Αναζήτηση
Ούτε η νίκη με 33 πόντους (92-59) επί του Βελγίου στη Λιέγη. Ούτε το 6/6 στα
προκριματικά του Ευρω-2003, αλλά ούτε η εύκολη πρόκριση στα τελικά τής
Σουηδίας δεν είναι οι λόγοι που κάνουν όλους όσοι βρίσκονται στην Εθνική να
πιστεύουν ότι η ομάδα του Γιάννη Ιωαννίδη βρίσκεται σε καλό δρόμο. Στον δρόμο
της ανάκαμψης και της επιστροφής στις επιτυχίες.
Η νοοτροπία, το αγωνιστικό πάθος και το άριστο κλίμα είναι τα στοιχεία που
ανεβάζουν την αισιοδοξία. Για τη νοοτροπία έκανε λόγο ο Ιωαννίδης («Είμαι
ευχαριστημένος. Είμαστε στον σωστό δρόμο», απάντησε), όμως, οι δηλώσεις τού
Δημήτρη Παπανικολάου, ο οποίος συμπλήρωσε 100 διεθνείς συμμετοχές αν και
βρίσκεται μόλις στο 25ο έτος της ηλικίας του, είναι πιο χαρακτηριστικές:
«Είναι μεγάλη μου τιμή που ανάμεσα σε τόσα παιδιά, καρπούς της ομάδας του ’87,
και κατάφερα να φτάσω σε ένα τόσο ψηλό νούμερο. Εμείς όλοι έχουμε, όμως, ένα
χρέος.
Όπως φάγαμε ψωμί από τους παλιούς, πρέπει και εμείς να δώσουμε στους
νεώτερους. Να δείξουμε ποιος είναι ο σωστός δρόμος και να βοηθήσουμε όσους
αξίζουν να φτάσουν και αυτοί ψηλά με την Εθνική. Δεν ξέρω πόσες συμμετοχές θα
φτάσω, αλλά να ξέρουν όλοι ότι θα είμαι πάντα στις επάλξεις».
Η μαχητικότητα φάνηκε στο παρκέ όταν το Βέλγιο άρχισε να μειώνει («βασικό όπλο
η σοβαρότητα και η αγωνιστικότητά μας ακόμη και στα εύκολα παιχνίδια»,
επεσήμανε ο Τσαρτσαρής), ενώ το καλό κλίμα ήταν… σήμα κατατεθέν σε ολόκληρο
το ταξίδι. «Κοιτάμε μπροστά και πρέπει να επαναλάβουμε την καλή εμφάνιση και
αύριο κόντρα στη Ρουμάνια», τόνισε ο Ιωαννίδης.
