Είναι τρελοί οι Άγγλοι ή απλά τους πείραξε η έκλειψη της Σελήνης; Από τη μια,

βγάζουν δικαστική απόφαση και δικαιώνουν τον πολίτη αυτής της ανήλιαγης χώρας,

ο οποίος επιθυμούσε να περιφέρεται ολόγυμνος. Και από την άλλη, τους πειράζει

ο προκλητικός αισθησιασμός της πάλλευκης γυμνής κοκκινομάλλας Σοφί Νταλ στη

φωτογραφία του αρώματος του Υβ Σαιν Λωράν και απαγορεύουν την όποια δημοσίευση

και κυκλοφορία αυτής της καμπάνιας στην επικράτειά τους. Ή μήπως είναι τόσο

μεγάλη η αίσθηση ανταγωνισμού που έχουν για την άλλη πλευρά της Μάγχης και

προβάλλουν αντίσταση στην αισθητική των Γάλλων; Οι αγγλογαλλικές διαμάχες στα

θέματα κουλτούρας είναι πλέον γραφικές περιπτώσεις. Η εγχώρια γύμνια είναι ο

αντίλαλος της απόλυτης ατομικής ελευθερίας. Η κατασκευασμένη πρόκληση ενός

γυμνού που εκτοξεύει προς τους ορίζοντες της κατανάλωσης και το ουράνιο τόξο

του ονείρου είναι πράξη βλάσφημη, επικίνδυνη, απειλητική, με γαλλικό

διαβατήριο. Τι λεπτή ευαισθησία από την πλευρά της πολιτείας. Τι αμεσότητα

κινητοποίησης για να προστατευθεί ο ανυπεράσπιστος καταναλωτής από τη διαφθορά

της χρήσης του γυμνού στη διαφήμιση. Ένα γυναικείο σώμα σε έκφραση ηδονής

είναι ανεπίτρεπτο θέαμα. Ένας άνδρας μιας κάποιας ηλικίας που επιδεικνύει τα

γενετήσια χαρακτηριστικά του, χωρίς διαφημιστικό σχέδιο, αλλάζει το ύφος της

καθημερινότητας στον υπόγειο του Λονδίνου. Κάποιοι, λοιπόν, φοβούνται τα

αρχέτυπα των ενστίκτων τους. Οι επιρρεπείς στον πειρασμό αποστρέφουν το βλέμμα

από τη διαφήμιση. Εκείνη το ξέρει και παίζει με τα ταμπού τους. Περνάω έξω από

το υποκατάστημα της Γενικής Τράπεζας Ελλάδας. Και διαβάζω την αφίσα με την

καμπάνια για το τμήμα δανείων: «Η ικανότητα να δίνεις πνοή στα ξεχωριστά

όνειρα των πολλών είναι δημιουργία»! Το αυτόματο μηχάνημα έβγαλε το χαρτάκι

ενημέρωσης του λογαριασμού σε ευρώ. Και κόμπιασα. Κάτι σε αυτό το σύστημα

τραπεζικών αναπνοών παρουσιάζει δυσλειτουργία. Εκτός κι αν το ευρώ προκαλεί

άσθμα. Γιατί η διαφήμιση δείχνει μόνο στα όνειρα.