Αναζήτηση
Οι εξελίξεις του τελευταίου δεκαπενθημέρου στον χώρο του ΠΑΣΟΚ και της
ευρύτερης Κεντροαριστεράς προσφέρονται για διήγημα με μπόλικο σασπένς. Η
ομιλία Σημίτη στη «Μεγάλη Βρετανία», οι συνεντεύξεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ, οι
διαδοχικές εκρήξεις Πάγκαλου, η δημιουργία του Φόρουμ εκσυγχρονιστικής και
οικολογικής Αριστεράς και οι συνεδριάσεις των κορυφαίων οργάνων του
κυβερνώντος κόμματος συνθέτουν το παζλ.
Αν από το παζλ κρατούσε κανείς μόνο τις υβριστικές επιθέσεις Πάγκαλου, η όλη
συζήτηση κινδύνευε να παλινδρομήσει σε χαλεπούς καιρούς. Ευτυχώς, όμως, μετά
το πρώτο και αναπόφευκτο επικοινωνιακό μπουμ, κάτι τέτοιο αποφεύχθηκε.
Συνετέλεσε σε αυτό η μειούμενη με γοργούς ρυθμούς αξιοπιστία του κ. Πάγκαλου,
η κοινή, πλέον, αίσθηση ότι το ρεύμα της ανανεωτικής Αριστεράς, μπορεί να μην
ευτύχησε εκλογικά αλλά δικαιώθηκε στο επίπεδο πολλών ιδεών του, καθώς και η
καταγεγραμμένη, πλέον, εικόνα ότι πολλά κατά Πάγκαλο «ρετάλια», μετά το
’96, έδωσαν αποφασιστική «χείρα βοηθείας» σε οριακές στιγμές για την κυβέρνηση
Σημίτη Ίμια, Οτζαλάν, Γιουγκοσλαβικό, Ελληνοτουρκικά, Ελσίνκι, ταυτότητες
κ.ο.κ. Άλλωστε η δημιουργία του Φόρουμ έδειξε ότι υπάρχουν «ρετάλια» που…
«τραγουδούν ακόμα».
Το πραγματικό υπέδαφος της έκρηξης είναι ότι το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα συλλογικά και
συνολικά δεν έχει κατορθώσει να αντιστοιχηθεί με το εκσυγχρονιστικό
εγχείρημα που το ίδιο ξεκίνησε το ’96, ότι υπάρχουν δυνάμεις που δεν
βρίσκονται στο εσωτερικό του και συμπορεύονται κριτικά με το εγχείρημα
αυτοβούλως και χωρίς να υπάρχουν θεσμικοί κρίκοι συνεννόησης κι ότι, τέλος, οι
εξελίξεις που κυοφορούνται στον κεντροδεξιό χώρο, αν δεν αντιμετωπισθούν
καταλλήλως, ενδέχεται να οδηγήσουν στη διεύρυνσή του.
Το επιπλέον, δε, πρόβλημα είναι ότι έως τώρα το ίδιο το ΠΑΣΟΚ δεν έχει
συζητήσει και ξεκαθαρίσει τι ακριβώς θέλει. Για παράδειγμα, η Κεντροαριστερά
που είχε εκφωνηθεί από το ’95 παρέμενε νεφελώδης και δεν είχε συνοδευτεί από
πράξεις.
Τούτων δοθέντων, είναι σημαντική η παρέμβαση του Κ. Λαλιώτη μέσω της πρόσφατης
συνέντευξής του στα «ΝΕΑ». Παρότι η επικαιρότητα των ημερών έστρεψε το
ενδιαφέρον σε όσα αφορούσαν τα πολύ εσωτερικά του ΠΑΣΟΚ, όπως η κριτική σε
«σημιτοφύλακες», η συνέντευξη περιείχε μια απλή και συνθετική λύση από το
αδιέξοδο που είχε διαφανεί.
Η λύση είχε το σχήμα των ομόκεντρων κύκλων και αφορούσε τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και
την ευρύτερη και συγκεκριμενοποιούμενη παράταξη.
Ο Κ. Λαλιώτης, αφού διευκρίνισε ότι «… το «Όλοι Μαζί» δεν πρέπει να εκληφθεί
μόνον ως κομματικό…», πρότεινε «… την ανανέωση, τη διεύρυνση (…) του
ΠΑΣΟΚ (…) σε συνδυασμό με την ανασύνταξη μιας σύγχρονης, πολυχρωματικής και
πολυφωνικής Κεντροαριστεράς (…) δημιουργώντας έναν ισχυρό προοδευτικό πόλο,
έναν αστερισμό μιας σύγχρονης, μαχόμενης και δημιουργικής Κεντροαριστεράς…».
Διευκρίνισε ότι πρόκειται για «… πρόσκληση προς όλες τις κινήσεις, τους
ομίλους, τα δίκτυα, τις συλλογικές πρωτοβουλίες και τις ομάδες πολιτών να
συμπορευτούν και να συνεργαστούν μαζί μας…» ενώ, παράλληλα, «… έχει ως
αποδέκτες και πολιτικούς σχηματισμούς που προγραμματικά και ιδεολογικά
βρίσκονται σε όμορους χώρους…». Ανέφερε, τέλος, πως πρέπει να γίνει σεβαστή
η «… ιδιαιτερότητα και αυτονομία όλων των πολιτικών κινήσεων και όλων των
προσώπων…», προσθέτοντας, «… σέβομαι και εκείνους που έχουν δώσει τις
δικές τους μάχες στην ιστορική διαδρομή (…) είτε σε συμπόρευση είτε σε
αντιπαλότητα με το ΠΑΣΟΚ…».
Αν, λοιπόν, γίνει αποδεκτή η πρόταση Λαλιώτη, χωρίς να εξαχνωθεί σε
δαιδάλους… επιτροπών, η κρίση των τελευταίων ημερών μπορεί να αποδειχθεί
γόνιμη.
Ο Θανάσης Γεωργακόπουλος είναι δημοσιογράφος και μέλος της Γραμματείας
της Α.Ε.Κ. της Αριστεράς.
