ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ Ηνωμένες Πολιτείες, όπως Περού…

«Όταν θα έχω τελειώσει με την Επιτροπή των ντιμπέιτ, η θέση της στις

δημοσκοπήσεις θα είναι κάτω από τη θέση των εμπόρων μεταχειρισμένων

αυτοκινήτων». Ραλφ Νέιντερ

Το θεωρούσαμε σίγουρο. Δοκιμάσαμε έτσι μια δυσάρεστη έκπληξη όταν

πληροφορηθήκαμε ότι στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του ερχόμενου μήνα

δεν θα υπάρχουν διεθνείς παρατηρητές. Γιατί άραγε να θεωρείται αναγκαία η

παρουσία παρατηρητών στις εκλογές της Γιουγκοσλαβίας ή του Περού και να μη

συμβαίνει το ίδιο στην περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών; Δεν αργήσαμε να

καταλάβουμε τον λόγο. Αν αντικειμενικοί διεθνείς παρατηρητές παρακολουθούσαν

την προεκλογική εκστρατεία, θα διαπίστωναν ότι τα κυβερνώντα κόμματα, δηλαδή

οι Δημοκρατικοί και οι Ρεπουμπλικανοί, χρησιμοποίησαν όλες τις εξουσίες τους

για να εμποδίσουν την πρόσβαση της αντιπολίτευσης στις πιο σημαντικές

εκδηλώσεις των μέσων ενημέρωσης. Ότι τα κόμματα αυτά χρησιμοποίησαν την

αστυνομία για να εμποδίσει έναν υποψήφιο της αντιπολίτευσης να παραστεί σε μια

απ’ αυτές τις εκδηλώσεις. Ότι απέκλεισαν τους υποψηφίους ενός κόμματος από την

ηλεκτρονική κάλπη. Και ότι προέβησαν σε κατάφωρες διακρίσεις εις βάρος μιας

μειονότητας.

Κατόπιν όλων αυτών, είναι βέβαιο ότι οι παρατηρητές θα κήρυσσαν άκυρη ολόκληρη

την εκλογική διαδικασία.

Τα exit polls στις προεδρικές εκλογές του 1988 και του 1992 έδειξαν ότι ο

παράγων που επηρέασε περισσότερο την επιλογή των ψηφοφόρων ήταν οι τηλεοπτικές

αναμετρήσεις των υποψηφίων. Παρά ταύτα, τόσο ο υποψήφιος των Πρασίνων Ραλφ

Νέιντερ όσο και ο υποψήφιος του Μεταρρυθμιστικού Κόμματος Πατ Μπιουκάναν

αποκλείστηκαν φέτος από αυτές τις αναμετρήσεις με απόφαση της Επιτροπής των

ντιμπέιτ ­ που ελέγχεται φυσικά από τα δύο μεγάλα κόμματα και χρηματοδοτείται

από τις βιομηχανίες μπίρας, καπνού και αυτοκινήτων. Στον Νέιντερ μάλιστα, δεν

επετράπη καν να παρακολουθήσει την πρώτη τηλεοπτική συζήτηση από τις θέσεις

του κοινού. Παρόλο που ήταν εφοδιασμένος με τη σχετική πρόσκληση, ένα μέλος

της Επιτροπής και τρεις αστυνομικοί της Βοστώνης τού απαγόρευσαν την είσοδο. Η

αγωγή που κατέθεσε στη συνέχεια μόνο ηθική δικαίωση μπορεί να του δώσει.

Τρεις εβδομάδες πριν από τις προκριματικές εκλογές για τη Γερουσία στη Νέα

Υόρκη, οι Πράσινοι πληροφορήθηκαν ότι δεν υπήρχε χώρος για τους υποψηφίους

τους στην ηλεκτρονική κάλπη. Στη μεγαλύτερη πόλη της τεχνολογικά πιο

προηγμένης χώρας του κόσμου, σημειώνει το περιοδικό «Mother Jones», οι

ψηφοφόροι ενός συγκεκριμένου κόμματος έπρεπε να γράψουν το όνομα του υποψηφίου

τους σ’ ένα κομμάτι χαρτί. Ακόμη πιο εξωφρενική όμως είναι η απόφαση 14

πολιτειών να αφαιρέσουν το δικαίωμα ψήφου από ανθρώπους που έχουν καταδικαστεί

για αδικήματα σχετικά με τα ναρκωτικά, ακόμη κι αν έχουν αποφυλακιστεί. Παρόλο

που οι μαύροι αποτελούν μόλις το 13% των τοξικομανών της χώρας, το ποσοστό

τους στο σύνολο των κρατουμένων για τέτοια αδικήματα είναι 74%. Το αποτέλεσμα

είναι 1,4 εκατ. μαύροι, το 13% του συνόλου των αφρο-αμερικανών, να έχουν χάσει

ισοβίως το δικαίωμα να ψηφίζουν.

Οι περισσότεροι απ’ αυτούς, βέβαια, μάλλον δεν θα το ασκούσαν ποτέ. Αλλά αυτό

είναι μια άλλη ιστορία.