Κάτι τρέχει με τους… μικρούς

Το τραγούδι λέει πως «εκεί ψηλά στον Υμηττό υπάρχει κάποιο μυστικό». Στην…

Αριστερά όμως μυστικά δεν υπάρχουν. Όποτε «σιγοκουβέντιασε» κάτι «έπεσαν» πάνω

της οι προβολείς της δημοσιότητας ­ παλιότερα της Ασφάλειας και των μυστικών

υπηρεσιών ­ και το κατέγραψαν.

Έτσι «οι πρώτες κουβέντες που έγιναν ανάμεσα στο ΔΗΚΚΙ και στο ΚΚΕ ή στον ΣΥΝ

και στο ΔΗΚΚΙ» βγήκαν στον «αέρα» ως «απόφαση για εκλογική συνεργασία

τουλάχιστον του ΚΚΕ και του ΔΗΚΚΙ». Πολλοί όμως θα προτιμούσαν να κρατηθούν

κάποιες επιφυλάξεις.

Ορισμένοι μάλιστα προεξόφλησαν ότι στην επόμενη Βουλή θα είναι βουλευτής και

πάλι ο Δημήτρης Τσοβόλας, αφού θα νικήσει τις δημοσκοπήσεις που παρουσιάζουν

το ΔΗΚΚΙ να έχει ένα ποσοστό γύρω στο 1,5%, συνεργαζόμενος με το ΚΚΕ.

Πού αποσκοπούν;

Ωστόσο, το ερώτημα παραμένει: οι συζητήσεις που έγιναν την περασμένη εβδομάδα,

ανάμεσα στο ΚΚΕ και στο ΔΗΚΚΙ και χθες ανάμεσα στον ΣΥΝ και το ΔΗΚΚΙ, πόσο

βαθιές είναι και πού αποσκοπούν;

Οι αντιδράσεις και μόνον που προκλήθηκαν από ορισμένες πλευρές δείχνουν ότι οι

συζητήσεις αυτήν τη φορά είναι πιο ουσιαστικές.

Η κ. Μαρία Δαμανάκη αναρωτήθηκε χαρακτηριστικά σε ποια συνεργασία ή διάλογο

μπορεί κανείς να προχωρήσει αφού δεν είναι εκσυγχρονιστικές δυνάμεις το ΚΚΕ

και το ΔΗΚΚΙ.

Και η «ανανεωτική τάση του ΣΥΝ», η οποία επετέθη στην ηγεσία του κόμματος για

να προλάβει κάθε συνεργασία εκτός του πλαισίου της Κεντροαριστεράς που έχει

καθορίσει, δείχνει αποφασισμένη να μη συμφωνήσει σε προτάσεις για συμπόρευση

ΚΚΕ – ΣΥΝ – ΔΗΚΚΙ.

Οι κ.κ. Γόντικας και Κοψίδης (του ΚΚΕ), που πήγαν στο ραντεβού με το ΔΗΚΚΙ

(Μπακόπουλος, Δασκαλάκης, Κουτσουβέλης), έχουν από καιρό εξηγήσει ­ στα

πλαίσια της απόφασης και του 16ου συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος ­ με

ποιον τρόπο μπορεί πλέον να προχωρήσει η κοινή δράση σε ορισμένα θέματα και με

άλλα κόμματα.

Η κατάλληλη στιγμή

Ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ, ο οποίος είχε στείλει και τη σχετική επιστολή, πιστεύει

ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή. Και όταν ερωτάται γιατί όταν ήταν μέσα στη

Βουλή και τα τρία κόμματα και είχαν περισσότερη ­ αθροιστικά ­ εκλογική δύναμη

δεν προχώρησαν σε συνεργασία, απαντά: «Οι συνθήκες τώρα είναι διαφορετικές.

Τότε δεν είχαν δημιουργηθεί οι κατάλληλες προϋποθέσεις».

Η αλήθεια είναι ότι στην προηγούμενη Βουλή, όταν είχε ξανατεθεί το θέμα, και

οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί ­ Παπαρήγα, Κωνσταντόπουλος, Τσοβόλας ­ είχαν τα

δικά τους «εσωτερικά» προβλήματα.

Στελέχη του ΚΚΕ εξέφραζαν ­ ορισμένοι το εκφράζουν και σήμερα ­ την καχυποψία

τους απέναντι σε στελέχη του ΣΥΝ. «Με ποιους να συνεργασθούμε, με αυτούς που

λένε «ναι» στους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας ή με αυτούς που

θέλουν να συγκροτήσουν δήθεν μία Κεντροαριστερά;».

Δυσκολίες στον ΣΥΝ

Στον Συνασπισμό τα πράγματα ήταν ­ και είναι ­ εξίσου δύσκολα. Όταν ο

Παναγιώτης Λαφαζάνης έθεσε πολλές φορές θέμα συνεργασίας των «μικρών» δέχθηκε

«πυρά»: «Μα, δεν γίνονται αυτά, Παναγιώτη. Ο ΣΥΝ πρέπει να έχει αυτόνομη

πορεία… Με ποιους να πάει; Με τον Ναξάκη του ΔΗΚΚΙ ή τον Μπούτα του ΚΚΕ;».

Όσο για το ΔΗΚΚΙ, εκεί τα προβλήματα ήταν άλλου επιπέδου. Υπήρξαν στελέχη που

συμβούλεψαν τον Δημήτρη Τσοβόλα να μην κάνει ανοίγματα προς το ΚΚΕ ή τον ΣΥΝ.

Τότε μάλιστα ο κ. Τσοβόλας σε δηλώσεις του ­ ορισμένοι τού το καταλόγισαν ως

μεγάλο λάθος ­ άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας με το

ΠΑΣΟΚ.

Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά; Τι «κρύβουν» οι συναντήσεις στελεχών των

τριών κομμάτων «ανά δυάδες»; Και κατά πόσο αυτές γίνονται γιατί ωρίμασαν

κάποιες σκέψεις ή πραγματοποιούνται κάτω από την πίεση μιας κατάστασης που ­

εκτός του ΚΚΕ ­ καταγράφεται ως εξής: ο ΣΥΝ και το ΔΗΚΚΙ έχουν μικρότερη

εκλογική δύναμη από το ’96 και το ΔΗΚΚΙ έχει μείνει και εκτός Βουλής.

Η αλήθεια είναι ότι κυρίως στο ΚΚΕ και στο ΔΗΚΚΙ ­ αλλά και στην «αριστερή

τάση» του ΣΥΝ ­ έχει αρχίσει να διαμορφώνεται η άποψη πως «η παγκοσμιοποίηση

και ο ελληνικός «εκσυγχρονισμός» είναι πλέον οδοστρωτήρες». Ότι «δεν υπάρχει

περιθώριο για να χαθεί κι άλλος χρόνος».

Και ότι «αν τώρα δεν γίνει τουλάχιστον μία συζήτηση τα γεγονότα θα μας πάρουν

«από κάτω»».

Οι «κακές γλώσσες»

Υπάρχουν ωστόσο και οι «κακές γλώσσες». Υποστηρίζουν ότι «στο ΚΚΕ θέλουν τώρα

τη συνεργασία γιατί έχουν ανάγκη από συμμαχίες μετά τις απομακρύνσεις του

Δημήτρη Κωστόπουλου και του Γιάννη Θεωνά, την ώρα που αποδείχθηκε λάθος η

συνεργασία με τον Κώστα Ζουράρι». Λένε ακόμα πως «στον ΣΥΝ όσο βλέπουν τις

δημοσκοπήσεις να τους «μηδενίζουν» αντιλαμβάνονται ότι μοναδικός δρόμος

ύπαρξης είναι η εκλογική συνεργασία με το ΚΚΕ». Και για τον Συνασπισμό λένε

πως «ορισμένοι θέλουν να δυναμώσουν το «μπλοκ» τους απέναντι στους

«εκσυγχρονιστές»».

Όλα αυτά όμως είναι εικασίες… Η πραγματικότητα δείχνει ότι για πρώτη φορά

έφτασαν, κυρίως το ΚΚΕ και το ΔΗΚΚΙ, στο σημείο να σκέφτονται να συνεργασθούν.

Όμως, αυτή η συζήτηση είναι ακόμα στο ξεκίνημά της, όσο κι αν κάποιοι την

παρουσιάζουν «τελειωμένη» και κανείς δεν γνωρίζει τι συνθήκες θα επικρατούν

στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές.

Στελέχη και από τα τρία κόμματα επισημαίνουν ότι η μεγάλη δοκιμασία θα είναι

οι δημοτικές και οι νομαρχιακές εκλογές του Οκτωβρίου του 2002. Εκεί θα φανεί

­ τονίζουν ­ αν μπορούν τα «μικρά κόμματα» να καταρτίσουν ψηφοδέλτια

συνεργασίας, σπάζοντας στην πράξη τον «δικομματισμό».

Η κοινή πρόταση

Η επανακατάθεση ­ προχθές ­ μιας κοινής πρότασης νόμου για την απλή αναλογική

ήταν ένα βήμα. Για τους προσεκτικότερους όμως «αναγνώστες» τέτοιων

πρωτοβουλιών φαίνεται πως η προσπάθεια αυτή ξεκίνησε και πάλι με καθυστέρηση.

Και θα «μετρηθεί» η αξία της με το αν τα κόμματα ­ εκτός από τη Βουλή ­ θα

δώσουν συνέχεια. Π.χ. αν θα γίνουν κοινές εμφανίσεις σε πρωτεύουσες νομών,

αλλά και κοινές συνεντεύξεις Τύπου στα περιφερειακά – επαρχιακά μέσα.

Στην κοινή συνέντευξη Τύπου που έδωσαν οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι του ΚΚΕ

και του ΣΥΝ, κ.κ. Σκυλλάκος και Κουβέλης φάνηκε ότι υπάρχει σκέψη να

προχωρήσουν και σε άλλες κινήσεις. Το πρώτο βήμα ­ λένε όλες οι πλευρές ­

έγινε…

Όμως, οι προθέσεις με την πραγματικότητα απέχουν και οι «εχθροί» τέτοιων

πρωτοβουλιών καιροφυλακτούν. Το σοβαρότερο είναι πως καμια φορά «χειρότερος

εχθρός είναι ο ίδιος μας ο εαυτός». Η αλήθεια είναι πως ο πάγος έσπασε…