Τα σενάρια θέλουν σεισμό πάνω από 7 Ρίχτερ στην Πόλη

Το ότι μόνο ένα μέρος του ρήγματος της Θάλασσας του Μαρμαρά – το

βορειοανατολικό – έσπασε στον σεισμό του Αυγούστου του 1999 είναι πια

επιβεβαιωμένο από τις υποθαλάσσιες έρευνες που έκαναν δύο γαλλικές και μία

τουρκική ομάδα επιστημόνων με σεισμογραφικά πλοία. Το ότι θα ξαναγίνει

σεισμός, που αυτή τη φορά θα επηρεάσει πιο πολύ την Κωνσταντινούπολη, είναι,

επίσης, λένε οι σεισμολόγοι, βέβαιο. Το πότε, φυσικά, δεν το γνωρίζουν. Έχει

εκφρασθεί όμως επανειλημμένως η άποψη πως αυτό θα συμβεί στα επόμενα δέκα έως

τριάντα χρόνια.

Την περασμένη εβδομάδα ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα μελέτης που εκπόνησαν

επιστήμονες της ιαπωνικής Εταιρείας Διεθνούς Συνεργασίας σε συνεργασία με τον

Δήμο της Κωνσταντινούπολης, ύστερα από εξάμηνη εργασία. Το «Βασικό Σχέδιο για

την Πρόληψη/Μείωση των Ζημιών», όπως λέγεται η μελέτη, στηρίζεται σε τέσσερα

σενάρια έντασης του σεισμού: 7,5 Ρίχτερ, 7,4, 7,7 και 6,9.

Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τη μελέτη, που χωρίζει την Πόλη σε

μικροπεριοχές, θα χαθούν 70 έως 90 χιλιάδες ανθρώπινες ζωές, 50-60 χιλιάδες

κτίρια θα υποστούν ανεπανόρθωτες ζημιές, 18-20 γέφυρες (όχι οι γέφυρες του

Βοσπόρου) θα γκρεμιστούν, ενώ πάνω από το 50% των δρόμων πλάτους 7-15 μέτρων

θα αποκλειστούν από τα συντρίμμια.

Μόλις ανακοινώθηκαν από τηλεοράσεως τα πορίσματα της μελέτης (30/9), πολλά

τηλεοπτικά κανάλια έστειλαν συνεργεία, κυρίως στο Φάτιχ, μια από τις πιο

πυκνοκατοικημένες περιοχές του κέντρου της Πόλης, που λόγω και της παλαιότητας

των κτιρίων θα υποστεί, υπολογίζεται, τις μεγαλύτερες ζημιές.

Έτυχε να παρακολουθήσω ένα από αυτά τα ρεπορτάζ. Τρία χρόνια μετά τον μεγάλο

σεισμό της 17ης Αυγούστου και έναν μήνα μετά την επέτειό του (όπου φάνηκε πόσο

ακόμη δεν έχουν κλείσει οι πληγές της περιοχής που είχε πληγεί), οι άνθρωποι

προτιμούσαν μάλλον να μη φορτωθούν μαζί με το βάρος της οικονομικής κρίσης,

που έχει χτυπήσει τους πάντες, και την απόγνωση μιας «μέλλουσας καταστροφής».

«Τι μελέτη, δεν πιστεύω σε τέτοιες μελέτες», έλεγε ο μεσήλικος κύριος στον

δημοσιογράφο που του είχε προτείνει το μικρόφωνο. Κι όταν ο ρεπόρτερ επέμεινε

για να πάρει μιαν απάντηση, εκείνος τον αποστόμωσε: «Κοίτα, φίλε, ακόμη και να

γίνει σεισμός, δεν νομίζω ότι θα πάθουμε ζημιές στο Φάτιχ». Ο επόμενος κύριος

καθησύχασε μόλις άκουσε πως τη μελέτη την έχουν εκπονήσει Ιάπωνες. «Χα, χα»,

γέλασε, «σας κοροϊδεύουν, εγώ τριγυρίζω όλη μέρα στο Φάτιχ, δεν έχω δει εδώ

ούτε έναν Γιαπωνέζο». «Τι είναι αυτό, τηλεοπτικό παιχνίδι;», θύμωσε μια κοπέλα

και απομακρύνθηκε.

«Οι εργαζόμενοι στα δημόσια κτίρια, αντί να τρέξουν για συμπαράσταση, θα

χρειάζονται βοήθεια. Είμαστε έτοιμοι για τον σεισμό; Όχι. Κάνω έκκληση στην

κυβέρνηση…» δήλωσε ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης Αλί Μουφίτ Γκιούρτουνα,

εις ώτα, μάλλον, μη ακουόντων.

Όπως συμβούλευσε και ο μανάβης, που γυάλιζε εκείνη την ώρα τα μήλα του, τον

δημοσιογράφο που έκανε το ρεπορτάζ: «Μην κολλάς παλικάρι μου σε σεισμούς

ξεσεισμούς, θα γίνει ό,τι θέλει ο Θεός»…