Αναζήτηση
Μπορεί ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής από το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής
του κόμματός του να συνεχάρη τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου για την
επιλογή της Σοσιαλιστικής Διεθνούς να τον αναγορεύσει σε πρόεδρό της… Όμως
πολλά δελτία ειδήσεων «έθαψαν» το θέμα…
Το ίδιο συνέβη με πολλούς παράγοντες – και του ΠΑΣΟΚ – που δεν χάρηκαν, πολύ
περισσότερο δεν ήθελαν να προβάλουν αυτήν τη διεθνή αναβάθμιση του αρχηγού της
αξιωματικής αντιπο-λίτευσης.
Υπάρχει ωστόσο και η άλλη πλευρά, η σοβαρότερη. Τι θα κάνει ο πρόεδρος του
ΠΑΣΟΚ ως αρχηγός μιας τόσο μεγάλης και με τόσες αντιθέσεις οργάνωσης; Ποια
περιθώρια έχει για να κινηθεί; Ποια θέση θα λάβει όταν η Ουάσιγκτον χτυπήσει
και πάλι τις σειρήνες ενός νέου καταστρεπτικού πολέμου εις βάρος χώρας ή
απελευθερωτικού κινήματος του Τρίτου Κόσμου; Τι θα κάνει – στα πλαίσια μιας
Διεθνούς που έβαλε σε ίση μοίρα τους θύτες και τα θύματα – για την τραγική
Κύπρο; Πώς, με ποιο τρόπο θα παρέμβει για τα δίκαια των λαών των Βαλκανίων που
είδαν την ιστορική πόλη του Βελιγραδίου να βομβαρδίζεται από τα ΝΑΤΟϊκά
αεροπλάνα; Ποιες πρωτοβουλίες μπορεί να πάρει για τη Λατινική Αμερική, κυρίως
τη μαστιζόμενη από τη φτώχεια Κεντρική Αμερική, την «πίσω αυλή» των ΗΠΑ; Πώς
θα αντιδράσει όταν σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Ευρώπης (π.χ. το γερμανικό)
περικόπτουν κι άλλο τις κοινωνικές παροχές; Πόσο και με ποιον τρόπο από αυτό
τον «θρόνο» θα επηρεάσει – και κυρίως σε ποια κατεύθυνση – το λαϊκό κίνημα
στην Ελλάδα και το κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας του;
Ασφαλώς και είναι κέρδος για μία χώρα – σαν την «περιφερειακή» Ελλάδα – να
αναδεικνύεται ένας πολιτικός, «ο αυριανός πρωθυπουργός», σε πρόεδρο μιας
μεγάλης διεθνούς οργάνωσης.
Όμως το μεγάλο θέμα είναι κατά πόσο αυτή η αναβάθμιση του κ. Παπανδρέου θα
μπορέσει να υπηρετήσει τη δικαιοσύνη, την ειρήνη, την αλληλεγγύη, τη
δημοκρατία και το «όνειρο»: τον σοσιαλισμό.
