H πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου να ανακηρυχθεί η 25η Φεβρουαρίου ως ημέρα

ειρήνης έχει ιδιαίτερη αξία, έντονο συμβολισμό και πολιτισμικό περιεχόμενο. Το

2004 είναι ιστορική χρονιά για την Ελλάδα, γιατί παραπέμπει με θαυμαστό τρόπο

στο 776 π.X. Συναντιούνται οι δυο ημερομηνίες στο στάδιο της Αρχαίας Ολυμπίας,

με τη σφαιροβολία να γίνεται σύμβολο συνάντησης του σύγχρονου κόσμου με τον

αρχαίο, αφού πρώτα το «1896 μ.X.» έδωσε ολυμπιακή πνοή στον πολιτισμό της

νεωτερικότητας. H χώρα μας ζει μοναδικές στιγμές, γεύεται την ιστορία της με

μοναδικό τρόπο, βιώνει όλους τους καιρούς της. Όλα τα μάτια του κόσμου θα

στραφούν στη δική μας γωνιά της Μεσογείου, για να κατανοήσουν τη δύναμη των

αξιών που εξανθρώπισαν τον άνθρωπο, για να βρουν τα μονοπάτια που μας οδήγησαν

στο διαφωτισμό, για να νιώσουν – έστω μέσω της εικόνας οι περισσότεροι – για

πρώτη φορά την ιερότητα της Ολυμπίας, όπου «μεστή δ’ εστίν η γη πάσα ναών, εν

άλσεσιν ανθέων». (1)

776 π.X.: με την εντολή του αφέτη η ύσπληγξ (2) πέφτει και ο Ηλείος Κόροιβος

κάνει το πρώτο του βήμα προς την αιωνιότητα. «Ενίκησεν ανθρώπων πρώτος…».

(3) Ήταν η χρονιά που δόθηκε το σύνθημα ν’ αρχίσει το μέτρημα του αρχαίου

χρόνου. Από τότε οι αιώνες κυλούν αδιάκοπα και τη θερινή Πανσέληνο όλα τα

βλέμματα όπου γης στρέφονταν στο θεϊκό τόπο για να θαυμάσουν την αρμονία

σώματος και ψυχής, την εξισορρόπηση σε δύναμη κι ευγένεια, την αποθέωση του

συν-αγώνα για τη δόξα που αποτιμήθηκε σ’ ένα στεφάνι αγριελιάς.

Σ’ αυτόν τον ίδιο τόπο, ύστερα από χιλιάδες χρόνια, είναι που συναντώνται οι

διαδρομές ανθρώπων από τα μήκη και τα πλάτη της γης, ανθρώπων που θα πρέπει να

μοχθούν για την πρωτιά στο ήθος. Εδώ θα παλέψουν, για να νικήσουν την

αλλοτρίωση και την εμπορευματοποίηση των αξιών σ’ ένα παζάρι που όλα

ζυγίζονται με το χρήμα και το κέρδος. Εδώ θα ανυψώσουν στο πιο ψηλό σκαλί τις

πανανθρώπινες αξίες, που, όσο κι αν τις πολεμούν οι ισχυροί του κόσμου, μένουν

αλώβητες και φέγγουν τη διαδρομή τους προς το μέλλον.

Είναι το χρέος όλων προφανές για τη συνέχιση του αρχαίου οράματος, που

ξεκινάει από την «άφεσιν» στο στίβο της Ολυμπίας, της γενέθλιας ηλειακής γης,

από τον τόπο το δικό μας, τον τόπο τον παγκόσμιο και φθάνει στα πέρατα της γης

με τη «λαμπάδα απ’ το κερί του χρόνου και του μύθου» (4) να φέγγει «το Φως

μεστό χρυσό σταφύλι / παραδομένο στα χέρια του Ερμή». (5)

1. Στράβων.

2. Το νήμα που ήταν τεντωμένο στην αφετηρία και έπεφτε όταν ξεκινούσαν οι

αθλητές.

3. Επίγραμμα στον τάφο του στα σύνορα της Ηλείας με την Αρκαδία.

4, 5. Τάκη Δόξα, Φως της Ολυμπίας.

Ο Νίκος Τσούλιας είναι πρώην προέδρος της ΟΛΜΕ

Τελευταία Νέα