«Eπιτέλους, χάνουν οι Aμερικανοί»

Σε κανέναν από τους οδηγούς πόλης του Παρισιού δεν αναγγελλόταν η πρεμιέρα

της ταινίας «Ιράκ, η κοιλάδα των λύκων». Και εντούτοις, την Τετάρτη, στην

προβολή των 17.00, η μεγάλη αίθουσα «Cinema du Monde» ήταν κατά το ήμισυ

γεμάτη. Δεκάδες άνθρωποι, όλοι Τούρκοι, είχαν έρθει να παρακολουθήσουν τη

μεγαλύτερη επιτυχία στη σύγχρονη κινηματογραφική ιστορία της πατρίδας τους.

H ταινία «Kurtlar vadisi – Irak» (Ιράκ, η κοιλάδα των λύκων) βγήκε στις

τουρκικές αίθουσες στις 3 Φεβρουαρίου και μέχρι σήμερα έχει κόψει περισσότερα

από 3,5 εκατομμύρια εισιτήρια! Σχεδόν κάθε προβολή τελειώνει μέσα σε μια

θύελλα χειροκροτημάτων. Οι θεατές φεύγουν περιχαρείς, με το ηθικό τους

αναπτερωμένο. H επιτυχία της ταινίας, όμως, δεν περιορίζεται στην Τουρκία.

Λίγες ημέρες μετά την επίσημη τουρκική πρώτη, το «Ιράκ, η κοιλάδα των λύκων»

άρχισε να προβάλλεται και στη Γερμανία, χώρα με πολυπληθή τουρκική κοινότητα.

Βλέποντας την απήχησή της, οι Γάλλοι ιδιοκτήτες κινηματογράφων ζήτησαν από τον

διανομέα της στη χώρα, την εταιρεία Too Cool, να επισπεύσει την πρεμιέρα –

είχε προγραμματιστεί για την 1η Απριλίου. Χρειάστηκε να εκδοθεί από το Εθνικό

Κέντρο Κινηματογραφίας της Γαλλίας μια «ειδική άδεια προβολής», από αυτές που

συνήθως δίνονται στα φιλμ τα οποία προβάλλονται σε φεστιβάλ. Τελικά η πρεμιέρα

έγινε στο Παρίσι την 1η Μαρτίου. Συνολικά, 15 αίθουσες σε όλη τη χώρα έχουν

παραγγείλει μια κόπια.

Αντιδράσεις. Δεν βλέπουν ωστόσο όλοι με καλό μάτι αυτή την πορεία. Στη

Γερμανία, ο ηγέτης της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης (CSU), Έντμουντ Στόιμπερ,

χαρακτήρισε την ταινία «αντιδυτική και ρατσιστική». Ακόμη και στην Τουρκία,

και συγκεκριμένα στο Ντιγιαρμπακίρ, μια οργάνωση υπέρ των δικαιωμάτων των

παιδιών υπέβαλε μήνυση με το επιχείρημα ότι είναι «ρατσιστική και γυρισμένη με

χιτλερική και εθνικιστική οπτική». Ο λόγος; Το «στόρι» της ταινίας δίνει τη

δική του εξήγηση. Το «Kurtlar vadisi – Irak» αφηγείται με δυο λόγια τα

ανδραγαθήματα ενός Τούρκου μυστικού πράκτορα στην πόλη Αρμπίλ, στο ιρακινό

Κουρδιστάν. H ταινία αρχίζει με την αυτοκτονία ενός Τούρκου αξιωματικού ο

οποίος δεν μπορεί να ξεπεράσει τον εξευτελισμό της μονάδας του από τους

Αμερικανούς στρατιώτες.

Το 2003, και ενώ βρίσκεται σε αποστολή στη Σουλεϊμανίγια, ο υπολοχαγός

Σουλεϊμάν και δέκα από τους άνδρες του συλλαμβάνονται από τον αμερικανικό

στρατό και μεταφέρονται στη Βαγδάτη, με τα κεφάλια καλυμμένα με κουκούλες. Ο

Σουλεϊμάν θα αυτοκτονήσει. Ένας φίλος του, που τυγχάνει να είναι και μυστικός

πράκτορας, και υπερήρωας, ένα είδος Τούρκου Ράμπο, θα ξεκινήσει από την

Τουρκία προκειμένου να πάρει εκδίκηση. Ένα λεπτό αφότου περνά τα σύνορα, ο

Πολάτ Αλεμντάρ και οι δύο σύντροφοί του εξοντώνουν κάτι Κούρδους αστυνομικούς

που τολμούν να τους ζητήσουν διαβατήρια. «Όλοι οι κυβερνώντες αυτής της χώρας

καταπίεζαν τον λαό», λέει ο υπερήρωας, «εκτός από τους προγόνους μας».

Οι ωμότητες σε πρώτο πλάνο

Στόχος του Αλεμντάρ είναι ο Σαμ Μάρσαλ, ο Αμερικανός δυνάστης που φέρει την

ευθύνη για τον εξευτελισμό των Τούρκων, ένας βάρβαρος που χρησιμοποιεί παιδιά

σαν ανθρώπινες ασπίδες. Οι ωμότητες των Αμερικανών στο Ιράκ βρίσκονται στο

πρώτο πλάνο. Παρότι το μεγαλύτερο μέρος της δράσης εκτυλίσσεται στην Αρμπίλ,

μία σεκάνς λαμβάνει χώρα στις φυλακές του Αμπού Γράιμπ. Ο θεατής βλέπει

«ολοζώντανη» μπροστά του τη διαβόητη στρατιωτίνα-βασανίστρια Λίντι Ίνγκλαντ.

Βλέπει επίσης έναν γιατρό, δίχως όνομα, ο οποίος εξηγεί πως είναι Εβραίος και

αφαιρεί νεφρά από τους κρατουμένους – όργανα που αποστέλλονται κατόπιν μέσα σε

κοντέινερ με ετικέτες «Νέα Υόρκη», «Λονδίνο» και «Τελ Αβίβ»…

Ο γιατρός αυτός, όμως, ωχριά μπροστά στον ελεεινό και απαίσιο Σαμ Μάρσαλ (τον

οποίο ενσαρκώνει ο Ελληνικοαμερικανός ηθοποιός Μπίλι Ζέιν). Οι θεατές τον

βλέπουν να προσεύχεται μπροστά σε έναν Εσταυρωμένο. Ο Μάρσαλ είναι τόσο πιστός

που έχει διακοσμήσει το γραφείο του με μια αναπαράσταση του Μυστικού Δείπνου.

Επανειλημμένως εξηγεί πως βρίσκεται στο Ιράκ προκειμένου να επιτελέσει τη Θεία

Θέληση. Και, φυσικά, επανειλημμένως σκοτώνει.

«Επιτέλους, μια φορά χάνουν και οι Αμερικανοί – τι ωραία!», αναφωνεί ο Οσμάν,

ένας 24χρονος φοιτητής βγαίνοντας από τον κινηματογράφο στην Κωνσταντινούπολη.

The End.

LINK: * www.valleyofthewolvesiraq.com/