Αναζήτηση
Η επικράτηση στον Ψυχρό Πόλεμο έφερε στη Δύση, και κυρίως στις ΗΠΑ, την
ψευδαίσθηση της πλήρους και οριστικής επικράτησης του δυτικού προτάγματος, του
τέλους της ιστορίας όπως χαρακτηριστικά υποστήριξε ο Fukuyama.
H φιλελεύθερη δημοκρατία και ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής θα αποτελούσαν
πλέον μονόδρομο, και, μέσω της παγκοσμιοποίησης, θα διαδίδονταν και στις
αναπτυσσόμενες χώρες, όπως μας είπε ο Friedman σ’ ένα άλλο πολύκροτο best
seller της εποχής. Ο Huntington αμφισβήτησε αυτην την ντετερμινιστική
αισιοδοξία. Το έργο του για τη σύγκρουση των πολιτισμών αποτέλεσε σχεδόν
αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Για τον ακραίο ισλαμισμό, που ήταν σε φθίνουσα τροχιά εντός του μουσουλμανικού
κόσμου, αποτελεί στρατηγική επιλογή να παρασύρει τη Δύση σε μια πολιτισμική
αντιπαράθεση. Από την άλλη πλευρά, η ατλαντική υπερδύναμη, η οποία σχεδόν
μηχανιστικά πληρούσε το γεωπολιτικό κενό από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης,
αναζητούσε ένα νέο στρατηγικό δόγμα για την νομιμοποίηση της ηγεμονίας της
στον κόσμο. H ατζέντα της παγκοσμιοποίησης παραχωρεί τη θέση της στην
αντιτρομοκρατική εκστρατεία.
Το τρομοκρατικό πλήγμα της 11ης Σεπτεμβρίου στην καρδιά της αυτοκρατορίας,
στην ηγεσία της οποίας βρίσκονται οι νεοσυντηρητικοί, στοχεύει στο να
αναδείξει το πιο σκληρό πρόσωπο της υπερδύναμης προεξοφλώντας την σφοδρότητα
της αντίδρασής της. H 11η Σεπτεμβρίου φέρνει τις ΗΠΑ στη M. Ανατολή με το
μεγαλόπνοο σχέδιο του εκδημοκρατισμού της περιοχής. H παρουσία της Δύσης στη
M. Ανατολή δημιουργεί συνειρμούς μιας νέας σταυροφορίας, ενισχύει τα ακραία
ισλαμικά στοιχεία και ριζοσπαστικοποιεί το μουσουλμανικό στοιχείο στην Ευρώπη
και σε όλο τον κόσμο.
Ο «εχθρός» βρίσκεται και εντός των πυλών. Σε αυτή τη φάση της διαλεκτικής της
βίας μπορεί να αποτελεί ουτοπία το αίτημα για πρόταξη της πολιτικής από τα
αστυνομικά και στρατιωτικά μέσα αντιμετώπισης της τρομοκρατίας. H προάσπιση,
όμως, του δημόσιου αγαθού της ασφάλειας δεν πρέπει να γίνει σε βάρος πολιτικών
ελευθεριών και κεκτημένων δικαιωμάτων, ανατρέποντας έτσι το κοινωνικό
συμβόλαιο και απειλώντας τον πολιτικό και νομικό μας πολιτισμό.
Ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος είναι αν. καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο
Πάντειο Πανεπιστήμιο και γενικός διευθυντής στο Ινστιτούτο Δημοκρατίας
Κωνσταντίνος Καραμανλής
