Η ισοτιμία του δολαρίου δεν είναι παρά ακόμη μια τιμή στην αγορά.

Διαμορφώνεται από τις προσδοκίες αγοραστών και πωλητών σχετικά με την πορεία

της οικονομίας στις ΗΠΑ, αλλά και σε άλλες χώρες. Το ευρώ ενισχύθηκε, από τα

86 σεντς τον Ιανουάριο, στα 98 σεντς σήμερα, ενώ το γεν έχει παρουσιάσει και

αυτό σημάδια βελτίωσης.

Μερικοί υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση Μπους θα έπρεπε να επέμβει, προκειμένου

να μειώσει ακόμη περισσότερο την ισοτιμία του δολαρίου, κατά 10% ή 20%. Όμως,

τέτοια παρέμβαση δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί από την Ουάσιγκτον. Το

υπάρχον έλλειμμα στις ΗΠΑ είναι ευκολότερο να αντιμετωπιστεί απ’ όσο φαινόταν

παλαιότερα. Στο πρώτο εξάμηνο του 2002 το έλλειμμα έφτανε τα 242 δισ. δολάρια,

ενώ υπήρξαν εκροές από τις ΗΠΑ που έφτασαν τα 42 δισ. δολάρια. Όμως, οι εκροές

αυτές αντισταθμίστηκαν από εισροές 167 δισ. δολαρίων, που προήλθαν από

διάφορες χώρες, όπως η Κίνα.

Η θεωρία ότι οι ξένοι θα γυρίσουν την πλάτη στο δολάριο είναι λίγο

παρατραβηγμένη.

Το αμερικανικό νόμισμα έχει μερικά μοναδικά χαρακτηριστικά, καθώς αποτελεί το

παγκόσμιο νόμισμα και το μόνο πραγματικό διεθνές χρήμα. Το μόνο δεδομένο που

μπορεί να αλλάξει τα πράγματα, τουλάχιστον για κάποιο διάστημα, είναι οι φόβοι

και η αβεβαιότητα για έναν πιθανό πόλεμο. Κι αυτό, γιατί οι ξένοι επενδυτές,

πολλές φορές, αντιδρούν με οδηγό το συναίσθημα, το οποίο συχνά είναι δύσκολο

να προβλεφθεί.

Δεν είναι παράξενο, λοιπόν, που συχνά η αγορά συναλλάγματος εκπλήσσει όσους

προσπαθούν να προβλέψουν τι θα γίνει στο μέλλον.

Ο Steve Η. Hanke είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο John’s Hopkins

Επιμέλεια διεθνών οικονομικών θεμάτων: Γ. Κανελλοπουλος