«Ράβε-ξήλωνε, δουλειά να μη σου λείπει…». Πότε έγιναν οι τελευταίες εκλογές;

Στις 9 Απριλίου 2000. Πόσος καιρός έχει περάσει από τότε; Οκτώ μήνες και επτά

ημέρες. Οκτώ μήνες, λοιπόν, από τις εκλογές. Και, εν τούτοις, πάλι για…

εκλογές μιλάμε! Εκλογές που θα διεξαχθούν ύστερα από τρία χρόνια! Ίσως και

περισσότερο!

Αυτή η χώρα είναι ένας επαρχιακός καφενές. Όπου μαζεύονται, κάθε πρωί, όλοι οι

αργόσχολοι, πίνουν τα καφεδάκια τους, παίζουν την πρέφα τους, και κατόπιν,

αρχίζουν να λύνουν τα πολιτικά προβλήματα της χώρας! «Αν ήμουν εγώ, ρε, στη

θέση του Σημίτη, ο Τούρκος θ’ άλλαζε δέκα βρακιά την ώρα…». «Μόνον ο

Καραμανλής μπορεί να σώσει τον τόπο. Γιατί είναι νέος, άφθαρτος και έχει

μυαλό…». «Ο Αβραμόπουλος θα σαρώσει!…».

Στα χρόνια της δικτατορίας, έβγαινε στην τηλεόραση μια διαφήμιση, που

συμβούλευε τους νέους να γίνουν… κοστολόγοι! Κανείς δεν ήξερε περί τίνος

επρόκειτο. Ούτ’ εγώ, φυσικά. Ο Κώστας Χατζής, ο τραγουδιστής, έβλεπε, θυμάμαι,

τη διαφήμιση και γελούσε. Κι όταν τον ρωτούσαν, στις συνεντεύξεις, τι θα ‘θελε

να είναι, αν δεν ήταν τραγουδιστής, έπαιρνε σοβαρό και επίσημο ύφος, απαντούσε

«κοστολόγος», και ξεκαρδιζόταν στα γέλια…

Στη μόδα, τώρα, είναι οι επικοινωνιολόγοι – πολιτικοί αναλυτές. Οργανώνουν

δημοσκοπήσεις, επεξεργάζονται τα αποτελέσματα, κάνουν αναγωγές στο σύνολο του

πληθυσμού, παίρνουν υπόψη τους στατιστικές και στοιχεία από το παρελθόν και

βγάζουν συμπεράσματα, που ενδιαφέρουν, φυσικά, τα πολιτικά κόμματα, τις

εφημερίδες και τις τηλεοράσεις. Για να «γίνεται παιχνίδι», βέβαια. Να λένε,

δηλαδή, ο ένας και ο άλλος, το μακρύ τους και το κοντό τους, να περνάει η ώρα,

να δημιουργούνται εντυπώσεις, να φουντώνει το κουβεντολόι στους καφενέδες και

να βγαίνουν, ασφαλώς, και μερικά φράγκα…

Τούτες τις μέρες, χαλάει ο κόσμος, με μια δημοσκόπηση, με δείγμα 2.000

πολιτών, σε όλη την Ελλάδα! «Πάει μπροστά η Ν.Δ.», «Ο Αβραμόπουλος θα πάρει

μίνιμουμ 21%», «Ο Καραμανλής είναι ο πιο δημοφιλής, αλλά τον Σημίτη προτιμά ο

λαός για πρωθυπουργό» και διάφορα άλλα τέτοια. Ράβε-ξήλωνε, ξαναλέω. Ή,

κουβέντα να γίνεται…

Όλα αυτά τα συμπεράσματα, εγώ, ένας… κοστολόγος, τα θεωρώ της πλάκας. Και,

πιστεύω, ότι την ίδια γνώμη έχει και ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του ελληνικού

λαού. Κανείς δεν ξέρει πώς θα είναι τα πράγματα ύστερα από τρία χρόνια. Οι

εκλογές κρίνονται πάντοτε την τελευταία στιγμή. Ένα τυχαίο, αλλά συνταρακτικό

γεγονός, μια εβδομάδα πριν από την ψηφοφορία, είναι ικανό να ανατρέψει τα

πάντα.

Ας γίνεται, όμως, κουβέντα. Και τα φράγκα, επαναλαμβάνω, πέφτουν και οι

καφενόβιοι εξοπλίζονται με επιχειρήματα, στην «άκαπνη» περίοδο των εορτών και

τα ξίφη ακονίζονται, έστω και αν η ώρα που «θα διασταυρωθούν» απέχει, από

σήμερα, πάνω από χίλιες ημέρες…

Τελευταία Νέα