Η βροχή έστειλε μήνυμα πρόκρισης

Η εθνική ομάδα έμεινε στο «μεγάλο κόλπο» της πρόκρισης στην τελική φάση του

Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το σουτ-«καντηλάκι» του Λυμπερόπουλου μάς ανέβασε λίγο

ψηλότερα στη διεκδίκηση μιας θέσης στο Μουντιάλ του 2002

Δεν ήταν μόνο η νίκη που μας έδωσε νέες ελπίδες στη μάχη της πρόκρισης.

Ήταν και η καλή εμφάνιση της ομάδας μας. Ήταν και το καλό θέαμα που προσέφερε.

Ήταν και η εικόνα μιας ομάδας με παλικαράδες παίκτες. Ήταν και ο ηρωικός

κόσμος μας που τραγουδούσε συνεχώς μέσα στη βροχή!

΄Ηταν και η καλή τακτική, η καλή τοποθέτηση, ήταν και το ποιοτικό ποδόσφαιρο

που έπαιξε, κόντρα σε μια ομάδα που αγωνίστηκε με… θράσος και πολέμησε μέχρι

και το τελευταίο λεπτό για να μην ηττηθεί. Η Φινλανδία κατά κοινή ομολογία

έπαιξε καλό ποδόσφαιρο και αρκετές φορές μάς λαχτάρησε. Κυρίως στο πρώτο

ημίχρονο και προς το τέλος του αγώνα, όταν ο ομοσπονδιακός τεχνικός διέκρινε

σημεία κόπωσης και γύρισε πίσω την ομάδα, για να κρατήσει το αποτέλεσμα.

Κακώς, βέβαια, αλλά αυτό κρίθηκε… αναγκαίο.

Όλα, λοιπόν, πήγαν καλά για το εθνικό μας συγκρότημα σε αυτή την αναμέτρηση

και ήλθαν «λουκούμι» βαθμολογικά, αφού η Αγγλία έπαθε «πλάκα» στο σπίτι της

από τους Γερμανούς κι έτσι αποκτήσαμε ένα σοβαρό προβάδισμα στη μάχη του

ομίλου μας (9ος) τουλάχιστον για την κατάκτηση της δεύτερης θέσης.

Το σημαντικό στην προσπάθεια αυτή είναι ότι στο πρώτο εντός έδρας παιχνίδι μας

δεν είχαμε απώλειες και αν μεθαύριο στα Τίρανα, στον αγώνα με την υπολογίσιμη

Αλβανία, αξιοποιήσουμε τα θετικά της προχθεσινής ευπρεπούς και αξιόλογης

παρουσίας μας, τότε μπορούμε να ελπίζουμε και να μιλάμε σοβαρά για πρόκριση.

Στο παιχνίδι με τους Φινλανδούς, η ομάδα μας εκλήθη να ξεπεράσει πρώτα τα

προβλήματά της. Η νίκη ήταν μονόδρομος, αλλά έπρεπε να τον ακολουθήσουν όλοι

και ο εκλέκτορας της ομάδας Βασίλης Δανιήλ και οι διεθνείς ποδοσφαιριστές,

δίχως τους τραυματίες Τσάρτα, Νταμπίζα, Ελευθερόπουλο, Κωνσταντινίδη, Γκούμα

και τον ανέτοιμο ­ όπως ειπώθηκε ­ Νίκο Μαχλά. Και τα κατάφερε, γι’ αυτό και η

επιτυχίας της προσλαμβάνει ιδιαίτερη αξία. Ακριβώς επειδή μπόρεσε εκ των

ενόντων να καλύψει τα κενά και να αποδείξει ότι πάντα «κάτι σπουδαίο υπάρχει

πίσω από τη βιτρίνα».

Ευκαιρίες

Το εξαιρετικό της υπόθεσης είναι ότι αυτή τη φορά λειτουργήσαμε ως ομάδα και

αποφύγαμε τις ατομικές προσπάθειες. Η ομάδα μας είχε επιθετικό πνεύμα στη

μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα (κλείστηκε μόνο στα τελευταία δέκα λεπτά για να

κρατήσει την πολύτιμη νίκη) και έχασε ευκαιρίες με τη σέσουλα. Μοιραίος, ο

κορυφαίος παίκτης μας Λάμπρος Χούτος που τα έβαλε με όλους στην άμυνα της

Φινλανδίας, έφαγε και έδωσε πολύ «ξύλο» παλεύοντας με τα ντερέκια Χίιπια και

Τίχινεν στο διάστημα που χρησιμοποιήθηκε, αλλά το αστέρι του Ολυμπιακού ήταν

άτυχος και άστοχος. Πολλά γκολ έχασε ο «Ιταλός» στις αντιπαραθέσεις του με τον

Φινλανδό τερματοφύλακα, αλλά αυτό δεν πρέπει να τον απογοητεύσει.

Σκεφθείτε δηλαδή, αν οι δύο επιθετικοί μας είχαν ρέντα, τι θα γινόταν στην

περιοχή της Φινλανδίας. Φωτιά θα έπαιρναν τα δίχτυα της.

Κενά

Βεβαίως, η ομάδα μας είχε και πάλι κενά στην άμυνα, παρά την εξαιρετική

εμφάνιση του Γεωργάτου. Υποφέραμε και από τα πλάγια και πάλι στο ψηλό

παιχνίδι, αλλά και στα μαρκαρίσματα στον χώρο του κέντρου. Ευτυχώς, πάντως,

δεν ήλθαν τα χειρότερα (θα ήταν άδικο με τις ευκαιρίες που χάσαμε) γιατί δεν

ξέφυγε φάση από τον Αντώνη Νικοπολίδη. Στο κέντρο ο Καραγκούνης, όσο είχε

δυνάμεις, προσπάθησε και πέρασε ωραίες μπαλιές και ο Γεωργιάδης μαζί με τον

Ζαγοράκη κουράστηκαν να οργώνουν το γήπεδο. Εκεί που υποφέραμε όμως πιο πολύ,

στο πρώτο μέρος ιδιαίτερα, ήταν στην επιτήρηση του διάσημου Φινλανδού Γιάρι

Λίτμανεν. Όταν στο ημίχρονο όμως ο Δανιήλ έριξε πάνω του τον Μπασινά και

πέρασε μπακ δεξί τον Πατσατζόγλου, άλλαξαν σχεδόν τα πάντα, η ομάδα μας μπήκε

αποφασισμένη να νικήσει, χτύπησε στο 59′ με τον Λυμπερόπουλο ύστερα από ωραίο

στρώσιμο της μπάλας του Χούτου, αυτό ήταν… Το δοκάρι του Γεωργιάδη στο 16′

ευτυχώς δεν μας βγήκε σε κακό. Κερδίσαμε και κερδίσαμε δίκαια πέρα για πέρα,

διότι η ομάδα μας ήταν ανώτερη σε όλα. Είχε αρκετά καλή κυκλοφορία της μπάλας,

είχε σωστές επιλογές, απέφυγε τις πολλές πάσες και δεν έχασε στιγμή τον έλεγχο

και τον ρυθμό του παιχνιδιού. Και επιτέλους, δεν έπαιξε με σέντρες.

Τον αγώνα διαιτήτευσε με επιτυχία ο Ιταλός Περλουίτζι Κολίνα. Έδειξε κίτρινη

κάρτα στους Ρέινι, Χάλιν και Αμανατίδη.

ΕΛΛΑΔΑ: Νικοπολίδης, Μπασινάς, Πατσατζόγλου, Αμανατίδης, Ουζουνίδης,

Ζαγοράκης, Γεωργιάδης, Χούτος (81′ Άντζας), Λυμπερόπουλος, Καραγκούνης(76′

Λάκης), Γεωργάτος (72′ Βενετίδης).

ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ: Νιέμι, Χέλιν, Ρέινι, Χίιπια, Τίχινεν, Νούρμελα, Βις (81′

Κοτίλα), Βαλάκαρι, Γιόχανσον (64′ Κιούκι), Λίτμανεν, Κόλκα (46′ Φορσέλ).