Ο Μουστάφα ελ Γκέντυ έχει μια πρόταση για την τουριστική βιομηχανία: ένα

μέρος των εσόδων της να διατίθεται απ’ ευθείας για την ανάπτυξη των τοπικών

κοινοτήτων, οι οποίες υφίστανται το βάρος του τουρισμού.

Μουστάφα ελ Γκέντυ. «Η αναδιανομή είναι η επανάσταση του καταναλωτή»

Οι συλλήψεις τουριστών ως ομήρων για λύτρα σε φτωχές χώρες του πλανήτη, που

αποτελούν τουριστικούς προορισμούς, είναι ένα φαινόμενο όλο και συχνότερο τα

τελευταία χρόνια. Οι ντόπιοι σε χώρες, όπως για παράδειγμα η Σενεγάλη, βλέπουν

τα πολυτελή δυτικά ξενοδοχειακά συγκροτήματα παραταγμένα κατά μήκος των ακτών

τους και εκείνοι το μόνο όφελος που έχουν είναι ότι μπορούν να διεκδικήσουν

μια θέση βοηθού κουζίνας ή καθαρίστριας. Το αποτέλεσμα είναι να εκφράζουν

μίσος για έναν τουρισμό, τον οποίο εισπράττουν ως επίθεση, αφού ελάχιστα από

τα οικονομικά οφέλη του φθάνουν έως αυτούς. Το σχέδιο του Μουστάφα ελ Γκέντυ

διορθώνει ακριβώς αυτή την κατάσταση: σε όλες τις χώρες του κόσμου,

ανεπτυγμένες και μη, το 1% της τιμής που πληρώνει ο ταξιδιώτης ­ με ανώτατο

όριο ένα δολάριο ανά διανυκτέρευση ­ κατατίθεται σε ένα εθνικό ταμείο το οποίο

επενδύει στα πιο επείγοντα αναπτυξιακά προγράμματα της περιοχής ­ διατροφή,

ύδρευση, στέγαση. Το πρόγραμμα ονομάσθηκε «Tourism for Development» (TFD,

Τουρισμός για Ανάπτυξη), το λογότυπό του (μια μικρή μαύρη βαλίτσα) το

προσέφερε ο γνωστός διαφημιστής Ζακ Σεγκελά και ο στόχος του είναι να

βελτιώσει τη δημόσια εικόνα του τουρισμού στον κόσμο.

Η αρχή είναι θαυμάσια, δύσκολο να μην τη στηρίξει κανείς, δυσκολότερο όμως να

βάλει το χέρι στην τσέπη. Τα μεγάλα τουριστικά γραφεία που είναι και

ιδιοκτήτες ξενοδοχείων κάνουν ένα βήμα μπρος και δύο πίσω. Ο Μουστάφα ελ

Γκέντυ επιμένει ότι οι τουρίστες είναι εκείνοι που πρέπει να στηρίξουν το

πρόγραμμά του ­ να χρησιμοποιούν δηλαδή κατά προτεραιότητα τα ξενοδοχεία και

τις άλλες τουριστικές επιχειρήσεις οι οποίες έχουν δεχθεί να καταβάλλουν το 1%

ή το δολάριο και φέρουν το λογότυπο με τη μαύρη βαλίτσα και τα αρχικά TFD.

Γιατί αυτός ο 40χρονος Αιγύπτιος, επιτυχημένος τουριστικός πράκτορας και

πατέρας τεσσάρων παιδιών, έχει καταλάβει τους μηχανισμούς της αγοράς: «Το

πρόβλημα της φτώχειας δεν λύνεται με τη φιλανθρωπία, αλλά με την αναδιανομή»,

λέει στη «Λε Μοντ». «Η αναδιανομή είναι η επανάσταση του καταναλωτή, του

μοναδικού ο οποίος εισακούεται από την οικονομική μηχανή».

Το πρόγραμμα TFD προτάθηκε το 1998 και σήμερα εφαρμόζεται σε ένδεκα χώρες ­

Αίγυπτος, Κόστα Ρίκα, Φλόριντα, Μαδαγασκάρη, Μαρόκο, Μαυριτανία, Περού,

Δομινικανή Δημοκρατία, Τανζανία, Ταϊλάνδη, Υεμένη. Οι «σκεπτόμενοι» τουρίστες

ζητούν πλέον να υπάρχει η ετικέτα TFD στις τουριστικές επιχειρήσεις, τις

υπηρεσίες των οποίων μισθώνουν στις περιοχές αυτές. Μια μορφή δεοντολογίας

κάνει την εμφάνισή της στην τουριστική βιομηχανία. Και δεν μπορεί παρά να

είναι καλόδεχτη.