«Φως εξηντλημένης ηλεκτρικής στήλης» έριξε στην υπόθεση της δολοφονίας του

βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη η απόφαση του Κακουργιοδικείου Θεσσαλονίκης.

Το σχόλιο ανήκει στον ίδιο τον εισαγγελέα του δικαστηρίου, τον Παύλο Δελλαπόρτα.

Η ετυμηγορία του δικαστηρίου, στις 29 Δεκεμβρίου 1966, αφήνει αναπάντητο το

ερώτημα, «Ποιος δολοφόνησε τον Γρηγόρη Λαμπράκη;». Δεν υπήρξε, αποφαίνεται,

ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, αλλά μόνον θανατηφόρα τραύματα. Δεν υπήρξαν ηθικοί

αυτουργοί ούτε συνεργοί.

Καταδικάζονται ο Γκοτζαμάνης και ο Εμμανουηλίδης σε κάθειρξη 11 ετών ο πρώτος

και 8,5 ετών ο δεύτερος, σε φυλάκιση 15 μηνών ένας παρακρατικός λιμενεργάτης,

ο Φωκάς, για την κακοποίηση του βουλευτή της ΕΔΑ, Γ. Τσαρουχά, και σε διάφορες

μικροποινές 10 από τους 24 κατηγορουμένους για την αντισυγκέντρωση.

ΠΑΜΨΗΦΕΙ

Η απόφαση ελήφθη παμψηφεί και ο εισαγγελέας της έδρας αδυνατεί να ζητήσει να

κηρυχθεί πεπλανημένη.

Στο μεταξύ οι «Απριλιανοί συνωμότες» έχουν θέσει σε κίνηση τους μηχανισμούς

της «Ελλάδος των Ελλήνων Χριστιανών»!

Τριάντα δύο χρόνια μετά, ο βασικός πρωταγωνιστής της αποκάλυψης του σχεδίου

για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, ο δημοσιογράφος Γιάννης Βούλτεψης

συνεχίζει το «Ανολοκλήρωτο ρεπορτάζ» και προσπαθεί να φωτίσει τη συνταρακτική

υπόθεση ­ εκεί που βρέθηκε λόγω «αντικειμενικών δυσκολιών», δεν στάθηκε

δυνατόν να ρίξει τους προβολείς της το δικαστήριο της Θεσσαλονίκης.

Ο δημοσιογράφος της προδικτατορικής «Αυγής», με τη μετέπειτα πολυκύμαντη

πορεία, στη νέα απόπειρα να δώσει τελική μορφή στο «ανολοκλήρωτο ρεπορτάζ», θα

συμπορευθεί με την εκτίμηση του υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και

Τεχνολογίας, στην τελευταία κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, Βασίλη

Κοντογιαννόπουλου, ο οποίος σε χαιρετισμό του για τη μετονομασία του

υδροηλεκτρικού σταθμού Καστρακτίου σε υδροηλεκτρικό σταθμό, «Γρηγόρης

Λαμπράκης», θα επισημάνει στις 3 Ιουλίου 1993:

«Σήμερα είμαστε πια όλοι πεπεισμένοι ότι η δολοφονία του (του Γρηγόρη

Λαμπράκη) υπήρξε προϊόν συγκυριών, που διαμορφώθηκαν από παράγοντες οι οποίοι

στη συνέχεια οδήγησαν στην πτώση του Κωνσταντίνου Καραμανλή και μετά τρία

χρόνια στην πτώση του ίδιου του κοινοβουλευτισμού και τη δικτατορία».

ΣΤΡΑΤΟΣ – ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗ

Ο Γιάννης Βούλτεψης, στον δεύτερο τόμο του «Ανολοκλήρωτου ρεπορτάζ» ­ ο πρώτος

τόμος κυκλοφόρησε προδικτατορικά, λίγο χρόνο πριν από την… κοσμοσωτήριο «21η

Απριλίου 1967» ­ υποστηρίζει ότι το σχέδιο για τη δολοφονία του Γρηγόρη

Λαμπράκη καταστρώθηκε στο πλέγμα «Στρατός – Χωροφυλακή», με εμπνευστή τον

μετέπειτα δικτάτορα, Γ. Παπαδόπουλο και με δεδομένο ότι η «χούντα των

συνταγματαρχών» ασκούσε τον πλήρη έλεγχο στο Στρατό και την τότε ΚΥΠ.

Ενισχυτικό των θέσεών του, ο Γιάννης Βούλτεψης, επικαλείται και «κατεπείγον

σήμα», υπό τον τίτλο, «Ο Κομμουνισμός Προκαλεί», που εξέδωσε ο «Στρατός»,

δηλαδή η χούντα ­ την 24η Μαΐου 1963, λίγες ώρες μετά τη δολοφονία του Γρηγόρη

Λαμπράκη, και έφερε την υπογραφή του συνταγματάρχη Απόστολου Ζαλαχώρη.

Αναφερόταν στο «κατεπείγον σήμα»:

­ «Οι υπό το προσωπείον των “Φίλων της Ειρήνης” κομμουνισταί, μετά την

αποτυχίαν εμφανίσεώς των εις Αθήνας διά της περιφήμου πορείας ειρήνης,

εξεστράτευσαν εις Θεσσαλονίκην.

Ούτω, εγκατασταθέντες, προχθές, εις κεντρικήν αίθουσαν και τοποθετήσαντες

έξωθι ταύτης μεγάφωνα, ήρχισαν διά της εκφωνήσεως κομμουνιστικών συνθημάτων να προκαλούν.

Ο λαός της Θεσσαλονίκης, προκληθείς υπό των ερυθρών πρακτόρων, έδωσε την

απάντησίν του. Διότι είναι πλέον γνωστόν ότι σκοπός των δήθεν φιλειρηνιστών

δεν είναι ο αγών διά την ειρήνην, αλλά η προπαγάνδα διά την συνθηκολόγησιν και

την παράδοσιν εις τους επιβουλευομένους την ελευθερίαν της χώρας μας ερυθρούς τυράννους».

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο φερόμενος ως υπογράφων το «σήμα», συνταγματάρχης

Απόστολος Ζαλαχώρης, στρατοδίκης στη δίκη του ΑΣΠΙΔΑ, μετά το βασιλικό κίνημα

της 13ης Δεκεμβρίου 1967, όταν κατέφυγε στο εξωτερικό, μεταξύ των άλλων

κατηγοριών που διατύπωσε κατά της χούντας, ήταν και η καταγγελία ότι έθεσαν το

όνομά του κάτω από το «κατεπείγον σήμα», ενώ ο ίδιος απουσίαζε σε άδεια!

ΑΙΧΜΕΣ

Ο Γιάννης Βούλτεψης, τέλος, αφήνει αιχμές εις βάρος της τότε Αριστεράς (ΕΔΑ –

ΚΚΕ), διότι μόνο «φως εξηντλημένης ηλεκτρικής στήλης» ερρίφθη στην «υπόθεση

Λαμπράκη». Και γράφει:

«Η Πολιτική Αγωγή, αφού εξέτασε τους μάρτυρές της, ΑΠΟΧΩΡΗΣΕ, προφανώς κατόπιν

εντολής “άνωθεν” (ηγεσία ΕΔΑ) και “έξωθεν” (ηγεσία ΚΚΕ). Έτσι έμεινε μόνος του

ο εισαγγελεύς Δελλαπόρτας να εξετάζη τους μάρτυρες υπερασπίσεως και ελεύθερο

το πεδίο στους συνηγόρους των κατηγορουμένων. Φυσικά, μόνος έμεινε ο

Δελλαπόρτας και στο στάδιο των αγορεύσεων, παρά το ότι ασφαλώς οι

αποχωρήσαντες συνήγοροι… περίμεναν πώς και πώς τόσον καιρό την ώρα που είναι

η ωραιότερη για όλους τους δικηγόρους του κόσμου. Έλαβα κι εγώ από την

εφημερίδα την εντολή να γυρίσω στην Αθήνα, ενώ “κανονικά” θα έπρεπε να μείνω

και να συντονίσω το ρεπορτάζ ώσπου να τελειώσει η δίκη.

Μετά τη σύλληψη και προφυλάκιση του υπομοιράρχου Καπελώνη και του αρχηγού των

παρακρατικών “φον” Γιοσμά (όνομα και πράμα), κατηγορουμένων για τη διοργάνωση

της ειδικής ομάδας που σκότωσε τον Λαμπράκη, όλοι οι απεσταλμένοι γυρίσαμε

στην Αθήνα. Ο πρώτος κύκλος είχε κλείσει. Τώρα, πλέον, στις αρχές Σεπτεμβρίου,

θα εκαλούντο οι ανώτεροι (στρατηγός Μήτσου, συνταγματάρχης Καμουτσής,

αντισυνταγμάρχης Διαμαντόπουλος, ταγματάρχης Σέττας, ο διοικητής της Εθνικής

Ασφαλείας ταγματάρχης Δόλκας, ο διοικητής του Ε’ Αστυνομικού Τμήματος

μοίραρχος Παπατριανταφύλλου και άλλοι). Η ανάκριση θα παρουσίαζε εξαιρετικό

ενδιαφέρον και φυσικά θα γυρίζαμε όλοι στη Θεσσαλονίκη. Τότε, όμως, αρχές

Αυγούστου 1963, άκουσα τον αρχισυντάκτη να μου αναθέτει… μια μεγάλη έρευνα

για την κατάσταση στα νοσοκομεία (αιώνιο θέμα των εφημερίδων).

Την ημέρα που οι Μήτσου, Καμουτσής, Διαμαντόπουλος και Παπατριανταφύλλου

προφυλακίσθηκαν μετά τις απολογίες τους και εκρατούντο στη Γενική Ασφάλεια

(είχε… δύο Ασφάλειες η Θεσσαλονίκη), η τοπική ΕΔΑ έβγαλε μια προκήρυξη τόσο

εμπρηστική, ώστε δημοσιεύθηκε με οκτάστηλους τίτλους και… κάλυψε την ίδια τη

σύλληψη του στρατηγού και των άλλων στελεχών της Χωροφυλακής…».

ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ

Τριάντα δύο χρόνια μετά την απόφαση του Κακουργιοδικείου Θεσσαλονίκης και 24

μετά την ανατροπή της δικτατορίας, είναι πλέον βέβαιο ­ και σ’ αυτό η συμβολή

του ρεπόρτερ, Γιάννη Βούλτεψη είναι καταλυτική ­ ότι «το τρίκυκλο, όπως και το

δολοφονικό σχέδιο ήταν της χούντας, αλλά αυτό δεν έγινε αντιληπτό πριν

δολοφονηθεί και η Δημοκρατία».

Άλλωστε η ίδια η χούντα φρόντισε να το επιβεβαιώσει: Ο ανακριτής Χρήστος

Σαρτζετάκης και οι δημοσιογράφοι που προσπάθησαν να βοηθήσουν τη Δικαιοσύνη,

καταδιώκονται, φυλακίζονται, εκπατρίζονται. Ύποπτοι στρατιωτικοί της

Θεσσαλονίκης τοποθετούνται σε καίριες θέσεις (μετά τη μεταπολίτευση ορισμένοι

καταλήγουν στον Κορυδαλλό). Πολιτικοί που ήταν μυημένοι στη συνωμοσία, όπως ο

καθηγητής Χολέβας, γίνονται υπουργοί. Ο βουλευτής της ΕΔΑ, Γ. Τσαρουχάς,

αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη, δολοφονείται στα χέρια

του κράτους της χούντας, ενώ ο συνταγματάρχης της Χωροφυλακής, Καμουτσής

κατηγορούμενος στην πολύκροτη δίκη, προάγεται τιμητικώς και αναδρομικώς σε «αντιστράτηγο».

Το παρακράτος τους αντάμειψε «δι’ ας υπηρεσίας προσέφερον»…

Τελευταία Νέα