Η κυβέρνηση Σημίτη υποστηρίζει ότι επιδίωξη των Τούρκων είναι «να μας

παρασύρουν» σε σύγκρουση στο Αιγαίο. Πρόκειται, λοιπόν, για «τουρκική παγίδα»,

την οποία πρέπει «οπωσδήποτε να αποφύγουμε». Έτσι είναι; Όχι ακριβώς…

ΧΩΡΙΣ ελληνικές αντιδράσεις, η Τουρκία ήδη κερδίζει έναν «ιδιότυπο πόλεμο»

Χαμηλής Εντάσεως (Low Intensity Warfare, το αποκαλούν οι Αγγλοσάξονες).

Αντικειμενικός στόχος της, να καταδείξει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να «κρατήσει»

το «ιδιότυπο» στάτους κβο στο Αιγαίο ­ 10 μίλια στον αέρα, 6 στη θάλασσα. Και

όταν το υφιστάμενο στάτους κβο δεν μπορεί να «κρατηθεί», τότε τίθεται θέμα

αλλαγής του. Και αν δεν αλλάξει με διαπραγματεύσεις, κινδυνεύει να αλλάξει με

πόλεμο. Άρα η «εκκρεμότητά» του λειτουργεί «αποσταθεροποιητικά».

Πράγματι, όταν το στάτους κβο μιας περιοχής αποδεικνύεται «μη βιώσιμο» υπάρχει

πρόβλημα διεθνούς σταθερότητας. Και η Τουρκία αυτό ακριβώς κάνει:

«Αποδεικνύει» καθημερινά ότι το καθεστώς στο Αιγαίο είναι «μη βιώσιμο». Όσες

περισσότερες παραβιάσεις κάνουν οι Τούρκοι ατιμώρητα, τόσο λιγότερο «βιώσιμο»

εμφανίζεται διεθνώς το καθεστώς του Αιγαίου, τόσο αυξάνονται οι διεθνείς

πιέσεις για την αλλαγή του. Οι Τούρκοι ήδη επιτυγχάνουν τους στόχους τους

χωρίς να ρίξουν τουφεκιά!

Μέσα στη γενική σύγχυση, μερικοί στην Αθήνα ήδη συζητούν χαμηλοφώνως την

πρόταση για 8 μίλια σε αέρα και θάλασσα! Αυτό αποτελεί λάθος από εκείνα που

μόνον… εμείς κάνουμε: Από διαπραγματευτική άποψη, ποτέ δεν ξεκινάς

προτείνοντας την «έσχατη λύση» που μπορείς να αποδεχθείς. Αν το κάνεις, τότε

δεν έχεις περιθώρια άλλων υποχωρήσεων στο «τραπέζι», πράγμα που τελικώς

ακυρώνει τις διαπραγματεύσεις…

Δεύτερον, διότι η λύση 8+8 δεν αποτελεί καν «έσχατη υποχώρηση» για μας.

Αποτελεί συρρίκνωση του εναερίου χώρου που παγίως είχαμε, κατά δύο μίλια (από

10 σε 8). «Έσχατη αποδεκτή λύση» για την Ελλάδα είναι τα 10 μίλια σε αέρα και

θάλασσα. Αλλά για να το επιτύχουμε αυτό πρέπει να ξεκινήσουμε διακηρύσσοντας

τα 12 μίλια, που αποτελούν και δικαίωμα της Ελλάδας, σύμφωνα με το Διεθνές

Δίκαιο. Έτσι εξισώνουμε «συννόμως» τα όρια κυριαρχίας μας σε αέρα και θάλασσα

προς τα πάνω ­ όχι προς τα κάτω.

Τέλος, είτε ασκούμε το δικαίωμα που μας δίνει το Δίκαιο της Θάλασσας (στα 12

μίλια) είτε δεν το ασκούμε. Η «λύση» 8+8 σημαίνει ότι δεν τολμάμε να το

ασκήσουμε, γιατί η Τουρκία μας απειλεί με πόλεμο. Αλλά η Τουρκία δεν δέχεται

καμία αναβάθμιση της ελληνικής κυριαρχίας ­ ούτε στα 12 ούτε στα 8 μίλια της

θάλασσας. Συνεπώς, ούτε την πρόταση 8+8 θα δεχθούν ­ άρα αποτελεί απεμπόληση

κυριαρχικού δικαιώματος, χωρίς να μας διασφαλίζει από την τουρκική επιθετικότητα.

Να αντιδράσουμε, λοιπόν, αλλά πώς; Ασκώντας, επιτέλους, το δικαίωμά μας στα 12

μίλια! Μόνον έτσι θα ανατρέψουμε τα σχέδια της Άγκυρας και θα εμφανιστούμε να

προσφέρουμε λύση για βιώσιμο στάτους κβο στο Αιγαίο. Και με περιθώρια να το

διαπραγματευτούμε (στα 10), χωρίς να χάσουμε. Μα η Τουρκία μας έχει απειλήσει

με πόλεμο, θα αντιτείνουν κάποιοι. Μα η Τουρκία ήδη διεξάγει Πόλεμο Χαμηλής

Εντάσεως στο Αιγαίο, θα απαντήσουμε εμείς. Και αυτό τον πόλεμο ήδη τον χάνουμε

με την παθητικότητα που επιδεικνύουμε…

Η παθητικότητα δεν αποτελεί «ακίνδυνη» επιλογή ­ αποτελεί την πιο επικίνδυνη

επιλογή για μας! Διότι επιβραβεύει πλήρως την τουρκική επιθετικότητα και

οδηγεί στην πλήρη επικράτησή της. Στο Αιγαίο και πέραν αυτού: Από ενδεχόμενη

συρρίκνωση της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, θα ξεκινήσει νέος γύρος

πιέσεων και εκβιασμών, με αίτημα πλέον την «συγκυριαρχία» ­ τόσο στο Αιγαίο

όσο και στη Θράκη…

Η τουρκική στρατηγική δεν είναι «παρανοϊκή» ούτε «έξαλλη» ούτε επιδιώκει να

μας «σύρει» σε σύγκρουση. Αντίθετα, η Άγκυρα είναι πολύ μεθοδική, πολύ

προσεκτική και επιδιώκει να κερδίσει πολλά, χωρίς να ρισκάρει το παραμικρό. Με

τη στάση που κρατούμε, δεν αποφεύγουμε την τουρκική παγίδα ­ πέφτουμε κατ’

ευθείαν μέσα! Απλώς «βαπτίζουμε» την παθητικότητά μας ως «ψυχραιμία», τη

σπασμωδικότητά μας ως «αποφασιστικότητα», την αμηχανία μας ως «περίσκεψη» και

την υποταγή μας ως «ειρηνοφιλία».

Πράγματι, «η μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στρέμμα» ­ κατά πως έλεγε

και ο Παλαμάς. Αλλά ο ενδοτισμός μετριέται σε… μίλια. Σε μίλια εθνικής

κυριαρχίας που χάνουμε «ανεπαισθήτως» καθημερινά…

Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης είναι δημοσιογράφος – οικονομολόγος