Ασφαλώς και η προστασία του δημοσίου χρήματος είναι υποχρέωση όλων όσων το

διαχειρίζονται και πολύ περισσότερο των αρμόδιων ελεγκτικών οργάνων, όπως το

Ελεγκτικό Συνέδριο. Από το σημείο όμως αυτό μέχρι τού να παρακωλύεται η σωστή

λειτουργία δημόσιων οργανισμών, και μάλιστα ζωτικής σημασίας, λόγω των

αγκυλώσεων που διέπουν το δημόσιο λογιστικό, υπάρχει μεγάλη διαφορά και καλό

είναι οι αρμόδιοι να ψάξουν για λύσεις στο πρόβλημα.

Στο πλαίσιο λοιπόν της προστασίας του δημοσίου χρήματος το Ελεγκτικό Συνέδριο

δεν εγκρίνει τις δαπάνες του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και

Προστασίας (ΟΑΣΠ) για κινητά τηλέφωνα!

Όπως είναι γνωστό, ο ΟΑΣΠ είναι οργανισμός του Δημοσίου που η δράση του έχει

σχέση με άμεσες ανάγκες των πολιτών, που έχουν να κάνουν με την παροχή

βοήθειας στις περιπτώσεις σεισμών, περιπτώσεις που δεν είναι λίγες στη χώρα

μας. Επίσης καταρτίζει και παρακολουθεί το σύνολο των προγραμμάτων ενημέρωσης

του κοινού για το πώς θα αντιμετωπίσει τις συνέπειες ενός σεισμού και οι

άνθρωποί του βρίσκονται σχεδόν πάντα πρώτοι στα σημεία των καταστροφών,

βοηθώντας στη σωτηρία εγκλωβισμένων κ.λπ.

Στον ΟΑΣΠ λοιπόν έχουν τέσσερα κινητά τηλέφωνα ­ στον πρόεδρο, τον διευθυντή

και σε δύο ειδικευμένα στελέχη ­ ώστε να είναι δυνατή ανά πάσα στιγμή η

επικοινωνία και η αλληλοενημέρωσή τους, δεδομένου ότι κανείς δεν ξέρει πότε

και πού θα γίνει σεισμός. Σύνολο δαπάνης για τα τηλέφωνα αυτά περίπου 150.000

δραχμές τον μήνα. Και όμως το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν θεωρεί αυτή τη δαπάνη

αναγκαία για τον ΟΑΣΠ και δεν την εγκρίνει! Βέβαια ο ΟΑΣΠ από την ίδρυση του,

στα μέσα της δεκαετίας του ’80, ποτέ δεν ήταν οικονομικά εύρωστος αφού τα τέλη

που θεσπίστηκαν με τον ιδρυτικό νόμο του, ουδέποτε του αποδόθηκαν στο ακέραιο

και οι εκάστοτε διοικήσεις του προσπαθούσαν με διάφορους συνδυασμούς να

πετυχαίνουν τη λειτουργία του και την εκπλήρωση των στόχων του. Τα τελευταία

χρόνια η κατάσταση αυτή βελτιώθηκε, αφού η Πολιτεία αναγνώρισε τη συμβολή του

Οργανισμού στη σωστή ενημέρωση των πολιτών καθώς και στην οργάνωση της

αντισεισμικής άμυνας της χώρας, πράγμα που φάνηκε και στην περίπτωση του

σεισμού στην Αττική τον Σεπτέμβριο του 1999.

Αλλά πάνω που το ένα χέρι του κράτους (το ΥΠΕΧΩΔΕ) αποφάσισε να βοηθήσει τον

ΟΑΣΠ να ανταποκριθεί στον ρόλο του, το άλλο χέρι (το Ελεγκτικό Συνέδριο)

φαίνεται να του κόβει τα φτερά. Μπας και ορισμένοι είναι πιο ακριβοί στα

πίτουρα παρά στο αλεύρι;