Eίχαν… Παπούλια από το καλοκαίρι

Αρκετούς μήνες πριν ανακοινωθεί και μάλιστα από την αρχή του καλοκαιριού,

είχε ουσιαστικά κλείσει η επιλογή για την Προεδρία της Δημοκρατίας του πρώην

υπουργού Εξωτερικών Κάρολου Παπούλια. Και παρά τα όσα κατά καιρούς ειπώθηκαν,

είχε σταλεί μήνυμα και στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος

πάντως είχε προετοιμασθεί για όλα τα ενδεχόμενα.

Κύκλοι και των δύο μεγάλων κομμάτων υποστηρίζουν ότι ενώ η προεδρολογία είχε

κατασιγάσει μέσα στη δίνη της προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων, ο

Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής έψαχνε αγωνιωδώς «να βρει έναν υποψήφιο για τον

οποίο η μεν εκλογική του βάση δεν θα κλώτσαγε και ταυτοχρόνως το ΠΑΣΟΚ δεν θα

μπορούσε να του πει όχι». Αν μάλιστα μπορούσε – λέει παλιός βουλευτής της

N.Δ., φίλος του K. Καραμανλή – «να πετύχει αυτή η επιλογή να αρέσει κιόλας και

στα δύο κόμματα, τότε θα έκανε διάνα».

Το ραντεβού. Ο Πρωθυπουργός στην αρχή του καλοκαιριού κάλεσε στο

γραφείο του τον επικεφαλής της ομάδας των ευρωβουλευτών Γιάννη Βαρβιτσιώτη,

στο σπίτι του οποίου είχε ληφθεί το ’97 η απόφαση στήριξης του Κώστα Καραμανλή

για την αρχηγία της N.Δ.

«Γιάννη – είπε ο Πρωθυπουργός – εγώ θέλω να σε προτείνω για Πρόεδρο. Νομίζω

ότι και άξιος είσαι και μεγάλη πείρα έχεις. Όμως κινδυνεύουμε να μας πει το

ΠΑΣΟΚ «όχι» και να μπούμε σε περιπέτειες, θεωρώντας ότι πάμε να προτείνουμε

μία λύση καθαρά δική μας».

Ο Γ. Βαρβιτσιώτης συμφώνησε με την εκτίμηση του Πρωθυπουργού. «Θα έλεγα – του

είπε – ότι χρειάζεται ένα πρόσωπο που θα είναι ευρύτερης αποδοχής στον χώρο

της αξιωματικής αντιπολίτευσης».

– Και ποιον θα πρότεινες, Γιάννη; ρώτησε ο K. Καραμανλής.

– Νομίζω ότι καλύτερη επιλογή είναι ο Κάρολος Παπούλιας. Ήταν πάντα σοβαρός.

Πότε δεν προκάλεσε. Λάτρευε τον Ανδρέα, χωρίς ποτέ να σνομπάρει ή να προσβάλει

τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον οποίο ενημέρωνε πάντα με σεβασμό. Δεν υπάρχει

καλύτερη λύση, που μάλιστα θα κάνει εντύπωση, Κώστα, σχολίασε ο κ.

Βαρβιτσιώτης.

Ο Πρωθυπουργός σηκώθηκε από την καρέκλα του χαρούμενος. Σήκωσε και τα δύο

χέρια ψηλά και αναφώνησε: «Μπράβο, Γιάννη, δεν υπάρχει καλύτερη λύση. Και αν

θες, θα είναι ένα γενικότερο στήριγμα για τη χώρα… Ο Μολυβιάτης στο

υπουργείο Εξωτερικών και ένας φίλος του στην Προεδρία, που με τα ταξίδια

μπορεί να βοηθήσει στην εξωτερική πολιτική, χωρίς να οξύνει τις σχέσεις των

κομμάτων».

Δεν δεσμεύθηκε. Ο K. Καραμανλής, ο οποίος είχε μπροστά του και τους

Ολυμπιακούς Αγώνες, ήθελε να κλείσει το θέμα. Και ανέθεσε στον υπουργό

Επικρατείας Θεόδωρο Ρουσόπουλο τον ρόλο του μεσολαβητή στον Κάρολο Παπούλια. Ο

πρώην υπουργός Εξωτερικών του ΠΑΣΟΚ ενημερώθηκε για τις προθέσεις του K.

Καραμανλή, αλλά δεν δεσμεύθηκε να δώσει απάντηση. Άφησε να εκδηλωθούν αρκετοί

παράγοντες, να εκτυλίσσονται αρκετά σενάρια, χωρίς ο ίδιος να δίνει σαφή

απάντηση σε όποιον «ψυλλιασμένο» του έθετε το ερώτημα. Ουσιαστικά ήθελε να

ενημερωθεί ο Γιώργος Παπανδρέου και να μάθει αν θα συμφωνούσε κι αυτός με την

εξέλιξη, κάτι που έγινε αργότερα, χωρίς κανείς να το πάρει είδηση.

Πάντως, στις 3 Σεπτεμβρίου, στον εορτασμό των 30 χρόνων του ΠΑΣΟΚ, που έγινε

στο θέατρο «Μελίνα Μερκούρη» του Δήμου Βύρωνα και στον οποίο παραβρέθηκε όλη η

οικογένεια Παπανδρέου, όλοι οι ενδιαφερόμενοι είχαν πάρει τα μηνύματά τους.

Γι’ αυτό κι όταν ένας φίλος του Κάρολου Παπούλια τον πλησίασε και του είπε

«και εις ανώτερα, Πρόεδρε», εκείνος χαμογέλασε με νόημα και σχολίασε: «Τα

αξιώματα δεν κάνουν τον άνθρωπο». Τις ίδιες εκείνες ημέρες – το θέμα δεν

συζητήθηκε ποτέ μεταξύ των κ.κ. Καραμανλή και Παπανδρέου – ο πρόεδρος του

ΠΑΣΟΚ «έτρεχε» και παρακολουθούσε τρία σενάρια: Ένα αυτό με τον Κάρολο

Παπούλια, ένα για τον Νίκο Κωνσταντόπουλο και ένα για τον Στέφανο Μάνο. Και

στις τρεις περιπτώσεις είχε αποφασίσει να συγκατανεύσει, εάν ο Κώστας

Καραμανλής έκανε την τελική πρόταση.

Στα Γιάννινα. Λίγο αργότερα, όταν έγινε η κομματική σύσκεψη του ΠΑΣΟΚ

στα Γιάννινα και ορισμένοι χαριτολογώντας αστειεύονταν με τον Κάρολο Παπούλια,

αποκαλώντας τον «Πρόεδρε» – ο ίδιος το έριχνε στην… πλάκα σημειώνοντας ότι

αυτό αφορούσε το αθλητικό σωματείο του οποίοι προήδρευε – ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ

ξανοίχτηκε μπροστά σε κόσμο. Και μάλιστα έκανε μία χειρονομία που κανείς

σχεδόν τότε δεν πρόσεξε.

«Τι θα κάνεις, Κάρολε, θα πάρεις κοντά σου και τον Γιάννη;» ρώτησε με νόημα ο

Γιώργος Παπανδρέου τον Κάρολο Παπούλια, ο οποίος είχε πλάι του τον στενό και

παλιό του φίλο, τον Γιάννη Ζιάγκα, ο αδελφός του οποίου, ο Μιχάλης, πρώην

βουλευτής και ευρωβουλευτής, ήταν έμπιστος του Ανδρέα Παπανδρέου (σ.σ.: ο

Γιάννης Ζιάγκας ήταν στενός συνεργάτης του Γιώργου Παπανδρέου στο υπουργείο

Εξωτερικών).

Πάντα μαζί. Ο Κάρολος Παπούλιας, με εκείνο το αθώο βλέμμα που τον

διακρίνει όταν θέλει να πει τα σοβαρότερα πράγματα, χωρίς να πολυκαταλάβει ο

περίγυρος τι ακριβώς συμβαίνει, είπε στον Γιώργο Παπανδρέου, υπονοώντας πολλά:

«Ασφαλώς και θα είναι πλάι μου ο Γιάννης, πάντα μαζί ήμασταν και θα είμαστε».

Οι φίλοι του K. Παπούλια, αλλά και του Γιώργου Παπανδρέου παρά το ότι άκουσαν

όλα αυτά, οι περισσότεροι δεν έδωσαν συνέχεια, γιατί ο πρώτος με χιούμορ

προσπαθούσε να διασκεδάσει την κατάσταση. Όμως ο κύβος είχε ήδη ριφθεί. H

επιλογή του K. Καραμανλή ήταν δεδομένη. Και όταν ανακοινώθηκε επισήμως από το

Μαξίμου το όνομα του Κάρολου Παπούλια, υπήρξαν κάποιοι που δεν εξεπλάγησαν,

γιατί ήξεραν…

Ορκωμοσία με δρακόντεια μέτρα ασφαλείας λόγω Χριστόδουλου…

Δρακόντεια μέτρα ασφαλείας – «για να γίνει με άψογο τρόπο η διαδικασία», όπως

ανακοίνωσε ο εκπρόσωπός της – αποφάσισε χθες η πρόεδρος της Βουλής Άννα

Ψαρούδα-Μπενάκη εν όψει της ορκωμοσίας το προσεχές Σάββατο, 12 Μαρτίου, του

Κάρολου Παπούλια ως νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, την οποία με βάση το

πρωτόκολλο πρέπει να κάνει ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος

Χριστόδουλος.

Είναι φανερό ότι τα μέτρα αυτά, με τα οποία απαγορεύτηκε π.χ. να μπουν στη

Βουλή τα ιδιωτικά κανάλια – που βρίσκονται καθημερινά εκτός και εντός του

Μεγάρου, λήφθηκαν λόγω της παρουσίας του Αρχιεπισκόπου και των αντιδράσεων που

μπορεί νά προκαλέσει.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που διατυπώθηκαν στις συσκέψεις του Προεδρείου, θα

ήταν δύσκολο να αποφευχθούν ερωτήσεις στον Αρχιεπίσκοπο από δημοσιογράφους,

κατά την είσοδο και την έξοδό του από τη Βουλή, όπως επίσης – εάν αφηνόταν

ελεύθερη η κυκλοφορία όλων στους διαδρόμους – δεν θα ήταν δυνατό να

«απαγορευθεί» σε κάποιον βουλευτή να εκφράσει προς τον Αρχιεπίσκοπο τη

διαφωνία του για όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στην Εκκλησία.