ΓKEPXAPNT XANTEPEP H άλλη «σύμπλευση» Eκκλησίας και δικαστών

«Είμαι πάντοτε δύσπιστος όταν η Εκκλησία και το κράτος περπατούν πλάι πλάι για

να καθιερώσουν νόρμες οικουμενικής αξίας σε θέματα ηθικής και δημόσιας

συμπεριφοράς». H ρήση αυτή δεν έχει καθόλου να κάνει με την τρέχουσα

σκανδαλολογία, έχει όμως να κάνει τόσο με την Εκκλησία όσο και με τους

δικαστές. Είναι λόγια του Γκέρχαρντ Χάντερερ, που καταδικάστηκε από δικαστήριο

της Αθήνας, ύστερα από επέμβαση εκκλησιαστικών κύκλων, σε εξάμηνη φυλάκιση

επειδή κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το κόμικς του «H ζωή του Ιησού».

«Όποιος γνωρίζει το βιβλίο μου», λέει στα «NEA» ο Αυστριακός γελοιογράφος, «θα

έχει αντιληφθεί με πόση αγάπη σατιρίζω το μονοπάτι της ζωής του Υιού του Θεού.

Αν κάποιον αντιμετωπίζω πολύ λιγότερο ευγενικά στην αφήγησή μου, είναι οι επί

γης αντιπρόσωποί Του». Το δικαστήριο, όπως είναι γνωστό, τον καταδίκασε επειδή

το περιεχόμενο του βιβλίου του ήταν υβριστικό του θρησκεύματος, καταλογίζοντάς

του πρόθεση εξύβρισης. Ο ίδιος, όταν μιλάει για προθέσεις, έχει στο μυαλό του

άλλα πράγματα: «Το σημείο αιχμής του κόμικς που έφτιαξα είναι ακριβώς η

διαφορά ανάμεσα στις προθέσεις του Ιησού από τη Ναζαρέτ και των ανθρώπων της

Εκκλησίας που άντλησαν πλούτη και ισχύ για 2.000 χρόνια».

Ο ίδιος δεν περίμενε καθόλου την καταδίκη αυτή καθώς μόνο στη χώρα του υπήρξαν

νωρίτερα αντιδράσεις: «Όταν το βιβλίο βγήκε στην Αυστρία το 2002, προκάλεσε

τρομερή αγανάκτηση στον Καρδινάλιο της Βιέννης και ένα σκάνδαλο που κράτησε

εβδομάδες. Νόμιζα ότι αυτά πέρασαν πια. Έξω από κάθε φαντασία, ένα ελληνικό

δικαστήριο προστέθηκε σ’ αυτό και με καταδίκασε σε εξάμηνη φυλάκιση. Για μένα

αυτό αποτελεί ένα απίστευτο σημάδι έλλειψης ανεκτικότητας».

Ο γελοιογράφος του γερμανικού περιοδικού «Στερν» δεν πιστεύει στη χωρίς

όρια και περιορισμούς σάτιρα. «Κάνω γελοιογραφίες και σκίτσα 25 χρόνια τώρα

που δημοσιεύονται σε εφημερίδες και βιβλία, και δεν είχα ποτέ ώς τώρα βρεθεί

στα δικαστήρια». Ωστόσο δεν πιστεύει επίσης ούτε στο ότι τα σκίτσα του στο

συγκεκριμένο βιβλίο αποτελούν εξύβριση του θρησκεύματος. «Δεν μπορώ να δεχθώ

ότι όλες οι παιδαριώδεις, κιτς απεικονίσεις του Ιησού που γνωρίζουμε είναι

μέρος της χριστιανικής θεωρίας. Στην καλύτερη περίπτωση αποτελούν απλώς μία

επιφάνεια της οποίας η φόρμα προσαρμοζόταν πάντα στα εξελισσόμενα γούστα κάθε

εποχής. Σχεδίασα με βάση μια δική μου ερμηνεία αυτών των εικόνων ως μία άσκηση

χαλαρότητας για θρήσκους με χιούμορ, όχι ως επίθεση στις θρησκευτικές τους

πεποιθήσεις. Για την πίστη των ανθρώπων, ασχέτως θρησκείας, έχω σεβασμό και

δεν θα κορόιδευα ποτέ τα σύμβολά τους».

Του ζητούμε να μας πει τα επόμενα βήματά του και απαντά με χιούμορ: «Πρώτον,

θα κάνω έφεση εναντίον της απόφασης του αθηναϊκού δικαστηρίου· δεύτερον, θα

συνεχίσω να σκιτσάρω όπως κάνω πάντα· και, τρίτον, θα φάω μία χωριάτικη σαλάτα

και θα τσουγκρίσω ένα ποτήρι ρετσίνα με κάθε Έλληνα που αντέδρασε στην

καταδίκη μου με την ίδια δόση θυμηδίας και έκπληξης που είχα κι εγώ».

170 «διεθνείς» υπογραφές

Για την καταδίκη του Γκέρχαρντ Χάντερερ από τα ελληνικά δικαστήρια, υπήρξαν

και διεθνείς αντιδράσεις: «Μετά την έκδοση της απόφασης, ο γελοιογράφος του

«New Yorker» Τιλ Μέτε συνέταξε μία επιστολή διαμαρτυρίας που μέσα σε μερικές

μέρες μάζεψε περισσότερες από 170 υπογραφές σκιτσογράφων, συγγραφέων και

εκδοτών», λέει ο Αυστριακός γελοιογράφος. «Ο λόγος είναι ότι ήθελαν να

αντιδράσουν στον περιορισμό της ελευθερίας της τέχνης θεωρώντας πως ήταν

επίθεση στον πυρήνα της δουλειάς τους».