηναϊκού έχει «ακούσει» πολλά και διάφορα. Το

προχθεσινό ματς ήταν απάντηση σε εκείνους που υποστηρίζουν ότι ο Παναθηναϊκός

στερείται ψηλών ή μήπως απλώς βγήκε στο παιχνίδι λόγω αδυναμίας της Έφες; Ο

Κώστας Τσαρτσαρής στηρίζει απόλυτα τους συμπαίκτες του στη θέση εντός της

ρακέτας.

«Ο Μπατίστ παίζει καταπληκτικό μπάσκετ. Ο Τομάσεβιτς, τώρα που μπορεί να

βοηθήσει, αποδεικνύει τι τρομερό εργαλείο είναι. Ο Φράνκι και εγώ έχουμε

βοηθήσει πολλές φορές. Είναι πολλά τα ματς στα οποία οι ψηλοί έχουμε παίξει

πρωταγωνιστικό ρόλο και νομίζω ότι τουλάχιστον μας αδικούν τέτοια σχόλια.

Είναι αλήθεια πως συνολικά ως φροντ-λάιν στα μάτια του κόσμου μοιάζουμε με

υποψηφιότητα για Όσκαρ β’ ανδρικού ρόλου, παρά με πρωταγωνιστές. Όπως επίσης

είναι φανερό ότι η ομάδα έχει κτιστεί γύρω από τους περιφερειακούς. Αλλά αυτό

είναι το στυλ μας και οι περιφερειακοί μας είναι οι καλύτεροι στην Ευρώπη. Ο

Παναθηναϊκός στην άμυνα πιέζει ψηλά, με τους ψηλούς να βγαίνουν μακριά από το

καλάθι και αυτό είναι το ατού του. Με ένα θηρίο ύψους 2μ20 δεν θα εφάρμοζε το

ίδιο καλά την άμυνα που θέλει ο προπονητής, ο οποίος δεν είναι κανένας κουτός

για να κάνει τέτοιες επιλογές…».

– Αλλά κι εσύ δεν έχεις ακούσει λίγα σχόλια…

Είναι κάτι που πλέον δεν με απασχολεί και δεν με ενδιαφέρει. Όποτε δεν βοηθώ

την ομάδα μου νιώθω 100 φορές πιο άσχημα από το να ακούσω κάτι που θα πει

κάποιος στην εξέδρα ή σχολιάσει ένας δημοσιογράφος. Ξέρω πολύ καλά πότε είμαι

θετικός για την ομάδα ή πότε δεν την έχω βοηθήσει όσο μπορώ και τότε κάνω την

αυτοκριτική μου. Έτσι το αντιμετωπίζω το γεγονός, γνωρίζοντας ότι όλο αυτό

είναι στη φύση του Έλληνα, η οποία περιγράφεται εύστοχα στη διαφήμιση με τον

τύπο στην εξέδρα ο οποίος εκεί που βρίζει τον παίκτη της ομάδας του σε λίγα

δεύτερα τον αποθεώνει. Έτσι πρέπει να το αντιμετωπίζουμε εμείς οι παίκτες και

με συγκέντρωση στη δουλειά να συνεχίζουμε την προσπάθεια.