H Άγκυρα παραμέρισε χθες για μία ημέρα τις άλλες έγνοιες της και έγινε

η πόλη των κομματικών συνεδρίων. Του συνεδρίου του κυβερνώντος Κόμματος

Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΚΔΑ) και εκείνου του εκπεσόντος από την πολιτική

σκηνή στις τελευταίες εκλογές ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (ΚΕΔ).

Το πρώτο τακτικό συνέδριο του ΚΔΑ, που πραγματοποιήθηκε έπειτα από τη μεγάλη

εκλογική νίκη του Νοεμβρίου 2002, αποτέλεσε, όπως αναμενόταν, το βήμα μιας

μεγάλης επίδειξης δύναμης του προέδρου του και πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν. Οι

1.463 σύνεδροι επανεξέλεξαν – ρίχνοντας την ψήφο τους σε μία από τις

δεκατέσσερις κάλπες από διαφανές πλεξιγκλάς – τον αρχηγό τους (1.358), τα

πενήντα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής και τα άλλα όργανα του κόμματος από μια

μοναδική λίστα: τη λίστα του Ερντογάν.

Το ενθουσιώδες συνέδριο, σημαντικός ξένος φιλοξενούμενος του οποίου ήταν ο

αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας Κώστας Καραμανλής, δεν αναμενόταν να έχει

εκπλήξεις καθώς εδώ και δέκα μήνες ο Ερντογάν είχε αλλάξει καίρια σημεία του

καταστατικού, περισφίγγοντας ασφυκτικά τα όρια των δημοκρατικών διαδικασιών,

έτσι ώστε το χθεσινό αποτέλεσμα να είναι καθορισμένο. Δεν υπάρχει πλέον

αμφιβολία ότι το ΚΔΑ είναι ένα «κόμμα αρχηγικό» όπως όλα τα άλλα τουρκικά

κόμματα, από τα οποία διατείνεται ότι διαφέρει.

Για μερικούς Τούρκους αναλυτές έκπληξη ήταν – το μοναδικό σημείο ενδιαφέροντος

του συνεδρίου – η μακρά (45 δακτυλογραφημένες σελίδες) ομιλία του Τούρκου

πρωθυπουργού: έκπληξη κατά το ό,τι ήταν πολύ λιγότερο «συναισθηματική» από

προηγούμενες ομιλίες του σε ανάλογες σημαντικές περιπτώσεις και πολύ

περισσότερο «γενικόλογη».

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το κεντρικό σημείο της ομιλίας του Ερντογάν ήταν

το ψυχολογικό βάρος του ορισμού «λευκοί Τούρκοι – μαύροι Τούρκοι», η πατρότητα

του οποίου ανήκει στον ίδιο. «Είδα ένα όνειρο…» είπε δανειζόμενος τη

φημισμένη φράση του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ότι το ΚΔΑ «θα φέρει την ισότητα

ανάμεσα στους λευκούς Τούρκους και τους μαύρους Τούρκους».

Δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι το ΚΔΑ έχει σημαντικά εσωκομματικά

προβλήματα. Ως κυβέρνηση όμως είναι αντιμέτωπο με πλείστα όσα εσωτερικά και

εξωτερικά προβλήματα, με κυριότερα την αποστολή στρατού στο Ιράκ, την πορεία

προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη συνυφασμένη με αυτήν εφαρμογή των «ευρωπαϊκών

νόμων» και το Κυπριακό, τα οποία αναφέρθηκαν μόνο ακροθιγώς στο συνέδριο.

Όσο για το 7ο Συνέδριο του ΚΕΔ, μια παλιά τουρκική παροιμία λέει ότι «δεν

αλλάζεις άλογο όταν είναι να περάσεις ποτάμι», και δεν θα περίμενε κάποιος να

μην τη γνωρίζουν οι Τούρκοι ακροδεξιοί. Εδώ υπήρχαν τέσσερις υποψήφιοι για την

προεδρία, υπήρξε ένταση, εξελέγη όμως πάλι ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί. Ως «ποτάμι»

ορίζονται – για όλα τα τουρκικά πολιτικά κόμματα – οι δημοτικές εκλογές, τις

οποίες προχθές το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο προκήρυξε για τις 28 Μαρτίου

2004.