Οι μουσουλμάνοι που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη πρέπει να λάβουν μία σειρά

από μέτρα. Κατά πρώτον, πρέπει να απορρίψουν την άποψη ότι όποιος δεν είναι

μουσουλμάνος είναι «άπιστος», άρα όχι κανονικός άνθρωπος. Στη συνέχεια, είναι

σημαντικό να απορρίψουν και το ακόλουθο: αφού ο στόχος να προσηλυτιστεί ο

κόσμος στο Ισλάμ είναι ευγενής, κάθε μέσο για την επίτευξή του είναι

δικαιολογημένο.

Από τη στιγμή που δεν υπάρχει τρόπος αφορισμού στο Ισλάμ, τυπικά οι

τρομοκράτες δεν μπορούν να απορριφθούν από την κοινότητα. H κοινότητα όμως

πρέπει να διαχωρίσει τη θέση της από αυτούς, όπως ορίζει η ισλαμική αρχή της

αυτοεξαίρεσης (al-bara’a). Αυτό σημαίνει ότι ένας μουσουλμάνος πρέπει να

αποσυνδέσει δημόσια τον εαυτό του από πράξεις άλλων μουσουλμάνων, τις οποίες

θεωρεί αμαρτωλές.

Ένας τρόπος για να πραγματωθεί αυτό είναι να ανακοινωθεί μια μέρα σε όλα τα

βρετανικά τεμένη – ευχής έργον θα ήταν, σε όλα τα τεμένη του κόσμου – ότι η

τρομοκρατία δεν έχει καμία θέση στο Ισλάμ. Οι μουσουλμάνοι θα μπορούσαν να

βοηθήσουν αν σταματούσαν να διαθέτουν τα σώματά τους ως διαφημιστικούς χώρους

για την Αλ Κάιντα. Οι μουσουλμάνες πρέπει να πετάξουν από πάνω τους το

αποκαλούμενο χιτζάμπ – την παραδοσιακή ισλαμική μαντίλα – γιατί δεν συνδέεται

με το Ισλάμ, αλλά με τις ενδυμασίες που έχουν επικρατήσει στην Αραβική

Χερσόνησο. Το χιτζάμπ επανήλθε κατά τη δεκαετία του 1970, ως σύμβολο

αγωνιστικότητας, και τώρα παραπέμπει στην τρομοκρατία. Οι μουσουλμάνοι

(άνδρες) πρέπει να σκεφθούν να εγκαταλείψουν τις γενειάδες που θυμίζουν

Ταλιμπάν και Αλ Κάιντα. H μακριά γενειάδα δεν συνδέεται με το Ισλάμ. Ο ίδιος ο

Προφήτης ποτέ δεν είχε αφήσει κάτι άλλο από ένα υπογένειο.

Επίσης, θα ήταν χρήσιμο αν οι μουσουλμάνοι δάσκαλοι έδιναν λίγη περισσότερη

προσοχή στον Θεό, αν ασχολούνταν μάλλον με τη Θεολογία παρά με ομιλίες περί

Παλαιστίνης, Αφγανιστάν και Ιράκ – ζητήματα δηλαδή πολιτικά και όχι

θρησκευτικά. H υπερβολική πολιτικοποίηση του Ισλάμ έχει δημιουργήσει μια

κατάσταση κατά την οποία ο πιο προβεβλημένος μουσουλμάνος στις μέρες μας είναι

ο Οσάμα Μπιν Λάντεν. Το Ισλάμ πρέπει να αποφασίσει αν θέλει να είναι θρησκεία

ή πολιτικό κίνημα.

Ο Amir Taheri είναι ειδικός αναλυτής μεσανατολικών υποθέσεων.