Λένε πως δεν υπάρχουν ονειροπόλοι στις ημέρες μας. Και όμως ο Κώστας Κάππος,

πρώην κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, ο οποίος διεγράφη το 1989 από το

κόμμα του λόγω διαφωνιών του με τη συνεργασία ΣΥΝ – Ν.Δ. και την κυβέρνηση

Τζαννετάκη, επιμένει… αριστερά.

Οκτώ χρόνια από τότε που πήρε τη βουλευτική σύνταξη δίνει, χωρίς ποτέ να

βαρυγγωμήσει, το μεγαλύτερο τμήμα της στη μακρινή Κούβα και στο ΚΚΕ. Και αν

δεν είναι σήμερα ενταγμένος σ’ αυτό, συνεχίζει να το ψηφίζει.

Ο κ. Κάππος, τελικώς, αν δεν έδινε τα χρήματά του στη χώρα όπου αγωνίστηκε ο

Τσε Γκεβάρα και στο Κομμουνιστικό Κόμμα, αλλά τα έπαιζε στο Χρηματιστήριο

αξιοποιώντας τις οικονομικές γνώσεις του, ίσως με τα 40.000.000 που πρόσφερε

από το 1992 (200.000 δρχ. τον μήνα στην Αβάνα και άλλα τόσα στο ΚΚΕ) να ήταν

σήμερα πλούσιος.

Γιατί συνεχίζει να ενισχύει το ΚΚΕ, παρά το ότι δεν είναι οργανωμένος σήμερα

σε αυτό και ασφαλώς έχει τις ενστάσεις του για διάφορα ζητήματα;

«Σκέπτομαι όπως και στα νιάτα μου… Ξέρεις όταν ήμουν νέος, στη δεκαετία του

’50, έβλεπα ότι αν ήθελες να αγωνισθείς κάπου έπρεπε να είσαι με το ΚΚΕ. Τα

μεγάλα κόμματα σου έδιναν και σου δίνουν βέβαια ευκαιρίες για διορισμούς, αλλά

τη χαρά του αγώνα δεν την είχες πουθενά αλλού. Θέλω να πω ότι με το ΚΚΕ δεν

προσμένεις σε οφίτσια, τιμές και απολαβές. Ε, αυτό δεν είναι και λίγο! Μου

αρέσει».

Η Αβάνα

Όσο για την αυταπάρνηση με την οποία υπηρετεί τον λαό της Κούβας, ο ίδιος

δηλώνει ότι αυτό του δίνει μεγάλη χαρά. «Δεν πέρασε η αντεπανάσταση, όπως σε

ανατολικές χώρες. Οι Κουβανοί συνεχίζουν να δείχνουν την αλληλεγγύη τους σε

άλλους λαούς. Ακόμα και γιατρούς στέλνουν δωρεάν σε άλλες χώρες της Λατινικής

Αμερικής. Αυτοί οι γιατροί μάλιστα πηγαίνουν σήμερα και προσφέρουν τις

υπηρεσίες τους στις πλέον καθυστερημένες περιοχές της».

Ο κ. Κάππος, ο οποίος δίνει κάθε μήνα μία επιταγή των 200.000 στην όμορφη χώρα

τού ποιητή Χοσέ Μαρτί, δεν αισθάνεται ότι τα χρήματα αυτά τα στερεί από τα δύο

παιδιά του.

«Θεωρώ ότι με τα χρήματα που δίνω στην Κούβα συμβάλλω κι εγώ σε μια

προσπάθεια. Αν θέλεις, με ικανοποιεί αυτή η αντοχή που επιδεικνύει ο λαός της,

η αντιιμπεριαλιστική του συνείδηση, το φρόνημά του, ο αντιαμερικανισμός του

και αυτή η συσπείρωση γύρω από τον Φιντέλ.

Ξέρεις τι θα πει, παρά τις μικροαλλαγές που έκαναν οι ΗΠΑ στο καθεστώς που

έχουν επιβάλει στην Κούβα, να συνεχίζεται το εμπάργκο;

Έχεις σκεφθεί πόσα λεφτά θα έπεφταν σε αυτή τη χώρα εάν οι Αμερικανοί

τουρίστες πήγαιναν στη διάρκεια του χειμώνα τους να κάνουν διακοπές στην

ηλιόλουστη Κούβα; Πόσο συνάλλαγμα θα εισέρρεε; Σκέπτεσαι τι καλό θα ήταν για

την Κούβα αν το ρύζι το έκαναν εισαγωγή από τις γειτονικές ΗΠΑ αντί από το

μακρινό Βιετνάμ ή αν είχαν να πλήρωναν για περισσότερο πετρέλαιο από τη Ρωσία

που θα κινούσε αυτοκίνητα και εργοστάσια».

Ο κ. Κάππος δεν δέχεται εύκολα οτιδήποτε. Είναι αυστηρός κριτής της χώρας που

ενισχύει. Πήγε προ καιρού εκεί για δεύτερη φορά από το ’93. Κι έμεινε για έναν

μήνα με τον γιο του Θανάση όπου και μελέτησε τους νόμους κίνησης της

οικονομίας της. Αναγνωρίζει ότι οι δυσκολίες που υπήρχαν πριν από λίγα χρόνια

έχουν έως έναν βαθμό αντιμετωπισθεί αλλά, όπως πιστεύει, πολλά μπορεί ακόμα να

γίνουν.

Πώς άντεξαν

Στην Αβάνα. Ο κ. Κώστας Κάππος πήγε για δεύτερη φορά στην Κού-βα, με τον γιο

του, τον Θανάση. Το παράδειγμα του Τσε Γκεβάρα είναι γι’ αυτόν, αλλά και για

εκατομμύρια ανθρώπους, πάντα ζωντανό. Στη φωτογραφία ο πρώ-ην κοινοβουλευτικός

εκπρόσωπος του ΚΚΕ είναι μπροστά σ’ ένα άρμα που χρησιμοποιήθηκε κατά την

εισβολή, το ’61, στον Κόλπο των Χοίρων

«Το ’93 ήταν πιο δύσκολα τα πράγματα. Τα εργοστάσια δεν δούλευαν. Κοβόταν το

ρεύμα 8 ώρες το 24ωρο. Συγκοινωνίες δεν υπήρχαν. Τα μαγαζιά ήταν άδεια. Από

τότε έγιναν βελτιώσεις. Το ρεύμα δεν κόβεται, λεωφορεία έχουν έρθει από τη

Γερμανία, τα σχολεία και αρκετά εργοστάσια δουλεύουν, κτίζονται νέα

ξενοδοχεία.

Αναρωτήθηκα, πολλές φορές, πώς άντεξε αυτός ο λαός. Δεν ήταν, τελικώς, μόνον η

επανάσταση. Ήταν και οι αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα που έγιναν, το σπίτι

που επετράπη να έχεις στην πόλη και το εξοχικό που σου άφησαν, το μοίρασμα των

υπόλοιπων σπιτιών, οι μαύροι νέοι που τους «επετράπη», με την αναβάθμιση των

γυμνασιακών τους σπουδών, να μπουν στα Πανεπιστήμια, η έλλειψη εκείνης της

γραφειοκρατίας που αναπτύχθηκε στην Ανατολική Ευρώπη».

Τα πράγματα βεβαίως δεν είναι καθόλου ρόδινα σημειώνει ο κ. Κάππος. «Δεν έχουν

πενταετές πρόγραμμα ανάπτυξης, αλλά καταρτίζουν ετήσιο πρόγραμμα διαχείρισης

του σκληρού συναλλάγματος. Υπάρχει μικρή ανεργία, που μειώθηκε πάντως με τις

προσλήψεις εργαζομένων σε εργοστάσια».

Ο κ. Κάππος και ο γιος του όργωσαν επί 30 ημέρες την Κούβα. Συζήτησαν με

πολλούς ανθρώπους, ρώτησαν, τραγούδησαν με τους Κουβανούς, τους θαύμασαν να

χορεύουν.

Ανανέωση

«Θα το έλεγα απλά: Με ανανέωσε επαναστατικά το ταξίδι στην Αβάνα, στο Σαντιάγο

και στη Σάντα Κλάρα. Ενισχύθηκαν οι αντιλήψεις μου περί μη ιδιωτικοποιήσεων.

Είδα νέους ανθρώπους στην εξουσία, π.χ. στο υπουργείο Εξωτερικών. Είδα τους

Κουβανούς που αγωνίσθηκαν στην Αγκόλα, στη Μοζαμβίκη».

Ο Κώστας Κάππος, που τάραξε τα νερά της Αριστεράς με το βιβλίο του «Κριτική

στον σοβιετικό σχηματισμό» και ετοιμάζει ένα ακόμα βιβλίο, που θα ολοκληρώσει

ύστερα από ένα ταξίδι του στη Ρωσία, δεν το βάζει κάτω.

Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε όχι μόνον επί δικτατορίας, με τα φρικτά

βασανιστήρια τα οποία υπέστη, αλλά και αργότερα, όταν αναγκάσθηκε να

ξαναγυρίσει στο επάγγελμα του λογιστή για να μην προδώσει τις απόψεις και τις

ιδέες του, βρίσκει πάντα τρόπους να αντλεί κουράγιο.

Χωρίς να υποστηρίζει ότι όλα όσα είδε στην Κούβα του άρεσαν, σημειώνει με

έμφαση: «Θυμάμαι που τέσσερις Κουβανοί πήγαν να το σκάσουν από το λιμάνι της

Αβάνας. Κατέβηκε ο ίδιος ο Φιντέλ Κάστρο και διαπραγματεύθηκε μαζί τους. Αυτό

είναι μία εμπειρία που έζησα και δεν θα ξεχάσω. Είναι μία διαφορετική αντίληψη

για τον ρόλο ενός ηγέτη».

Τελευταία Νέα