Στην Αιώνια Πόλη, τη Ρώμη, φωτισμένη και ντυμένη στα χριστουγεννιάτικα,

όσοι πιστεύουν ότι έχει λήξει το θέμα «Πελέ ή Μαραντόνα» κάνουν λάθος. Όσα

έγιναν στην ιταλική πρωτεύουσα είναι ικανά να γεμίσουν ένα βιβλίο διακοσίων

και πλέον σελίδων

Στιγμές μοναδικές όπου πριν από και μετά τη γιορτή στο «Φόρο Ιτάλικο»

συνέβησαν όλα τα παράδοξα της ποδοσφαιρικής ζωής. Όλα όσα δεν έχουν γίνει,

τουλάχιστον, γνωστά στον ευρύτερο χώρο της στρογγυλής θεάς.

Την Κυριακή βράδυ έφθασαν οι περισσότεροι προσκεκλημένοι και οι κορυφαίοι για

κάθε κατηγορία που η ΦΙΦΑ είχε αποφασίσει.

Ο Πελέ μάθαινε τα νέα και τις τελευταίες εξελίξεις στην αντιπαράθεση με τον

Μαραντόνα συντροφιά με φίλους του και τη δική του «ομάδα» που αποτελείτο από

δέκα άτομα μεταξύ των οποίων μάνατζερ, γραμματείς, επικεφαλής του γραφείου

Τύπου του και φυσικά των ανθρώπων που για λογαριασμό τους κάνει τηλεοπτικά

σποτ. Είναι οι χορηγοί του.

Ο Γιόζεφ Μπλάτερ την ίδια ώρα «μαδούσε» τη μαργαρίτα. «Θα έρθει ή δεν θα

‘ρθει, ο Μαραντόνα;». Δίπλα του ο διευθυντής της «Γκατζέτα ντέλο Σπορτ»

Κάντιτο Καναβό να μη θέλει να πιστέψει ότι ο «Ντιεγκίτο» δεν θα τιμούσε την

εφημερίδα που επί χρόνια τον στήριξε, όταν βρισκότανε στη Νάπολι.

Το τηλέφωνο ανοικτό και ο Μπλάτερ μιλούσε με τη σύζυγο του Αργεντινού άσου.

«Πρέπει να έλθετε. Δεν πρέπει να λείψετε. Έχω ετοιμάσει κάτι ειδικά για να

τιμηθεί η προσφορά του Μαραντόνα στον κόσμο της μπάλας».

Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού η μαγική φράση «καλά, τότε θα είμαστε

εκεί», έκανε το πρόσωπο του προέδρου της ΦΙΦΑ ν’ αστράψει από ικανοποίηση.

Τα νέα ήταν ευχάριστα. Πώς, όμως, θα έλεγαν στον Πελέ ότι μαζί με τον ίδιο θα

βραβευτεί και ο Μαραντόνα;

Ο Μπλάτερ αμέσως μετά καλούσε στο τραπέζι του τον Πελέ. Οι δυο τους μίλησαν

περίπου μία ώρα. Ο Πελέ έβγαινε από την αίθουσα φανερά ήρεμος, αν και στα

χείλη του οι παρευρισκόμενοι μπόρεσαν να «διαβάσουν» τις λέξεις «δεν πειράζει.

Καλά ας γίνει έτσι».

Κανείς δεν ήξερε, όμως, παρ’ όλ’ αυτά, την πτήση και την ώρα άφιξης του

Μαραντόνα και της συνοδείας του. Και πράγματι τη Δευτέρα το απόγευμα, χωρίς

φλας, τηλεοπτικές κάμερες, ο Αργεντινός άσος έφθανε στο Φιουμιτσίνο της Ρώμης

και αμέσως μετά στο ξενοδοχείο «Ρέντζις» που βρίσκεται στο κέντρο της Ρώμης

και όχι σ’ εκείνο στο οποίο οι οργανωτές είχαν κάνει κρατήσεις. Και μάλιστα

αρκετά μακριά από το «Χίλτον» όπου βρισκόντουσαν όλοι οι καλεσμένοι της ΦΙΦΑ.

Το πρωινό της Δευτέρας στα σαλόνια του «Χίλτον» ο επισκέπτης μπορούσε να

θαυμάσει και να πλησιάσει μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του ποδοσφαίρου.

Τον Πλατινί, τον Ταρντέλι, τον Φακέτι, τον Τζεντίλε, τον Ρόσι, τον

Μπεκενμπάουερ, τον Ζιντάν, τον Φίγκο, τον Ριβάλντο, τον Κανίγια, αλλά και

παράγοντες όπως ο Γιόχανσον, ο Ματαρέζε, ο πρόεδρος της Ρόμα, Σένσι, ο

Μπονιπέρτι, ο Κόντι και άλλοι πολλοί…

Συναντήσαμε τον Γιόζεφ Μπλάτερ στην άκρη της πισίνας, παρέα με τους συμβούλους

του και κυρίως τον Τσε Ρουφίνεν, γενικό γραμματέα της ΦΙΦΑ.

«Περιμένουμε. Αν δεν τον δούμε να παρουσιάζεται, δεν μπορούμε να είμαστε

σίγουροι. Προσωπικά πιστεύω ότι ο Ντιέγκο θα βρίσκεται απόψε μαζί μας», μας

είπε ο Ελβετός.

Το βράδυ της αγωνίας

Το «Φόρο Ιτάλικο» (στις εγκαταστάσεις του φιλοξενήθηκε η κολύμβηση, στους

Ολυμπιακούς Αγώνες του 1960) φόρεσε τα γιορτινά του. Ο παγωμένος αέρας δεν

επέτρεψε τις κυρίες να φθάσουν με ανοιξιάτικα σύνολα.

Οι συνοδοί τους με άψογο ντύσιμο και αρκετοί από αυτούς με παπιγιόν.

Φωτισμένοι οι διάδρομοι προς την αίθουσα της εκδήλωσης, τα τηλεοπτικά

συνεργεία στραμμένα στους καλεσμένους που σιγά σιγά έφθαναν, τα φλας ν’

αναβοσβήνουν και μία ντουζίνα δημοσιογράφων να καταγράφουν όλα τα περίεργα

μιας προ-εορτής.

Ρομπέρτο Μπάτζιο, Τζοφ, Ρόσι, Φερλαΐνο, Μπλάτερ, Γιόχανσον, Μαλντίνι,

Μπονιπέρτι, Τζεντίλε, Μπεκενμπάουερ, Πλατινί, Κόντι, Τότι, έκαναν δηλώσεις

μπροστά στις κάμερες. Όλοι ευτυχείς, αλλά κανείς δεν ήθελε να απαντήσει στο

ερώτημα «ποιος είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του αιώνα».

Τα λεπτά κυλούσαν και η αγωνία μεγάλωνε. Αναμονή για την άφιξη των «μονομάχων»

Πελέ και Μαραντόνα.

Στις 8.15 ο Πελέ έφθανε στην είσοδο του κτιρίου. Φώτα, κάμερες και οι

δημοσιογράφοι έτρεξαν για μία δήλωση. «Ποιος θα κερδίσει απόψε;». «Ποιος είναι

ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του αιώνα;». Τι έχεις να πεις για τη δήλωση του

Μαραντόνα ότι αυτός έχει τη λαϊκή ψήφο, ενώ εσύ έχεις με το μέρος σου τους

γραφειοκράτες;».

Ο Πελέ υπέγραψε αυτόγραφα, αλλά μ’ ένα πλατύ χαμόγελο απάντηση δεν έδωσε.

Μπήκε στην αίθουσα συντροφιά με τους φίλους του. Η θέση του ήταν δίπλα στον

Μπεκενμπάουερ και τον Πλατινί. Στην αντίθετη ακριβώς πλευρά που ήταν

προγραμματισμένο να καθήσει ο Μαραντόνα με την παρέα του.

Ο Μπλάτερ σηκώθηκε από τη θέση του, χαιρέτησε τον Πελέ, ενώ εκείνος ανταπέδιδε

στο χειροκρότημα του κοινού. Αγκαλιά με τον Φραντς «Κάιζερ» και τον Μισέλ που

κάτι έσκυψε και είπε στον Πελέ, για να ξεσπάσει σε γέλια ο Βραζιλιάνος.

Ο «φλορ μάνατζερ» της τηλεόρασης φώναζε απεγνωσμένα «να γίνει ησυχία γιατί από

λεπτό σε λεπτό η γιορτή θα ξεκινήσει». Πώς όμως όταν ακόμα δεν είχε φθάσει στο

«Φόρο» ο Μαραντόνα;

«Λες να μην έλθει;», ήταν το ερώτημα του Ριβάλντο. «Όχι. Είναι εδώ, αλλά θέλει

να δώσει σώου», είπε ο Μπατιστούτα που μάλλον κάτι θα γνώριζε.

Οι τελευταίες πρόβες για την έναρξη του σώου και για τις κάμερες της RAI. Ο

παρουσιαστής κάνει πρόβες. Στην μεγάλη οθόνη η εικόνα έρχεται από τον

διάδρομο…

Συνωστισμός… Κόσμος φωνάζει… ο Μαραντόνα… Ήλθε… Κοίτα πόσους φέρνει

μαζί του… Φρέσκο τον βλέπω… Ωραίο μαλλί… Τι κάνει τώρα… Γιατί αργεί…

«Έχουμε ζωντανή μετάδοση σε 200 κανάλια και σε 60 κράτη», ακούγεται με

αγωνιώδη προσπάθεια ο «φλορ μάνατζερ» της εκπομπής.

Τα σχόλια δίνουν και παίρνουν. Ο Μαραντόνα στο μεταξύ υπογράφει αυτόγραφα και

μιλάει στην τηλεόραση. Αδιαφορεί για την αναμονή των επισήμων που περιμένουν.

Ούτε τον ενδιαφέρει αν το πρόγραμμα πέσει έξω χρονικά.

Όταν οι συνοδοί της ΦΙΦΑ τού επισήμαναν την αργοπορία, ο Ντιέγκο αγκαζέ με τη

σύζυγό του Κλαούντια και τις δύο κόρες του Ντζαλμίνα και Τζιανίνα, πίσω από

τον μάνατζερ του Κόπολα και τον Κανίγια, μπήκε στην αίθουσα, αλλά κοντοστάθηκε

στο σκαλοπάτι για να ρωτήσει κάτι. Μάθαμε ότι «ήθελε να πληροφορηθεί σε ποιο

σημείο καθόταν ο Πελέ».

Όταν του έδειξαν τη θέση ο Μαραντόνα διέσχισε τον παράλληλο διάδρομο της

αίθουσας και χωρίς καν να κοιτάξει πίσω του, έτρεξε και έφθασε στην πρώτη

σειρά όπου η θέση έγραφε «Μαραντόνα».

Ο κόσμος χειροκροτούσε, ενώ οι κάμερες εντόπιζαν τον Πελέ για να καταγράψουν

τις αντιδράσεις του. «Ψυχρός», «αμίλητος», εμφανώς με προσπάθεια «αδιαφορίας»,

αλλά και περιέργειας να διαπιστώσει αν ο «αντίπαλός του» θα κρατήσει την

ψυχραιμία του στη διάρκεια της απονομής.

Όταν ο Μαραντόνα κάθησε γύρισε το κεφάλι του πίσω. Βλέποντας τους άσους της

«Σκουάντρα Ατζούρα», τους φίλους του και άλλοτε αντιπάλους του στο Καμπιονάτο,

σηκώθηκε τους έστειλε φιλιά και μετά, ο Μπλάτερ πλησίασε για να του πει δυο

κουβέντες. Σχεδόν αυτόματα οι κινήσεις τους «Μπίπε ντε όρο» κατέδειξαν και τι

ήταν αυτό που του είπε ο πρόεδρος της ΦΙΦΑ.

Ο Μαραντόνα πήγε στην απέναντι πλευρά, έδωσε το χέρι στον Πελέ, έπεσαν ο ένας

στην αγκαλιά του άλλου.

Λίγα λόγια και μετά ήταν η σειρά του Μπεκενμπάουερ και αμέσως ύστερα του

Πλατινί. Πού να ήξερε τι είπε μετά ο Γάλλος παίκτης. Γιατί σίγουρα αξίζει εδώ

να συμπληρώσουμε «μεταξύ Πελέ και Μαραντόνα, εγώ λέω Κρόιφ», ήταν η θέση του

Πλατινί στην ψηφοφορία για τον παίκτη του αιώνα.

Οι σκηνές μοναδικές. Η γιορτή με τους άσους όλου του κόσμου στο πλατό προς

μεγάλη τιμή της θεάς μπάλας.

Χειροκροτήματα για όλους, με τον Αλφρέδο ντι Στέφανο, ζωντανή ιστορία της Ρεάλ

και τριών εθνικών ομάδων. Μοναδικός, σπουδαίος, ίσως περισσότερο από τους

σημερινούς άσους των γηπέδων.

Ο Γιόζεφ Μπλάτερ ανέβηκε στη σκηνή για την αναγγελία.

«Καλύτερος παίκτης του αιώνα, για τους φίλους του Ίντερνετ, ο Μαραντόνα».

Ο Μαραντόνα χαιρέτησε τον κόσμο, έστελνε φιλιά σε όλους και μετά οι

ευχαριστίες στον κόσμο, τον Κάστρο, την Αργεντινή. Φιλί στα χείλη της συζύγου

του που είχε δακρύσει.

Ο Πελέ οδηγήθηκε από έναν εκπρόσωπο της ΦΙΦΑ στο παρασκήνιο. Ήταν η στιγμή της

δικής του απονομής.

Ο Μαραντόνα κατάλαβε αμέσως τη συνέχεια. «Δεν είχε καμιά διάθεση να γευτεί,

ούτε να μοιραστεί τη χαρά με τον εχθρό του και τους Βραζιλιάνους», γράφτηκε

στον Τύπο της Αργεντινής την επομένη.

Μ’ ένα νεύμα, σε δευτερόλεπτα, οι δυο πρώτες σειρές των καθισμάτων

εκκενώθηκαν. Είχαν εγκαταλείψει όλοι την αίθουσα ακολουθώντας τον αρχηγό τους.

Ο Πελέ στη σκηνή. Κοίταξε κάτω από τα μικρόφωνα του παρουσιαστή και την κάμερα

της τηλεόρασης που του έκρυβε τη θέα.

«Κρίμα γιατί νομίζω ότι ο Μαραντόνα δεν βρίσκεται στη θέση του και δεν ήθελε

να μοιραστούμε τη χαρά της βραδιάς».

Η αίθουσα πήρε φωτιά. Και όλοι χειροκροτούσαν τον μάγο και άνθρωπο Πελέ.

Ο Άγιος Βασίλης έρχεται…

Το βραδινό δείπνο στο ξενοδοχείο ήταν το κλείσιμο μιας αξέχαστης ημέρας και

ενός πολέμου χωρίς προηγούμενο. Όμως, τα εκπληκτικά δεν σταματούν στο σημείο

της απονομής…

Στο τεράστιο για τις ανάγκες των 1.000 προσκεκλημένων σαλόνι του «Χίλτον» ο

Μπλάτερ μαζί με τον Πελέ και την παρέα τους συζητούσαν και σχολίαζαν τη

βραδιά, αλλά και τη συμπεριφορά του Μαραντόνα.

Ξαφνικά μπήκε στην αίθουσα ένας Άγιος Βασίλης. Χαρά, χειροκροτήματα για τις

ευχές της καλής χρονιάς που περιμένουμε να ‘ρθει σε λίγο.

Ο Άγιος Βασίλης προχωρεί και μετά παίρνει ένα πορτοκάλι και αρχίζει να παίζει

σαν ένας αληθινός ζογκλέρ. Το κοινό ξεσπά και φωνάζει «μπράβο». Ώσπου, ο Άγιος

Βασίλης φθάνει στο τραπέζι του Πελέ και του Μπλάτερ, βγάζει το καπέλο και τα

λευκά γένια και ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα «ολοζώντανος», χαμογελαστός, είναι

μπροστά στα έκπληκτα μάτια κυρίως του Πελέ που ξεσπά σε γέλια.

Ο Μαραντόνα πέφτει και πάλι στην αγκαλιά του Πελέ και το ίδιο συμβαίνει με τον

Μπλάτερ, ενώ ο κόσμος χειροκροτεί. Ένας «κλόουν» για τις ανάγκες ενός

ατέλειωτου εκτός γηπέδων σόου που θα μείνει αξέχαστο, στο όνομα του «αιώνα και

του ποδοσφαιριστή»

Η γιορτή κράτησε μέχρι τις πρωινές ώρες. Τα δύο μεγάλα αστέρια του ποδοσφαίρου

έδωσαν ραντεβού για το 2004. Τότε η ΦΙΦΑ συμπληρώνει εκατό χρόνια από την

ίδρυσή της.

Τότε και μόνον τότε θα μάθουμε ποιος είναι ο ποδοσφαιριστής του αιώνα. Στο

μεταξύ, ας αρκεστούμε στα σχόλια, τις δηλώσεις και τις αντιπαραθέσεις.

Ο Μαραντόνα και ο Πελέ έγραψαν ιστορία είτε με τον έναν είτε με τον άλλο

τρόπο. Σημασία έχει ότι το ποδόσφαιρο εξακολουθεί να συναρπάζει, έστω και με

αντιπάλους χωρίς μπάλα, αφού ο διαιτητής (Μπλάτερ) διέκοψε τον αγώνα και

νικητής ουσιαστικά δεν ανακηρύχθηκε κανείς.

Μόνο ένας.

Το ποδόσφαιρο και ο κόσμος του.