Τρόμος στην Πόλη του Φωτός

Υπάρχει ένα πανό στην είσοδο του Chanteloup ­ les- Vignes, στα προάστια του

Παρισιού: «Είναι η ζώνη σας, το καμάρι σας. Η τιμή σας. Πρέπει να την

υπερασπιστούμε».

«Λέει την αλήθεια», υποστηρίζει ο Σοφιάν, 16 ετών. «Αυτό κάναμε κατά τις

συμπλοκές. Υπερασπιστήκαμε την τιμή μας. Το εκδηλώσαμε ενάντια σε αυτούς τους

αλήτες από το Val-Fourre».

Ο Σοφιάν ήταν μεταξύ των 100 αγοριών που ξεκίνησαν το περασμένο Σάββατο από το

υποβαθμισμένο προάστιό τους με προορισμό ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα

της Ευρώπης στο Παρίσι. Οπλισμένοι με ρακέτες του μπέιζμπολ, μαχαίρια, σφυριά

και τσεκούρια ήταν έτοιμοι να συναντήσουν μια συμμορία, τους «Crags», όπως

ονομάζεται, από το Val-Fourre, προκειμένου να επιλύσουν τις διαφορές τους.

Οι «Crags», περίπου 200 μέλη, είχαν φτάσει νωρίτερα και είχαν αρχίσει ήδη να

παρενοχλούν και να απειλούν οικογένειες, επιδεικνύοντας τα όπλα τους,

προετοιμαζόμενοι έτσι για τον επερχόμενο καβγά. Έπειτα από δύο ώρες

συγκρούσεων με την ομάδα του Σοφιάν και την παρουσία 200 αστυνομικών, 10 μέλη

των συμμοριών τραυματίστηκαν και 30 συνελήφθησαν. Την ίδια ώρα, μια αίσθηση

συναγερμού εξαπλωνόταν απ’ άκρη σ’ άκρη της Γαλλίας για την αυξανόμενη βία

μεταξύ περιθωριοποιημένων νέων. «Ήταν τέλεια», θυμάται ο Σοφιάν. «Όχι μόνο οι

συγκρούσεις αλλά και η παραπλάνηση των αστυνομικών. Είχαμε επικοινωνήσει με

τους Crags για να συμφωνήσουμε την ώρα της συνάντησης, σε ουδέτερο σημείο, και

η αστυνομία, απ’ ό,τι φάνηκε, δεν είχε ιδέα, άρα δεν είχε προετοιμαστεί

επαρκώς για να μας αντιμετωπίσει».

«Ένδοξες» στιγμές

Ο Σοφιάν και τρεις φίλοι του, όλοι ντυμένοι με ρούχα Λακόστ, ήταν

ενθουσιασμένοι. Ανακαλούσαν τις πιο «ένδοξες» στιγμές της ζωής τους. Μιας ζωής

σύντομης σε διάρκεια αφού σχεδόν όλοι διανύουν τα χρόνια της εφηβείας τους. Το

μόνο πρόβλημα είναι το να τους καταλάβεις γιατί μιλούν μια διάλεκτο του

υποκόσμου, την αποκαλούμενη Verlan. Σε αυτή το Παρίσι είναι «Ripas», η ντροπή

«tehon»… Αν και παράδοξο, όλες οι συμμορίες των προαστίων του Παρισιού

μιλούν τη συγκεκριμένη γλώσσα. Μόνο ένας από τους φίλους του Σοφιάν είχε

επιφυλάξεις για την κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης του θέματος των συγκρούσεων:

«Αν τα παιδιά μας αλληλοσφάζονται, αυτό δεν είναι είδηση. Αλλά όταν

διαπληκτιζόμαστε εκεί όπου κάνουν τις αγορές τους όλες οι καλές οικογένειες,

ξαφνικά αυτό γίνεται πρώτο θέμα».

Έχει ένα δίκιο. Δεν θα υπήρχε λόγος να επισκεφτεί κανείς την περιοχή αν δεν

γινόταν η φασαρία. Το ίδιο θα συνέβαινε αν η Τότεναμ έμενε χωρίς την

ποδοσφαιρική της ομάδα. Στο άνω τμήμα του υψώματος, βρίσκεται η ευπρεπής

περιοχή Chanteloup, όπου ζουν καλές οικογένειες σε ωραίες βίλες και

πηγαινοέρχονται καθημερινά στο Παρίσι.

Πιο χαμηλά, η περιοχή ονομάζεται Chanteloup – les – Vignes, το μεγαλύτερο

τμήμα της οποίας συγκροτήθηκε το 1970 για να φιλοξενήσει κυρίως εργάτες του

εργοστασίου αυτοκινήτων Σίμκα. Η πιο άγρια ζώνη της περιοχής ονομάζεται La

Cite de la Noe. Σήμερα, το 63% των 10.000 κατοίκων της είναι κάτω των 26 ετών,

και οι περισσότεροι είναι μετανάστες από τη Βόρεια Αφρική. Μοιάζει πολύ με τις

άλλες 20 ζώνες εκτός της περιφερειακής οδού του Παρισιού, όπου ζουν πολλά μέλη

εθνικών μειονοτήτων. Συνολικά, οι τελευταίοι υπολογίζεται ότι αγγίζουν τα 11

εκατομμύρια. Στις περιοχές αυτές η συμμετοχή στα σχολικά προγράμματα

εκπαίδευσης είναι μηδαμινή, η τήρηση του νόμου και της τάξης αμελητέα,

αντίθετα με τα ναρκωτικά και τη βία που μοιάζουν φαινόμενα ενδημικά. Ενώ το

κεντρικό Παρίσι απολαμβάνει τη θαλπωρή της λάμψης του, στα υποβαθμισμένα

προάστια μεγαλώνουν παιδιά που μάχονται το ένα το άλλο. Είναι δύσκολο να τα

ξεχωρίσει κανείς. Φορούν τα ίδια ρούχα, μιλούν την ίδια γλώσσα, μοιράζονται

ακόμη και τον φθόνο για την αστυνομία. Αν και παράξενο με τόσα κοινά, οι

συμμορίες κατευθύνουν τη βία σχεδόν αποκλειστικά εναντίον άλλων εξτρεμιστικών

ομάδων. «Τα τελευταία πέντε χρόνια παρατηρήσαμε ότι ένα νέο είδος βίας ­ ο

εθνικισμός της γειτονιάς, όπως αποκαλείται ­ αναδύθηκε και ενισχύθηκε», δήλωσε

ο Λουσιέν Τρογκ, πρώην επικεφαλής του τομέα της Μυστικής Αστυνομίας για τις

Πόλεις και τα Προάστια.

Οι απόψεις

Οι απόψεις γύρω από το θέμα της αύξησης της εγκληματικότητας των νέων

ποικίλλουν ­ απόρριψη των νέων μουσουλμάνων από την κοινωνία, απουσία γονικού

ελέγχου, επίδραση των ναρκωτικών ­ ωστόσο καμία αιτία δεν φαίνεται ικανή να

επενεργήσει μόνη. Μεταξύ του 1993 και του 1999, ο αριθμός των παιδιών από 13

έως 18 ετών στις φυλακές της Γαλλίας διπλασιάστηκε, από 2.247 σε 4.326. Το

1998 περίπου 3.825 νέοι εγκλείστηκαν σε σωφρονιστικά ιδρύματα για εγκληματικές

ενέργειες, ενώ το 1994, ο αντίστοιχος αριθμός διαμορφώθηκε σε 1.379. Οι

διαμάχες μεταξύ αντίπαλων συμμοριών στα προάστια του Παρισιού φέρουν ήδη βαρύ

το κόστος σε απώλειες αθώων.

Ενδεικτικά, ένας 14χρονος δολοφονήθηκε τον Νοέμβριο του 2000, όταν αντίπαλες

ομάδες παιδιών που είχαν τις βάσεις τους σε γειτνιάζουσες ζώνες, νότια του

Παρισιού, ενεπλάκησαν σε διαμάχη. Όλα άρχισαν όταν ένα απόγευμα, ένας νεαρός

δέχτηκε επίθεση από 15 άτομα. Φήμες ήθελαν υπεύθυνη τη συμμορία Canal. Και

τότε ξεκίνησε ένας αγώνας αντεκδίκησης. Τρεις, τέσσερις άνδρες κάθησαν σε ένα

αυτοκίνητο περιμένοντας το θύμα τους από την αντίπαλη ζώνη. Όταν ο 14χρονος

πέρασε από το παρκαρισμένο αυτοκίνητο μαζί με ένα φίλο του, ο οδηγός τούς

φώναξε και άρχισε να τον πυροβολεί. Προσπάθησε να τρέξει αλλά τον πρόλαβε μια

σφαίρα που τον έριξε κάτω. Δεν ανήκε σε καμία συμμορία.

Το ζήτημα της εγκληματικότητας μεταξύ αντίπαλων συμμοριών νέων δεν είναι

φαινόμενο που απασχολεί μόνο το Παρίσι. Μασσαλία, Γκρενόμπλ, Στρασβούργο,

παντού καταγράφονται παρόμοια κρούσματα εγκληματικότητας από παιδιά που

διακατέχονται από ένα περίεργο αίσθημα τιμής και ευθύνης για ό,τι συμβαίνει

στα όρια της γειτονιάς τους.

LINKS:

* www.france.diplomatie.fr/label­france/ENGLISH/SOCIETE/violence/violence.html

* www.france.diplomatie.fr/label­france/ENGLISH/SOCIETE/violence2/violence.html

* www.africana.com/index­20000308.htm