Ο Λάκης ήταν ο αποκλειστικός «υπεύθυνος» για να καθαρίζει την αυλή του

δημοτικού σχολείου. Μόνο που ο Λάκης προτιμούσε συνήθως να μαζεύει ελιές στο

χωριό του, καθώς ο μισθός στην πρωτεύουσα έπεφτε απρόσκοπτα, απόντος του

μισθοδοτουμένου. Για χρόνια, κανείς δεν διετάρασσε τα «κακώς κείμενα». Έως

ότου, ένας δάσκαλος αποφάσισε να κάνει την περίφημη «αναφορά». Και ο Λάκης

απολύθηκε. Η αυλή του σχολείου για πρώτη φορά έλαμψε από καθαριότητα, για να

παίζουν με ασφάλεια και υγιεινή τα παιδιά…

Στον ΟΤΕ Δυτικής Αττικής, η καλή φίλη περίμενε επί μία εβδομάδα να δεήσει να

την επισκεφθεί ο αρμόδιο τεχνικός ­ γνωστός και ως… Μπάμπης ­ που ήταν (κατά

τα λεγόμενα του Οργανισμού) ο μόνος υπεύθυνος για τις επισκευές των κέντρων

της περιοχής. Στο χιλιοστό παράπονό της ­ που τόλμησε να το εκφράσει από το

κινητό της ­ πήρε την αμίμητη απάντηση από τους (αν)αρμοδίους: «Αφού έχεις

κινητό, τι βιάζεσαι;»! Όταν ο Μπάμπης αποφάσισε, επιτέλους, να την τιμήσει,

διαπιστώθηκε ότι δεν ήξερε από αναλογικά τηλεφωνικά κέντρα και ότι έπρεπε να

έρθει άλλος τεχνικός! Μόνο μετά τις φωνασκίες της φίλης στα κατάλληλα ώτα των

υψηλά ισταμένων του Οργανισμού ήρθε το επιθυμητό (και τόσο απλό, εξαρχής)

αποτέλεσμα….

Και το λάπτοπ, που είχε δώσει για επισκευή ο συνάδελφος στη μεγαλύτερη

εταιρεία του είδους,… εξαφανίσθηκε! Έτσι, τουλάχιστον, ισχυρίζονταν έως τις

12 και μισή το μεσημέρι οι (ανευθυνο)υπεύθυνοι του τμήματος. Με μια έκφραση

αδιαφορίας και βαργεστιμάρας, λες και δεν ήταν δα και τίποτα σπουδαίο. Το

λάπτοπ βρέθηκε «ξαφνικά», κατά… σύμπτωση μόλις ο απηυδισμένος συνάδελφος

απευθύνθηκε, για να παραπονεθεί εντόνως, στον ίδιο τον πρόεδρο της

εταιρείας…

Ας παραπονεθούμε, λοιπόν, ας ξεκουνηθούμε, ας ρίξουμε το πετραδάκι μας στα

λιμνάζοντα νερά. Ας μην αφήσουμε να μας παρασύρει το ποτάμι της αδιαφορίας, ας

μη συμβιβασθούμε με εκφράσεις του τύπου «δεν βαριέσαι…» και με δήθεν

φιλανθρωπικά συναισθήματα για τους τεμπέληδες και τους ανίκανους. Ας δώσουμε

τις προσωπικές μας μάχες, ας διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας, χωρίς να

ντραπούμε να ζητήσουμε αυτό που οι άλλοι είναι υποχρεωμένοι να πράξουν. Ας

αφιερώσουμε λίγο χρόνο και υπομονή. Το ξέρω, είναι επώδυνο. Αλλά αξίζει.

Σκεφθείτε την ικανοποίηση μετά την κάθε μικρή σας νίκη…