Υπάρχει ευρωπαϊκή χώρα η οποία παρουσίαζε εικόνα παρόμοια με αυτή της Τουρκίας

στην πρόσφατη ιστορία; Υπάρχει. Είναι η Ισπανία υπό τον Φράνκο. Όχι πολύ καιρό

πριν, η οπισθοδρόμηση και η πολιτιστική εικόνα της Ισπανίας θεωρούνταν

αντίθετες με το ευρωπαϊκό όραμα. H Τουρκία διαθέτει επίσης μεσογειακή

κουλτούρα, η οποία ολοκληρώνεται με την πελατειακή της πολιτική και την

απαγορευτική – ορισμένες φορές – δύναμη της οικογένειας. Όταν η Ισπανία

εντάχθηκε στην E.E., εκσυγχρονίστηκε ταχύτατα. Στην πραγματικότητα, όπως

συμβαίνει και στο εσωτερικό της Ισπανίας, οι πολιτιστικές διαφορές στην

Ανατολία είναι το ίδιο μεγάλες όπως οι αντίστοιχες μεταξύ Τούρκων και

Ευρωπαίων.

H σύγκριση με την Ισπανία φέρνει στην επιφάνεια και ένα ακόμη επιτακτικό

ζήτημα: τις μειονότητες. H Ισπανία έζησε έναν άγριο εμφύλιο πόλεμο, στον οποίο

οι μειονότητες συμμετείχαν. Οι Καταλανοί προπορεύονταν σε σύγκριση με τον

πληθυσμό της υπόλοιπης χώρας – σε μεγάλο βαθμό – όπως οι Έλληνες ή οι Αρμένιοι

στην παλιά Τουρκία.

Οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να ξεχάσουν τις αντιρρήσεις τους για την Τουρκία. H

χώρα αυτή αξίζει περισσότερο απ’ ό,τι αν προστεθούν μαζί όλες οι άλλες νέες

χώρες της Ανατολικής Ευρώπης: έχει παράδοση στη σκληρή δουλειά και την

τιμιότητα, που ποτέ δεν καταστράφηκαν από τον κομμουνισμό. Είναι μια Ισπανία

που τώρα δημιουργείται.

Τα πηγαίνει τόσο καλά, που αμφιβάλλει κανείς αν πράγματι η Τουρκία χρειάζεται

να μπει στην Ευρώπη.

Μπορεί η Τουρκία να αντέξει την ανεργία, τη γραφειοκρατία και τη φορολογία

που πράγματι προμηνύει η ένταξη στην E.E.; Εξαρτάται από τους Τούρκους. Όμως,

ανάμεσά μας, υπάρχουν κι εκείνοι που μπορεί να σκεφθούν ότι οι Τούρκοι είναι

σε θέση να πραγματοποιήσουν τις επωφελείς μεταρρυθμίσεις μόνοι τους. Οι ίδιοι

μάλιστα, μπορεί να φτάσουν στο σημείο και να πουν ότι, αν πράγματι οι Τούρκοι

θέλουν οπωσδήποτε την ένταξή τους στην E.E., ας έρθουν να πάρουν τη δική μας

ένταξη.

Ο Norman Stone είναι καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κοτς της

Κωνσταντινούπολης.