Αναζήτηση
H ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ Ένωση είναι «χώρος κοινών αξιών». Ο σεβασμός και η
προστασία των ατομικών δικαιωμάτων συνιστά ταυτολογικό στοιχείο της ύπαρξής
της. H E.E. προσφέρει και οφείλει να προσφέρει την υψηλότερη δυνατή προστασία
στα ατομικά δικαιώματα ως αυτονόητη προϋπόθεση για τη λειτουργία της ως
δημοκρατικού και δικαιοκρατικού συστήματος. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε
φορά που η Ένωση επιχειρεί να νομοθετήσει στον τομέα της καταπολέμησης του
οργανωμένου εγκλήματος, τρομοκρατίας κ.λπ. παραβιάζει οπωσδήποτε τα ατομικά
δικαιώματα. Είναι γνωστή η «διαλεκτική ένταση» ανάμεσα στην επιταγή της
προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων και στο αίτημα για την ασφάλεια των
πολιτών ιδιαίτερα σε μια περίοδο που «ο τρόμος τείνει να γίνει μόνιμος
κάτοικος της Ευρώπης». Οι αντιδράσεις στην Ελλάδα λαμβάνουν ενίοτε υστερικό
χαρακτήρα. Παντού βλέπουμε τον «μεγάλο αδελφό». Χώρες υποδειγματικές στην
προστασία ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, όπως Σουηδία, Φινλανδία κ.ά.,
δεν βλέπουν τέτοια φαντάσματα. H Ελλάδα τα βλέπει μονίμως λες και είμαστε η
χώρα με το απολύτως αψεγάδιαστο καθεστώς στην προστασία των ατομικών
δικαιωμάτων.
Αλήθεια, θυμάται κανένας τις θυελλώδεις αντιδράσεις που ξεσηκώθηκαν όταν η
Ελλάδα επρόκειτο να προσχωρήσει στη Συνθήκη του Σένγκεν για την ελεύθερη
κυκλοφορία των προσώπων; Διαδηλώσεις, πυρπολήσεις έξω από τη Βουλή, υστερικές
αντιδράσεις από κάθε είδους ακραίους (και ορισμένους υποτίθεται σοβαρούς),
νεοεθνικιστές, θρησκόληπτους, γραφικούς, κ.ά. Άλλοι έβλεπαν τον «μεγάλο
αδελφό», άλλοι τον… Σατανά, ορισμένοι βρήκαν κρυμμένο στο κείμενο της
Συνθήκης το… «666». Και όλα αυτά τα φαιδρά και αποκαλυπτικά υπέρ –
υποτίθεται – της προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων. Τι έγινε από τότε,
σχεδόν πέντε χρόνια μετά την πλήρη ένταξη της χώρας στο καθεστώς Σένγκεν;
Τίποτα απολύτως. Ούτε παραβιάσεις δικαιωμάτων, ούτε Σατανάς, ούτε «666». Απλώς
ταξιδεύουμε χωρίς ελέγχους στο μεγαλύτερο μέρος της Ένωσης. Αλλά θα πρέπει να
είναι σαφές ότι για να υπάρξει ενιαίο ελεύθερο καθεστώς διακίνησης θα πρέπει
να υπάρξει και ενιαίο, εναρμονισμένο καθεστώς για την αντιμετώπιση του
οργανωμένου εγκλήματος. Εάν δεν υπάρξουν οι ρυθμίσεις στο πλαίσιο της Ένωσης
για ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα διεθνικού χαρακτήρα, τότε η κάθε χώρα θα
υιοθετήσει μονομερώς τα δικά της μέτρα με ιδιαίτερα ζημιογόνες συνέπειες για
τις ελευθερίες όλων…
Ο Π.K. Ιωακειμίδης είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος
του Δ.Σ. του ΕΛΙΑΜΕΠ.
