ΠΡΟΣΩΠΑ Επιστροφή στον τόπο του εγκλήματος

Ο Νόελ Μάρτιν έμεινε παράλυτος από τον λαιμό και κάτω αφού δέχθηκε επίθεση

από δύο νεοναζί κοντά στο Βερολίνο. Μετά πέθανε η γυναίκα του από καρκίνο. Κι

αυτός επιστρέφει τώρα στη Γερμανία!

Ο Νόελ Μάρτιν έφθασε 13 χρόνων στη Βρετανία από τη γενέτειρά του, την

Τζαμάικα. Στο Μπέρμιγχαμ όπου έμεινε συνήθισε τις ρατσιστικές επιθέσεις,

ανεχόταν να τον βρίζουν άγνωστοι στον δρόμο, έμαθε στον καθημερινό ρατσισμό.

Πρόκοψε μάλιστα. Ίδρυσε μια οικοδομική εταιρεία και με τη σύντροφό του, την

Τζάκι, η οποία δούλευε στο χρηματιστήριο, κατάφεραν να αγοράσουν μια άνετη

μονοκατοικία. Το 1996, θέλοντας να επωφεληθεί από τον οικοδομικό οργασμό στη

Γερμανία, πήγε για λίγους μήνες να δουλέψει στη χώρα αυτή.

Διαπίστωσε όμως ότι ο ρατσισμός εκεί ήταν πολύ χειρότερος απ’ ό,τι είχε

αντιμετωπίσει στη Βρετανία. «Ουδέποτε είχα δει τέτοια βία», λέει στον «Σάντεϋ

Τέλεγκραφ». «Οι ξυλοδαρμοί στον δρόμο ήταν κάτι συνηθισμένο». Έμαθε να

αποφεύγει τα μπαρ και να μη χρησιμοποιεί ποτέ μόνος του τηλεφωνικό θάλαμο.

Αλλά παρά τις προφυλάξεις, μια μέρα έγινε το κακό: οδηγούσε το αυτοκίνητό του

όταν δύο νεοναζί πέταξαν στο παρμπρίζ του ένα μεγάλο κομμάτι τσιμέντο. Το

παρμπρίζ διαλύθηκε, ο Νόελ έχασε τον έλεγχο, το αυτοκίνητο κατέληξε σ’ ένα

δένδρο κι εκείνος στο νοσοκομείο με τρυπημένους πνεύμονες και παράλυτος από

τον λαιμό και κάτω.

Η Τζάκι δεν έλειψε στιγμή από δίπλα του από την αρχή, ενώ εκείνος προσπαθούσε

να ξαναμάθει πράγματα απλά ­ για παράδειγμα να αναπνέει. Αλλά πριν από ένα

χρόνο η σύντροφός του εμφάνισε καρκίνο. Το ζευγάρι παντρεύτηκε στις 10

Απριλίου ­ ο γάμος έγινε με τον γαμπρό στην αναπηρική καρέκλα και τη νύφη στο

κρεβάτι του νοσοκομείου να προσπαθεί να αντέξει τους πόνους με τη βοήθεια της

μορφίνης. «Ήταν η τελευταία φορά που μπόρεσε να με καταλάβει, που με άκουσε να

της λέω πόσο πολλά σήμαινε για μένα», λέει ο Νόελ. Δύο μέρες μετά, η Τζάκι

υπέκυψε.

Από τότε τον φροντίζουν διάφοροι νοσηλευτές που, μόλις μάθουν πώς να

περιθάλπουν ένα τετραπληγικό, «η υπηρεσία» τούς αλλάζει ­ ο Νόελ έκανε απεργία

πείνας γι’ αυτό, διεκδικώντας από το βρετανικό σύστημα υγείας το δικαίωμά του

σε μια αξιοπρεπή περίθαλψη. Τώρα όμως ο καγκελάριος Σρέντερ τον κάλεσε για να

ηγηθεί μιας διαδήλωσης κατά της βίας των νεοναζί εκεί όπου είχε δεχθεί την

επίθεση, στο Μάλοβ, έξω από το Βερολίνο. Συμφώνησε αμέσως. «Θα έκανε περήφανη

την Τζάκι», τονίζει. «Πρέπει να δείξουμε στους απλούς, αξιοπρεπείς Γερμανούς

ότι δεν πρέπει να φοβούνται αυτούς τους αλήτες». Και τον ερχόμενο χρόνο, όταν

πορείες και συγκεντρώσεις θα έχουν πια τελειώσει, σκέφτεται να μετακομίσει

στην Ολλανδία. Η ευθανασία εκεί, εξηγεί, είναι νόμιμη…