«Ο καλύτερος τρόπος για να σιγουρευτείς ότι εσύ είσαι ο γνωστικός, δεν

είναι το να κλείσεις μέσα τον γείτονά σου»

Ντοστογιέφσκι

Ξαναβλέπω στο βίντεο την ταινία του Σταύρου Ψυλλάκη «Ο άνθρωπος που ενόχλησε

το σύμπαν». Έτσι, για να δω πάλι τα σπαρακτικά πρόσωπα των ασθενών του

ψυχιατρείου. Να τους ακούσω να λένε αλήθειες, να λένε σοφίες ζωής, για να

απομακρυνθώ από τα σκληρά πρόσωπα των «λογικών» που έχουν αποκλείσει τους

ψυχασθενείς σε επανένταξη, στον ξενώνα στη Ν. Λάμψακο.

Μιλάει ο Κωστής: «Πιο πολλοί είναι τρελοί απέξω, παρά εδώ μέσα. Εδώ μέσα τους

βλέπεις όλους, θέλουνε να φάνε το φαγητό τους, να ξαπλώσουνε, να κοιμηθούνε,

να ξεκουραστούνε, αλλά οι άλλοι έξω ο ένας σκάβει τον λάκκο του άλλου. Εγώ

βγαίνω έξω και ξέρω. Πιο πολλή κατανόηση βρίσκω εδώ μέσα. Εγώ απέξω δεν έχω να

καπνίσω, γιατί δεν εργάζομαι και ζητάω ένα τσιγάρο σ’ έναν χωριανό μου και μου

κατεβάζει τα μούτρα. Εδώ μέσα, όμως, σε όποιον και να ζητήσω μου δίνει».

Μιλάει ο Γιώργος: «Είμαι το δάκρυ από το βλέφαρο. Είμαι ο άνθρωπος που

ενόχλησε το σύμπαν. Είμαστε εμείς. Μια σταγόνα νερό στον ωκεανό είναι πιο

μεγάλη από της γης το σύμπαν και βοηθούμε, βοηθούμε το δειλινό. Θεέ μου,

ομορφιά. Θεέ μου, ζωή».

Λοιπόν; Ποιος είναι ο «λογικός»; Ποιος ο «τρελός»; Και ποιος κινδυνεύει από

ποιον; Οι απέξω από τους από μέσα ή μήπως οι μέσα από τους απέξω; Και είναι

μόνο ο φόβος της τρέλας; Ή είναι και η τρέλα του κέρδους ­ ο φόβος μη και

πέσουν οι τιμές…

Αμέτοχος δεν μπορείς να μείνεις. Οι άνθρωποι του δειλινού είναι δικοί σου…