Αναζήτηση
|
|
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΠΑΣΟΚ
ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Στην Αθήνα
ΘΥΜΑΤΑΙ: Τα πάντα
ΑΓΑΠΑ: Την πολιτική και το θέατρο
ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ: Μια Ελλάδα σύγχρονη και ευρωπαϊκή
ΕΛΠΙΖΕΙ: Στην πραγματοποίηση αυτού του ονείρου
ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ: Την παρέα με καλούς φίλους
ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ: Σπάνια
ΑΚΟΥΕΙ: Τη διαφορετική άποψη
Πρόσφατα διεφώνησε με τον Πολιτικό Σύνδεσμο Γυναικών για τη δημιουργία
μόνιμης επιτροπής για την ισότητα, στη Βουλή. Και κάποιοι την κατηγόρησαν για
αναχρονιστική στάση. Η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Ελένη Κούρκουλα απαντά ότι «η
αντίθετη άποψη δεν μπορεί να είναι αναχρονιστική». Και πιστεύει πως οι
γυναίκες πρέπει «να συμμετέχουν στη διαδικασία του διαλόγου» και οι γυναικείες
οργανώσεις «να πάψουν να είναι αποκλειστικά γυναικείες».
ΕΡ.: Γιατί όχι μια μόνιμη επιτροπή για την ισότητα;
ΑΠ.: Για να μην πέσουμε στην παγίδα της περιθωριοποίησης και του
«γκέτο» των γυναικών μέσα στη Βουλή.
ΕΡ.: Ποια η δική σας αντιπρόταση;
ΑΠ.: Να διεκδικήσουμε εκπροσώπηση σε όλους τους τομείς δράσης και οι
γυναίκες βουλευτές να προωθούν τη θέση της γυναίκας μέσα από τις ήδη
υπάρχουσες επιτροπές της Βουλής.
ΕΡ.: Υπάρχουν «ειδικές πολιτικές» για τις γυναίκες σήμερα; Ποιες είναι
αυτές;
ΑΠ.: Δεν συμφωνώ με τον όρο «ειδική πολιτική». Όπως τονίζει και η Λέσλι
Αμπντέλα, βουλευτής και ιδρύτρια της οργάνωσης «Σχέδιο Ισότητας» στην Αγγλία,
«μόνο όταν τοποθετήσεις δίπλα δίπλα στα έδρανα της βουλής τον ανδρικό και τον
γυναικείο τρόπο σκέψης θα μπορέσεις να προσεγγίσεις έναν τρίτο δρόμο επίλυσης
των προβλημάτων».
ΕΡ.: Τι θα έπρεπε, κατά τη γνώμη σας, να υπάρχει στη θέση τους;
ΑΠ.: Η κοινή προσπάθεια όλων προς την κατεύθυνση της εξεύρεσης λύσεων
στα πολλαπλά προβλήματα της σύγχρονης μητέρας, εργαζόμενης, συζύγου και
νοικοκυράς.
ΕΡ.: Τι απαντάτε σε όσους σας κατηγόρησαν για «αναχρονιστική στάση»;
ΑΠ.: Οι απόψεις που διατύπωσα είναι ιδέες που κυκλοφορούν έντονα στη
σημερινή Ευρώπη και πιστεύω πως η διαφορετική άποψη ποτέ δεν μπορεί να είναι
αναχρονιστική άποψη.
ΕΡ.: Γιατί διαφωνούν οι γυναίκες από διάφορους χώρους για το γυναικείο
ζήτημα;
ΑΠ.: Διαφωνία σημαίνει, για μένα, διάλογος και σύνθεση.
ΕΡ.: Τι νομίζετε ότι θα έπρεπε να κάνουν (αντί να διαφωνούν);
ΑΠ.: Να συμμετέχουν στη διαδικασία του διαλόγου.
ΕΡ.: Ποια διάσταση παίρνει η ανισότητα των δύο φύλων στην Ελλάδα του
2000;
ΑΠ.: Αφού η ισότητα είναι κατοχυρωμένη θεσμικά και συνταγματικά,
απομένει σε εμάς να την προωθήσουμε ουσιαστικά.
ΕΡ.: Και ο φεμινισμός;
ΑΠ.: Επειδή ο όρος φεμινισμός είναι αρνητικά φορτισμένος και μας φέρνει
στον νου ακτιβίστριες με έντονη τριχοφυΐα που καίνε στηθόδεσμους και μισούν
τους άνδρες, ας τον αντικαταστήσουμε με έναν πιο unisex όρο.
ΕΡ.: Ποιος θεωρείτε ότι είναι ο ρόλος που πρέπει να αναλάβουν οι
γυναικείες οργανώσεις σήμερα;
ΑΠ.: Να πάψουν να είναι αποκλειστικά γυναικείες και να γίνουν
οργανώσεις ανδρών και γυναικών που θα ασχολούνται με θέματα ισότητας.
ΕΡ.: Έχουν πετύχει κάποια πράγματα; Ποια είναι αυτά;
ΑΠ.: Η σημερινή θέση της γυναίκας είναι αποτέλεσμα κυρίως των αγώνων
του φεμινιστικού κινήματος.
ΕΡ.: Τι είναι αυτό που δεν έχουν κάνει μέχρι τώρα ενώ θα έπρεπε;
ΑΠ.: Να προσεγγίσουν τη σημερινή θέση της γυναίκας, τις αγωνίες και
τους προβληματισμούς της με μια σύγχρονη ματιά.
ΕΡ.: Υπάρχουν στιγμές που εύχεστε να μην είχατε γεννηθεί γυναίκα;
ΑΠ.: Προς Θεού, ποτέ!
ΕΡ.: Κάνει τη διαφορά η γυναικεία παρουσία στην πολιτική;
ΑΠ.: Αναμφισβήτητα, γι’ αυτό και πρέπει να κρατήσει τα γυναικεία
χαρακτηριστικά της ως κόρη οφθαλμού.
ΕΡ.: Γιατί;
ΑΠ.: Γιατί ο συνδυασμός της ανδρικής και γυναικείας πολιτικής παρουσίας
θα δώσει το ενδιαφέρον και σύνθετο αποτέλεσμα.
ΕΡ.: Πώς βλέπετε τη μειωμένη παρουσία γυναικών στην πολιτική σκηνή;
ΑΠ.: Δυσάρεστη, μα δικαιολογημένη καθώς και σήμερα διαπιστώνουμε ότι η
δυσαρμονία της επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής αποτελεί για τις γυναίκες
μια από τις βασικότερες αιτίες για τη δυσκολία ανάδειξής τους στην πολιτική.
ΕΡ.: Θέατρο ή πολιτική;
ΑΠ.: Σαφώς πολιτική.
ΕΡ.: Τι σας δίδαξε το πρώτο που σας φάνηκε «χρήσιμο» για το δεύτερο;
ΑΠ.: Πειθαρχία, ετοιμότητα, ευαισθησία και όραμα.
ΕΡ.: Έχετε διαπιστώσει «δείγματα»… υποκριτικής τέχνης στη Βουλή;
ΑΠ.: Ναι, δείγματα κακής υποκριτικής.
ΕΡ.: Ελληνική Βουλή: το… θέατρο του παραλόγου;
ΑΠ.: Όχι, η αντανάκλαση της κοινωνίας μας.
ΕΡ.: Ποια θεατρική παράσταση θα προτείνατε να παρακολουθήσουν τα μέλη
της Βουλής;
ΑΠ.: «Τα παιδιά ενός κατώτερου θεού», στο θέατρο «Αλάμπρα», γιατί είναι
μια από τις καλύτερες παραστάσεις του χειμώνα.
ΕΡ.: Με τι σας αρέσει να ασχολείστε στον ελεύθερο χρόνο σας;
ΑΠ.: Με το γέλιο!
ΕΡ.: Βλέπετε τηλεόραση;
ΑΠ.: Αρκετά.
ΕΡ.: Τι είναι για σας η ομορφιά της ζωής;
ΑΠ.: Η θάλασσα και το καλοκαίρι.
ΕΡ.: Τι σας «τραβάει» περισσότερο σε έναν άνθρωπο;
ΑΠ.: Το μυαλό του.
