Οι φοιτητικές εκλογές διεξήχθησαν, για μια ακόμη φορά, μέσα σε κλίμα γενικής

αδιαφορίας. Η αποχή προβλέπεται ότι θα είναι, για μια ακόμη χρονιά, ο βέβαιος νικητής.

Οι φοιτητές, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, αδιαφορούν, γιατί έχουν απόλυτα

πεισθεί ότι η διαδικασία αυτή δεν τους αφορά.

Αφορά μόνο τις νεολαίες των κομμάτων. Γιατί οι φοιτητικές παρατάξεις δεν

εκπροσωπούν τη φοιτητική νεολαία. Εκπροσωπούν τα κόμματά τους, από τα οποία

εξαρτώνται, ελέγχονται και χρηματοδοτούνται.

Το περιεχόμενο αυτής της αναμέτρησης δεν είναι τα φοιτητικά προβλήματα. Δεν

είναι ούτε καν η εκλογή των εκπροσώπων των φοιτητών στα διάφορα πανεπιστημιακά

ή φοιτητικά όργανα. Μοναδικό περιεχόμενο των εκλογών αυτών είναι ο

προσδιορισμός του ποσοστού και του αριθμού των εκπροσώπων που αναλογεί σε κάθε

φοιτητική παράταξη, με βάση τον αριθμό των ψήφων που λαμβάνει.

Οι εκπρόσωποι των φοιτητών στους φοιτητικούς συλλόγους και τα πανεπιστημιακά

όργανα θα διοριστούν από τα κόμματα, με βάση τα ποσοστά αυτά.

Είναι δηλαδή τα «κουκιά» με τα οποία κάθε φοιτητική παράταξη ­ στην ουσία κάθε

κομματική νεολαία ­ θα πάρει μέρος στο «παζάρι» της κομματικής συναλλαγής με

τα υποψήφια μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, για την ανάδειξη των Πρυτανικών

Αρχών και των προέδρων των Πανεπιστημιακών Τμημάτων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι επί σειράν ετών δεν εκδίδονται γενικώς αποδεκτά

αποτελέσματα, αλλά κάθε παράταξη εκδίδει τα δικά της.

Δεν συγκροτείται σε σώμα το Δ.Σ. της ΕΦΕΕ. Δεν συντάσσονται τα καταστατικά των

φοιτητικών συλλόγων.

Η απάντηση είναι ότι το μοναδικό ενδιαφέρον των κομμάτων είναι τα «κουκιά»,

μέσω των οποίων επιδιώκεται ο κομματικός έλεγχος των ΑΕΙ.

Γιατί αυτός ήταν δυστυχώς ο βαθύτερος στόχος των διατάξεων του Ν. 1268/82, με

τον οποίο θεσμοθετήθηκε η συμμετοχή των σπουδαστών στην ανάδειξη των

πανεπιστημιακών οργάνων και τη διαδικασία λειτουργίας του Πανεπιστημιακού Ασύλου.

Στην ουσία θεσμοθετήθηκε ο έλεγχος των κομμάτων στη λειτουργία των

Πανεπιστημίων που αποτελεί και την κύρια αιτία των διαλυτικών συμπτωμάτων που

μαστίζουν επί χρόνια την Παιδεία και ιδίως την πανεπιστημιακή.

Αφετηρία της ποιοτικής αναβάθμισης της Παιδείας, για την οποία όλα τα κόμματα

κόπτονται, δεν μπορεί να είναι παρά η αποστείρωσή της από τις κομματικές

σκοπιμότητες. Το δηλώνω κατηγορηματικά και υπεύθυνα.

Δεν χρειάζονται ούτε εθνικές πολιτικές ούτε «προίκες» για την Παιδεία. Αρκεί η

συμφωνία, ιδίως των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, στην απλή τροποποίηση των

υφιστάμενων διατάξεων για τη φοιτητική συμμετοχή και το Πανεπιστημιακό Άσυλο ­

υπέρ της διατήρησης των οποίων ασφαλώς συμφωνώ ­ προς την ακόλουθη κατεύθυνση:

1 Της άμεσης και καθολικής ψηφοφορίας όλων των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας.

2 Του προσδιορισμού του ποσοστού συμμετοχής των φοιτητών στην ανάδειξη

των οργάνων διοίκησης των ΑΕΙ κατά τρόπο ανάλογο με το ποσοστό συμμετοχής τους

στην άμεση και καθολική ψηφοφορία.

3 Της απεμπλοκής των εκλογών των οργάνων των ΑΕΙ από τις εκλογές των

φοιτητικών συλλόγων.

4 Της υποβολής μεμονωμένων υποψηφιοτήτων για τη διοίκηση των

πανεπιστημιακών οργάνων και όχι συνδυασμών.

5 Της λήψης, τέλος, των αποφάσεων για την παραβίαση του Ασύλου από την

Επιτροπή Ασύλου κατά πλειοψηφία και όχι ομόφωνα, όπως απαιτείται σήμερα.

Ο Βασίλης Κοντογιαννόπουλος είναι ανεξάρτητος βουλευτής Ηλείας.