Στα σούπερ μάρκετ πληρώνουν για 4ωρο τις εργαζόμενες και τις απασχολούν … 16ωρο!

Η Μαρία δουλεύει σε σούπερ μάρκετ. Συνήθως εργάζεται έξι ή και οκτώ ώρες την

ημέρα, ενώ έχει προσληφθεί για 4ωρη απασχόληση. Υπάρχουν μάλιστα μέρες που το

ωράριό της διασπάται σε κάποιες ώρες το πρωί και κάποιες ώρες το απόγευμα. Και

κατά τη διάρκεια των ωρών αυτών μπορεί να κάνει τα… πάντα: ταξινόμηση

προϊόντων σε ράφια, εξυπηρέτηση πελατών στο ταμείο ή σε διάφορους πάγκους

κ.λπ. Παρ’ όλα αυτά, οι μηνιαίες αποδοχές της δεν ξεπερνούν τις 80.000

δραχμές.

Αρκετά φαίνεται ότι είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στον

τομέα του εμπορίου, οι οποίοι αποτελούν σήμερα το 12% του συνόλου των

εργαζομένων. «Οι συνθήκες εργασίας στον χώρο αυτό είναι συχνά απαράδεκτες»,

αναφέρει χαρακτηριστικά η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος

(ΟΙΥΕ) κ. Μεταξία Σπεκουλέα.

Η ίδια προσθέτει πως «η αντίδραση της Ομοσπονδίας είναι άμεση, παρά το γεγονός

ότι είναι σχετικά δύσκολο να εισχωρήσουμε στον χώρο αυτό».

Οι οικογενειακές και οι μικρές επιχειρήσεις

Όπως εξηγεί ο επιστημονικός συνεργάτης της ΟΙΥΕ κ. Παναγιώτης Κυριακούλιας,

«στον τομέα του εμπορίου υπάρχουν αρκετά προβλήματα που αφορούν είτε τις

αμοιβές είτε τις συνθήκες εργασίας, ωράρια κ.λπ.».

Πάντως ανάλογα με το αν η επιχείρηση είναι μικρή ή μεγάλη τα προβλήματα των

εργαζομένων διαφοροποιούνται. «Στις μικρές επιχειρήσεις, που συνήθως είναι

οικογενειακές και απασχολούν δύο ή τρία άτομα, ουσιαστικά δεν υπάρχει ωράριο.

Για όσες ώρες είναι ανοιχτό το κατάστημα τόσο εργάζονται οι υπάλληλοι. Και

εκτός από τις περιπτώσεις όπου η αμοιβή του εργαζομένου είναι χαμηλότερη από

αυτήν που ορίζει η συλλογική σύμβαση ­ και ενώ η ασφάλιση γίνεται με βάση

αυτήν ­ οι υπερωρίες σπάνια αμείβονται», αναφέρει ο κ. Κυριακούλιας, ενώ

προσθέτει ότι αρκετά συχνά οι γυναίκες αμείβονται για την ίδια εργασία

λιγότερο σε σχέση με τους άνδρες.

Για το ζήτημα της ασφάλισης στις μικρές επιχειρήσεις δεν υπάρχει σαφής εικόνα

για την τήρηση της νομοθεσίας.

Οι 8 στους 10 παρτ-τάιμ

Παρόμοια είναι η εικόνα και στις μεγάλες επιχειρήσεις. Μια από τις μεγαλύτερες

«πληγές» στην περίπτωση αυτή φαίνεται ότι αποτελεί το καθεστώς μερικής

απασχόλησης που κυριαρχεί κυρίως ανάμεσα στους εργαζομένους σε μεγάλες

αλυσίδες σούπερ μάρκετ. «Σε πολλές περιπτώσεις το ποσοστό των ατόμων που

προσλαμβάνονται για μερική απασχόληση φθάνει και το 80%. Και συνήθως οι

εργαζόμενοι αυτοί κατανέμονται ανάλογα με τη ζήτηση. Αυτό που συχνά συμβαίνει

είναι κάποιοι να προσλαμβάνονται και να ασφαλίζονται για τετράωρη απασχόληση,

αλλά να δουλεύουν πολύ περισσότερες ώρες. Και για την επιπλέον εργασία

πληρώνονται ως ωρομίσθιοι, πράγμα που σημαίνει ότι ζημιώνονται ασφαλιστικά»,

εξηγεί ο κ. Κυριακούλιας.

Το σπαστό ωράριο

Όμως αρκετές είναι και οι περιπτώσεις που το ωράριο των εργαζομένων «σπάει».

Αν για παράδειγμα η κίνηση στο σούπερ μάρκετ είναι μεγαλύτερη κάποιες πρωινές

και κάποιες απογευματινές ώρες, ορισμένοι εργαζόμενοι καλούνται να εργαστούν

σε «σπαστό» ωράριο, δηλαδή και το πρωί και το απόγευμα. «Και αυτό συμβαίνει

παρά το γεγονός ότι ο νόμος απαγορεύει τη διάσπαση του ωραρίου των εργαζομένων

μερικής απασχόλησης».

Σύμφωνα με την κ. Σπεκουλέα, «τέτοιου είδους φαινόμενα σπάνια καταγγέλλονται.

Κι αυτό γιατί οι εργαζόμενοι φοβούνται την απόλυση. Πρόκειται για ανθρώπους

που έχουν ανάγκη τα χρήματα, έστω κι αν αυτά είναι λίγα».

Κυνήγι ωρομισθίων

Ο κ. Θωμάς Χόρτης, πρόεδρος του σωματείου των εργαζομένων στον Όμιλο

Carrefur-Μαρινόπουλος, επισημαίνει ότι «ο εργαζόμενος σήμερα ουσιαστικά

ζητιανεύει, αφού για έναν ωρομίσθιο που έχει προσληφθεί για τετράωρη

απασχόληση, η μηνιαία αμοιβή δεν είναι πάνω από 70.000 – 80.000 δραχμές.

Επιπλέον, το ρεπό δεν έχει κανένα ουσιαστικό νόημα. Προκειμένου να

εξασφαλίσουν κάποια παραπάνω ωρομίσθια, πολλοί είναι αυτοί που δουλεύουν και

τα ρεπό τους». Ο ίδιος προσθέτει πως «τέτοια φαινόμενα αποτελούν προάγγελο για

αυτό που πρόκειται να συμβεί στο μέλλον».