Αίτημα γενεών φιλάθλων ήταν να εμπιστευθούν οι ποδοσφαιρικές ομάδες μας

Έλληνες προπονητές. Να δημιουργηθεί δική μας σχολή ποδοσφαίρου. Οι

περισσότεροι αναγνωρίζουν τη συμβολή των Μπούκοβι, Μπόμπεκ, Τσάκναντι,

Στάνκοβιτς, Φάντροκ, Όσιμ, Λίμπρεχτς, Σενέκοβιτς και ορισμένων άλλων ξένων

προπονητών στην ανάπτυξη του ποδοσφαίρου μας. Όλοι αναγνώριζαν το μεγάλο έργο

του Τζίνα Σιμονόφσκι στην αξιοποίηση ταλαντούχων νέων παικτών. Όλοι δέχονται

ότι η πολύχρονη παρουσία των Μπάγιεβιτς, Γκμοχ και Γκέραρντ στα γήπεδά μας

πρόσθεσε σημαντικές γραμμές στο σκίτσο του ποδοσφαίρου μας. Όλοι μιλούσαν και

μιλάνε για την ανάγκη επιλογής σημαντικών ξένων προπονητών για τις ομάδες μας

και όχι τυχοδιωκτών, που ενδιαφέρονταν να μαζέψουν ήλιο και να γεμίσουν τις

τσέπες τους, αδιαφορώντας για το ανέβασμα του δείκτη ποιότητας. Τα δύο

τελευταία χρόνια βλέπουμε ολοένα και λιγότερους ξένους τεχνικούς στον πάγκο.

Οι παράγοντες εμπιστεύονται νέους Έλληνες προπονητές, οι οποίοι έχουν

αξιοπρόσεκτη παρουσία, αλλά δεν δείχνουν ικανοί να πάρουν στα χέρια τους τις

τύχες του ποδοσφαίρου μας. Είναι φανερό ότι λείπουν προπονητές της αξίας των

Μάρκοβιτς, Αρχοντίδη, Γεωργιάδη, Δανιήλ, Παπαποστόλου και άλλων. Προπονητές με

θεωρητική κατάρτιση, δάσκαλοι, οδηγοί προς το προηγμένο ποδόσφαιρο.

Η νέα γενιά των προπονητών μας δεν πείθει ότι έχει τις ικανότητες να

δημιουργήσει έργο που να αντέχει στον χρόνο. Οι επιτυχίες κάποιων ομάδων δεν

μπορούν να κινηθούν πέρα από το εφήμερο.

Ποιο είναι το θεωρητικό επίπεδο των νέων προπονητών; Από ποια απόσταση

παρακολουθούν τις εξελίξεις σε παγκόσμια κλίμακα; Επιμορφώνονται και μέχρι

ποίου σημείου; Μπορούν να συνεργαστούν άνετα με ειδικούς επιστήμονες

(αθλητιάτρους, εργοφυσιολόγους, διαιτολόγους, ψυχολόγους);

Μήπως η ΕΠΟ κρίνει ότι έφθασε η ώρα να οργανωθεί συνέδριο με συμμετοχή όλων

των προπονητών εθνικών κατηγοριών, ώστε να δούμε επιτέλους σε ποιο σημείο

βρίσκεται το ποδόσφαιρό μας στον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο χάρτη και να

επιλεγούν τρόποι σταθερής ανάπτυξης;

Μήπως πρέπει να φροντίσουν οι αρμόδιοι για τη μόρφωση και επιμόρφωση των

προπονητών μας, αφού ξεπεράστηκε η εποχή των εμπειρικών;