Την περασμένη Κυριακή, το κόμμα του Γκεργκ Χάιντερ πήγε πολύ άσχημα στις

τοπικές εκλογές στη Στιρία. Συγκέντρωσε το 12,4% των ψήφων, ενώ στις πιο

πρόσφατες εθνικές εκλογές, χάρη στις οποίες κέρδισε θέση στην κυβέρνηση της

Βιέννης, είχε συγκεντρώσει το 26,9% των ψήφων.

Αλλά, αυτής της δυσμενούς εξέλιξης για την ακροδεξιά στην Ευρώπη, επακολούθησε

η εκλογική επιτυχία της βελγικής ακροδεξιάς (το Φλαμανδικό Μπλοκ κέρδισε το

33% των ψήφων στις τοπικές εκλογές στην Αμβέρσα) και η ολοένα και μεγαλύτερη

απήχηση που έχει η νορβηγική ακροδεξιά (το Κόμμα της Προόδου) στον λαό.

Μια ψύχραιμη αντιμετώπιση των πραγμάτων, φανερώνει πως, εντούτοις, η ακροδεξιά

δεν ενδυναμώνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ακροδεξιά κόμματα δεν υπάρχουν,

παραδείγματος χάριν, στην Ιρλανδία και την Ισλανδία, ενώ είναι άνευ σημασίας

στην Ελλάδα και την Ισπανία.

Φυσικά, σε ορισμένες χώρες ­ όπως είναι η Γερμανία, αλλά και η Σουηδία ­ στην

ακροδεξιά ενυπάρχουν τρομοκρατικά στοιχεία που συνιστούν απειλή για τη δημόσια

τάξη.

Αυτό όμως που συνέβη γενικότερα, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90, είναι

ότι η άκρα δεξιά άρχισε να διαφοροποιείται. Απέτυχε εκλογικά σε ορισμένες

ευρωπαϊκές χώρες, αλλά σε κάποιες άλλες εγκαθιδρύθηκε γερά και ισχυροποιήθηκε.

Ακροδεξιά κόμματα κατάφεραν να μπουν και στην κυβέρνηση, πρώτα στην Ιταλία κι

έπειτα στην Αυστρία. Στην Ιταλία, η «μετα-φασιστική» Εθνική Συμμαχία συμμάχησε

με τη βραχύβια κυβέρνηση Μπερλουσκόνι το 1994, ενώ στην Αυστρία, το Κόμμα της

Ελευθερίας του Γκεργκ Χάιντερ δημιούργησε κυβέρνηση, μαζί με το συντηρητικό

Λαϊκό Κόμμα.

Εντούτοις, παρά τις διαφορετικές μορφές που παίρνει, και παρά τη μετριοπάθεια

που μπορεί να δείχνει κατά τη διάρκεια προεκλογικών περιόδων, η άκρα δεξιά

συνεχίζει ακόμα και τώρα να απειλεί τα δημοκρατικά πολιτεύματα της Δυτικής

Ευρώπης γενικότερα, και ειδικότερα της Αυστρίας, του Βελγίου και της Ιταλίας.

Οι σοσιαλδημοκράτες

Και αυτό δεν οφείλεται τόσο στη δυναμικότητα των ακροδεξιών κομμάτων, όσο στην

κακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Δεξιά στην Ευρώπη. Τα εκσυγχρονισμένα

σοσιαλδημοκρατικά κόμματα έχουν θριαμβεύσει σε αρκετές χώρες της Ευρώπης,

διώχνοντας την «παλιά» Δεξιά από την κυβέρνηση, και συχνά διώχνοντάς την και

από το ιδεολογικό κέντρο.

Έτσι λοιπόν, αντιδρώντας σε αυτό, η «παλιά» Δεξιά έχει προσπαθήσει να

«ανακαινίσει» τον εαυτό της, ενστερνιζόμενη θέσεις και απόψεις που έως τότε

ανήκαν αποκλειστικά στην ακροδεξιά.

Τελευταία Νέα