Ο εκβιασμός πέτυχε

H θέση του Γκέρχαρντ Σρέντερ ήταν σαφής: στην ψηφοφορία για την πρώτη

μεγάλη μεταρρύθμιση του κοινωνικού κράτους δεν θέλω απλώς κοινοβουλευτική

πλειοψηφία. Θέλω σαφή κυβερνητική πλειοψηφία. Αν δεν την πετύχω, θα διαλύσω

τον συνασπισμό και θα πάμε για εκλογές.

Ο εκβιασμός πέτυχε. Οι Πράσινοι, υπό την ασφυκτική πίεση του ηγέτη τους και

υπουργού Εξωτερικών Γιόσκα Φίσερ που διέκοψε για τον σκοπό αυτό το ταξίδι του

στις ΗΠΑ και επέστρεψε στο Βερολίνο, ψήφισαν σύσσωμοι το νομοσχέδιο. Το ίδιο

έκαναν και οι Σοσιαλδημοκράτες, με εξαίρεση 6 βουλευτές που ψήφισαν όχι. Το

νομοσχέδιο, που προβλέπει αύξηση του ποσού το οποίο πληρώνουν οι ασθενείς για

την περίθαλψή τους, έλαβε έτσι 297 ψήφους από τον κυβερνητικό συνασπισμό

(χρειαζόταν 287 για να περάσει) και άλλες 220 ψήφους από την αντιπολίτευση.

Υπήρξαν ακόμη 54 όχι και 3 αποχές.

Συσπείρωση. Ο καγκελάριος κατήγαγε διπλή νίκη: εξασφάλισε την

υπερψήφιση του πρώτου μέρους του περίφημου προγράμματος «Ατζέντα 2010» και

συσπείρωσε γύρω του ολόκληρο (σχεδόν) τον κυβερνητικό συνασπισμό, σε μια

περίοδο που είχε πολλά προβλήματα μετά τη συντριπτική του ήττα στη Βαυαρία.

Λίγο αργότερα εγκρίθηκε και ένα δεύτερο νομοσχέδιο που προβλέπει μείωση της

διάρκειας των επιδομάτων ανεργίας και χαλάρωση των κανόνων που ισχύουν για την

προστασία της εργασίας. Το νομοσχέδιο αυτό υιοθετήθηκε με ψήφους 305 έναντι

250.

Στα πέντε χρόνια που βρίσκεται στην κυβέρνηση, ο Σρέντερ έχει απειλήσει πολλές

φορές ότι θα παραιτηθεί, ώστε να επαναφέρει τους «αντάρτες» στην κυβερνητική

γραμμή. Το πιθανότερο είναι ότι θα συνεχίσει αυτή την τακτική και στα επόμενα

νομοσχέδια, που αφορούν μεταρρυθμίσεις στους χώρους της φορολογίας, των

συντάξεων και της εργασίας. Πολλές από τις μεταρρυθμίσεις αυτές πρέπει να

εγκριθούν και από την Άνω Βουλή, η οποία ελέγχεται από την αντιπολίτευση και

θα συνεδριάσει για τον σκοπό αυτό στις 17 Οκτωβρίου.