Στην Αιώνια Πόλη θα ενθρονιστεί απόψε ο βασιλιάς του ποδοσφαίρου, ο

καλύτερος παίκτης του αιώνα. Η FIFA θα ανακοινώσει τα αποτελέσματα του

δημοψηφίσματος που διενήργησε, προσπαθώντας έτσι να δώσει απάντηση στο πιο

μεγάλο δίλημμα των τελευταίων δεκαετιών. Τελικά, Πελέ ή Μαραντόνα…

Ντιέγκο Μαραντόνα. Από τα ακλόνητα φαβορί του δημοψηφίσματος – Κρόιφ και

Μπεκενμπάουερ. Θα βρεθούν σίγουρα ψηλά, όχι όμως και στην κορυφή

Η μεγαλύτερη ίσως, γιορτή του ποδοσφαίρου φιλοξενείται, απόψε, στη Ρώμη. Θα

μάθουμε ποιος ήταν ο καλύτερος ποδοσφαιριστής της χρονιάς στον διαγωνισμό του

γαλλικού περιοδικού «Φρανς Φουτμπόλ», αλλά και ποιος θα πάρει τον τίτλο του

ποδοσφαιριστή του αιώνα. Ένας διαγωνισμός που προκήρυξαν η ΦΙΦΑ και η

εφημερίδα του Μιλάνου «Γκατζέτα ντέλο Σπορτ», με σύμμαχο στην προσπάθεια το

κοινό απ’ όλον τον κόσμο, μέσω Ίντερνετ.

Για τον πρώτο τίτλο, της Χρυσής Μπάλας, τα προγνωστικά είναι ανοικτά, παρά το

γεγονός ότι ορισμένοι θέλουν τον Γάλλο Ζινεντίν Ζιντάν να φωτογραφίζεται

ειδικά για την περίπτωση αυτή, από τους απεσταλμένους στο Τορίνο, του γαλλικού

περιοδικού. Άλλοι όμως το θεώρησαν μπλόφα και ταυτόχρονα συζητούσαν για τον

Λουίς Φίγκο, τον Πορτογάλο άσο της Ρεάλ Μαδρίτης που διέπρεψε στο πρόσφατο

πανευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα της Ολλανδίας και του Βελγίου.

Εκεί όμως όπου δίνεται ή όπου δόθηκε (έληξε η προθεσμία πριν από δεκαπέντε

ημέρες) μάχη ήταν στην ανακήρυξη του ποδοσφαιριστή του αιώνα, όπου η πάλη ήταν

σκληρή και η πρώτη θέση άλλαζε συνεχώς μεταξύ του Πελέ και του Μαραντόνα.

Πρέπει πάντως να σημειώσουμε ότι, εκτός από τους δύο σούπερ ποδοσφαιριστές,

άλλα είκοσι πέντε ονόματα ψηφίστηκαν από τους φιλάθλους και προέρχονται από

όλα τα σημεία του ορίζοντα.

Να δούμε αναλυτικότερα ποια ονόματα συγκέντρωσαν τις περισσότερες προτιμήσεις

των ειδικών, που δεν είναι άλλοι από τους φιλάθλους που και ιστορία γνωρίζουν,

αλλά και γνώσεις έχουν.

Ντίνο Τζοφ και Ρομπέρτο Μπάτζιο (Ιταλία), Πελέ (Βραζιλία), Μαραντόνα

(Αργεντινή), Μάρκο φαν Μπάστεν (Ολλανδία), Φραντς Μπεκενμπάουερ (Γερμανία),

Τζορτζ Μπεστ (Ιρλανδία), Μπόμπι Τσάρλτον (Αγγλία), Γιόχαν Κρόιφ (Ολλανδία),

Ντιντί (Βραζιλία), Εουσέμπιο (Πορτογαλία), Ζιστ Φοντέν (Γαλλία), Γκαρίντσα

(Βραζιλία), Λόταρ Ματέους (Γερμανία), Στάνλεϊ Μάθιους (Αγγλία), Μπόμπι Μουρ

(Αγγλία), Γκερντ Μίλερ (Γερμανία), Μισέλ Πλατινί (Γαλλία), Φέρεντς Πούσκας

(Ουγγαρία), Ριβάλντο (Βραζιλία), Ρομάριο (Βραζιλία), Αλφρέδο ντι Στέφανο

(Ισπανία – Αργεντινή), Ζορζ Ουεά (Λιβερία), Λεβ Γιασίν (Ρωσία), Ζινεντίν

Ζιντάν (Γαλλία) και Ζίκο (Βραζιλία).

Πελέ. Οι διακρίσεις του αμέτρητες. Αυτή τη φορά όμως ανησυχεί… – Τζορτζ

Μπεστ. Μεγάλος παίκτης και… πότης. Αναμένεται να είναι μέσα στους πρώτους.

Ποδοσφαιριστές, εννοείται…

Όπως είναι επόμενο, η απονομή του τίτλου του καλύτερου ποδοσφαιριστή του αιώνα

προκάλεσε νωρίς πολλά σχόλια και αντιπαραθέσεις μεταξύ εκείνων που ψήφισαν,

αλλά και μεταξύ αυτών που έχουν διαφορετική άποψη για τους «καλύτερους».

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα, που δεν μπόρεσε να πάει στην Ιαπωνία για να

παρακολουθήσει τον τελικό Μπόκα Τζούνιορς – Ρεάλ Μαδρίτης, απαντώντας στην

πρόσκληση της ΦΙΦΑ για τη σημερινή απονομή, στη Ρώμη, δήλωσε ότι «θα ήταν

ιδιαίτερη τιμή για τον ίδιο και το ποδόσφαιρο της Αργεντινής αν ήταν αυτός ο

καλύτερος παίκτης του αιώνα. Για τους φιλάθλους μας και για όλους που βοήθησαν

σημαντικά στο πρόβλημά μου. Παρά το γεγονός ότι η ΦΙΦΑ δεν τρέφει ιδιαίτερη

εκτίμηση στο πρόσωπό μου αισθάνομαι την υποχρέωση να αναγνωρίσω την ευγενική

πρόσκληση και τα λόγια του Σεπ Μπλάτερ, στην επιστολή που μου έστειλε».

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα πάντως το ξεκαθάρισε εδώ και αρκετές ημέρες: «Αν δεν είμαι

εγώ ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του αιώνα, υπομονή, δεν έχει σημασία. Μου αρκεί

το γεγονός ότι οι συμπατριώτες μου με ανακήρυξαν τον «καλύτερο ποδοσφαιριστή

του αιώνα στην Αργεντινή»».

«Αν όμως κερδίσω τον Πελέ, στις προτιμήσεις, αυτό θα οφείλεται αρχικά στα

δώδεκα χρόνια προσφοράς μου παίζοντας στην Ευρώπη, κάτι που ο Βραζιλιάνος άσος

δεν έκανε. Παρ’ όλ’ αυτά θα μου άρεσε πολύ να δώσω τον αποχαιρετιστήριο αγώνα

μου φορώντας τη φανέλα της Εθνικής Αργεντινής εναντίον της Βραζιλίας. Θα ήταν

ένα εκπληκτικό φινάλε για την καριέρα μου».

Μπους-Γκορ, Πελέ-Μαραντόνα

Για τον Πελέ, η βράβευση της Ρώμης θα ισοδυναμούσε με το σύνολο των

αναγνωρίσεων που του έχουν γίνει μέχρι σήμερα. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι

το 1995 το «Φρανς Φουτμπόλ» τού απένειμε τη Χρυσή Μπάλα του αιώνα. Το 1999,

στη Βιέννη, ο Πελέ αναδείχθηκε και τιμήθηκε ως «αθλητής του αιώνα». Σημαντικό

είναι ότι και στις δύο περιπτώσεις ο Πελέ προηγήθηκε του Μαραντόνα και του

Γιόχαν Κρόιφ.

Πελέ, Τζοφ, Μαραντόνα, Εουσέμπιο, Πλατινί, Τσάρλτον… Μερικοί από τους

μεγαλύτερους άσους όλων των εποχών. Ο Βραζιλιάνος και ο Αργεντινός μονομαχούν

στήθος με στήθος για την πρώτη θέση

Όπως ψιθυρίζεται στους διαδρόμους του ξενοδοχείου που φιλοξενεί τις

προσωπικότητες απ’ όλον τον κόσμο που έχουν προσκληθεί από τη ΦΙΦΑ και την

«Γκατζέτα ντέλο Σπορτ» για την αποψινή γιορτή, η αγωνία είναι μεγάλη και αφορά

την πρώτη θέση, όπως είναι φυσικό.

Μάλιστα πληροφορίες αναφέρουν πως «η διαφορά μεταξύ Πελέ και Μαραντόνα είναι

ανάλογη εκείνης που προέκυψε στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, όπου ο

Μπους προηγήθηκε του Γκορ με «μια χούφτα ψήφων»».

Το μεγάλο αθλητικό γεγονός του τέλος του αιώνα θα πραγματοποιηθεί στο «Φόρο

Ιτάλικο» της Αιώνιας Πόλης και έχουν επιδείξει ενδιαφέρον τηλεοράσεις και

δημοσιογράφοι απ’ όλον τον πλανήτη ενώ ο αριθμός τους ξεπερνά τους 2.000.

Ποιοι είναι όμως οι πρωταγωνιστές που θα λάμψουν στη σημερινή γιορτή και πώς

περιμένουν το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας;

Ο Πελέ είπε ότι «όποιο και να είναι το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο ευτυχής,

γιατί η μπάλα του χάρισε τόσες ημέρες και χρόνια ευτυχίας, ώστε τίποτα να μην

μπορεί να επισκιάσει την καριέρα του. Έστω και μια «ήττα» στο φινάλε του

αιώνα».

Ο Λουίς Φίγκο με τον Αλφρέδο ντι Στέφανο, τη ζωντανή ιστορία της Ρεάλ

Μαδρίτης – Φέρεντς Πούσκας. Ο «καλπάζων συνταγματάρχης» παραμένει

αγαπητός σε όλους

Ο Πελέ κατέκτησε με τη Βραζιλία τρεις παγκόσμιους τίτλους (58′, 62′ και 70′)

αλλά δύο χιλιάδες σελίδες σε βιβλία έχουν μιλήσει και αναφερθεί στην πορεία

του, καθώς στα 18 χρόνια στη Σάντος και τα 1.088 γκολ σε 1.114 αγώνες

δικαιώνουν απόλυτα τη λατρεία που έχουν γι’ αυτόν οι φίλαθλοι στα 60 χρόνια

από τότε που πρωτοείδε το φως του κόσμου. Χωρίς φυσικά να αναφερθούμε στα

1.280 γκολ που έχει σημειώσει συνολικά.

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα, παίκτης πολυσυζητημένος, με αναμφισβήτητο ταλέντο στον

αγωνιστικό τομέα και σ’ όσα γήπεδα έπαιξε, άφησε τη σφραγίδα του παντού, εκτός

από την ιδιωτική του ζωή που δυστυχώς για όλους δεν επέτρεψε τώρα να μιλάμε

για τον «αθλητή του αιώνα».

Η Μπόκα Τζούνιορς είναι η ομάδα στην οποία αναδείχθηκε. Με τα χρώματα της

Εθνικής Αργεντινή που φόρεσε τη φανέλα της 100 φορές και πέτυχε 33 γκολ, με τα

δύο τέρματα εναντίον της Αγγλίας στο Μεξικό («με το χέρι του Θεού») να

παραμένουν στην πυραμίδα της αγωνιστικής του πορείας, ο Μαραντόνα έχει

συγκινήσει περισσότερο από κάθε άλλον το κοινό. Κι αυτό, για τις περιπέτειές

του που δεν αφήνουν ασυγκίνητο τον κόσμο, όταν ιδιαίτερα πρόκειται για έναν

διάσημο.

Ο Γιόχαν Κρόιφ, ο επονομαζόμενος «Ιπτάμενος Ολλανδός» είναι το αντίπαλο δέος

για τους δύο Νοτιοαμερικανούς άσους.

Ήταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής που κατέκτησε τρεις φορές τη Χρυσή Μπάλα (1971,

1973 και 1974). Μορφή του Άγιαξ, της Ολλανδίας, της Μπαρτσελόνα. Φόρεσε 48

φορές τη φανέλα της Εθνικής, πέτυχε κι αυτός 33 γκολ, όπως ο Μαραντόνα, ενώ με

την Μπαρτσελόνα κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1992. «Μπροστά στους

κολοσσούς, εγώ θεωρώ πως είναι μεγάλη τιμή για μένα ότι έφθασα στην τελική

«ομάδα» των επικρατέστερων για τον τίτλο» είπε ο Κρόιφ.

Ο Πλατινί

Ρομπέρτο Μπάτζιο. Ο κορυφαίος Ιταλός ποδοσφαιριστής των τελευταίων είκοσι

χρόνων – Φραντς Μπεκενμπάουερ. Απέδειξε ότι σταρ δεν είναι μόνο οι

επιθετικοί…

Ο Μισέλ Πλατινί, παγκόσμιας κλάσης παίκτης, μεγαλούργησε με τη Γιουβέντους και

την Εθνική Γαλλίας, με την οποία κατέκτησε τον ευρωπαϊκό τίτλο το 1984. Ο

Πλατινί κατέκτησε τρεις φορές τη Χρυσή Μπάλα (83′, 84′ και 85′) και με τη

Γιούβε κέρδισε το Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1985.

«Ο τίτλος πηγαίνει στους ανθρώπους που παραμένουν ακόμα στην επιφάνεια έστω κι

αν έχουν αποχωρήσει πολλά χρόνια από το προσκήνιο. Πελέ και Μαραντόνα είναι οι

άσοι του αιώνα».

Ο Φέρεντς Πούσκας, που κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει, ο «καλπάζων

συνταγματάρχης» με την Ουγγαρία του 1954, μεγαλούργησε με τη Ρεάλ της χρυσής

εποχής των τίτλων και ως προπονητής του Παναθηναϊκού, για την ιστορική πορεία

στο Γουέμπλεϊ. Με την Ουγγαρία έπαιξε σε 84 αγώνες και πέτυχε 83 γκολ. Έπαιξε

όμως και στην Εθνική Ισπανίας σε 4 παιχνίδια σημειώνοντας 2 γκολ. Ο παίκτης

που αγάπησαν όλοι και που κανείς δεν ξέχασε…

Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ θεωρείται ακόμα και σήμερα ο παίκτης που άλλαξε τη

φυσιογνωμία του αμυντικού συστήματος ως «λίμπερο». Ηρωική μορφή του Μουντιάλ

του Μεξικού το 1970, αλλά και αρχηγός μοναδικός στην κατάκτηση του τίτλου, στο

Μόναχο, από τη Γερμανία, το 1974, εναντίον της Ολλανδίας. Ως προπονητής της

Γερμανίας, το 1990, κατέκτησε και ένα ακόμα κύπελλο κόσμου, καθώς με τη φανέλα

της Εθνικής (103 συμμετοχές) πέτυχε και 14 γκολ.

«Ο φίλος μου ο Πελέ δεν μπορεί να χάσει το στέμμα που δικαιωματικά του ανήκει.

Είμαι ευτυχής που βρίσκομαι μεταξύ των φιναλίστ», είπε ο «Κάιζερ Φραντς».

Ο Αλφρέδο ντι Στέφανο, με ταχύτητα ανέμου και απαράμιλλη τεχνική, ήταν ο

εγκέφαλος μιας ολόκληρης ομάδας. Τόσο στη Ρεάλ όσο και στην Εθνική Ισπανίας,

αλλά και της Αργεντινής και της Κολομβίας, από τις οποίες θυμάται με νοσταλγία

το πέρασμά του. Σε 624 παιχνίδια με τη Ρεάλ σημείωσε 405 γκολ, κατέκτησε πέντε

Κύπελλα Ευρώπης και αναδείχθηκε τρεις φορές καλύτερος παίκτης της ηπείρου μας.

«Τι να πρωτοθυμηθώ από την καριέρα μου. Θέλω να ζω πάντα με την ανάμνηση των

ωραίων στιγμών που μου πρόσφερε η μαγική θεά, μπάλα. Πέρασα ωραία και την

ευχαριστώ που με αξίωσε να βλέπω ακόμα, τον κόσμο και την ανατολή ενός ακόμα

αιώνα…»

Θα θέλαμε να γράψουμε και για όλους τους υπόλοιπους άσους του παρελθόντος.

Τους θυμόμαστε αρκετοί. Κυρίως οι πιο παλιοί. Εκείνο όμως που προσωπικά

επιθυμώ είναι να θυμάμαι και να βρίσκομαι σε παρόμοιες γιορτές. Και να μην

ξεχνώ…