Αναζήτηση
Να ταξιδεύεις χρόνια ολόκληρα, να νιώθεις εν πλω την άνεση που αισθάνεσαι στο
σπίτι σου και ξαφνικά να συλλαμβάνεις τον εαυτό σου να αναζητεί, αμέσως μετά
την επιβίβαση, τα σωσίβια και τις λέμβους! Με διακριτικότητα ασφαλώς για να
μην εκτεθούμε κιόλας αλλά με επίγνωση του κινδύνου που παραμονεύει τελικά
παντού. Έννοια η οποία έως την περασμένη εβδομάδα ήταν άγνωστη στους…
θαλασσόλυκους.
Λέμε αυτοσαρκαζόμενοι πως ο Έλληνας θέλει μαστίγιο για να υπακούσει ακόμη και
σε οδηγίες που αποδεδειγμένα σώζουν ζωές. Όπως είναι η ζώνη ασφαλείας στο
αυτοκίνητο. Αν απειλείται με πρόστιμο τη φοράει, αν απειλείται η σωματική του
ακεραιότητα χωρίς πρόστιμο δεν τη φοράει. Το γεγονός ότι καθημερινά
θρηνούμε θύματα τροχαίων ακριβώς επειδή δεν φορούσαν ζώνη ή επειδή είχαν
υπερβεί το όριο ταχύτητας (άλλο μέτρο που σπανίως τηρείται), δεν μας
συνετίζει.
Η πολύνεκρη θαλάσσια τραγωδία, ωστόσο, φαίνεται ότι μας έβαλε μυαλό. Εκτός από
τα αρμόδια για την τήρηση των κανόνων ασφαλείας όργανα που έσπευσαν αμέσως να
ξεσκαρτάρουν την ατμοπλοΐα, κι εμείς, οι επιβάτες, αναλάβαμε την ευθύνη που
μας αναλογεί. Δεν ζητούμε, προβάλλοντας κάποιο πρόσχημα, να μας επιτρέψει το
πλήρωμα να παραμείνουμε στο αυτοκίνητο κατά τη διάρκεια του ταξιδιού (σσ: Και
να μας παρακαλούν δεν μένουμε), δεν συνωστιζόμαστε στην έξοδο μισή ώρα πριν
από την προσέγγιση στην αποβάθρα. Κόψαμε δηλαδή όλες τις παλιές κακές
συνήθειες.
«Ενημερώνουμε τους κυρίους επιβάτες ότι κατά τη διάρκεια του ταξιδιού
απαγορεύεται η κάθοδος στο γκαράζ», ακούγεται από τα μεγάφωνα του φέρι μπόουτ.
Η απαγόρευση δεν προκαλεί κανένα σχόλιο εκ μέρους εκείνων που μονίμως
ενοχλούνται από ό,τι νομίζουν πως περιορίζει την ελευθερία τους. Κι ενώ ο
καπετάνιος δεν κρίνει σκόπιμο να συνεχίσει την εκφώνηση οδηγιών, γίνεται το
θαύμα. Το οχηματαγωγό ρίχνει άγκυρα, δένει στην προβλήτα και οι οδηγοί των
αυτοκινήτων δεν έχουν ακόμη καθήσει στις θέσεις τους! Κατεβαίνουν ήρεμα χωρίς
να σπρώχνουν και να σπρώχνονται. Το τραγικό μάθημα εμπεδώθηκε. Ας μην ξεχαστεί
ποτέ από κανέναν…
