«Επλενε η Δώρα τα πιάτα στον νεροχύτη και προσπαθούσε να αδειάσει απ’ όσα άκουσε όλη μέρα στο νοσοκομείο. Σκόρπιες κουβέντες και παράπονα από τους διάφορους θαλάμους που επισκεπτόταν από το πρωί παντρεύονταν τώρα το ένα το άλλο και σπρώχνονταν στους διαδρόμους του μυαλού της.

Να ‘μουνα πουλί να πέταγα, να γυρνούσα πίσω στα χρόνια που δεν έζησα

Την τσάκισαν και σήμερα. Βιάστηκε η Δώρα να κλείσει τα κουτάκια, ήρθε η φωνή του Γρηγόρη από το μέσα δωμάτιο και την προσγείωσε: «Αγάπη μου, πιάνεις μια μπίρα;». Εμεινε να κοιτάει τις σαπουνάδες. Αν τολμούσε μόνο να του έλεγε ό,τι της κατέβαινε, θα ‘θελε να του πει να φύγει. Να ‘βρισκε το κουράγιο να του πει να φύγει. Κι ύστερα να τον βλέπει ν’ ανοίγει την πόρτα και να χάνεται στη νύχτα. Και καθόλου να μην τη νοιάζει, όπως κι αυτός δεκάρα τσακιστή δεν έδινε για όσα περνάει κάθε μέρα».

Η ζωή της Δώρας, κεντρικής ηρωίδας στο καινούργιο μυθιστόρημα της Μαρίας Παπαγιάννη, βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Είναι νοσηλεύτρια. Στη δουλειά της καταπιέζεται, η σχέση της με τον άνδρα της πάει από το κακό στο χειρότερο και η Αρτεμη, η κόρη της, για την οποία η ίδια κάποτε θυσίασε σπουδές και καριέρα γιατρού, φεύγει τώρα για να σπουδάσει στη Θεσσαλονίκη. Η Σαπφώ, μια ηλικιωμένη δασκάλα που νοσηλεύεται στο νοσοκομείο, είναι ο από μηχανής Θεός που θα βοηθήσει τη Δώρα να πάρει αποστάσεις και να βρει λύσεις στα προβλήματά της. Οι δύο γυναίκες συνδέονται στενά και οι ιστορίες τους όπως κι εκείνες των ανθρώπων που τις περιβάλλουν θα αρχίσουν να μπλέκονται μεταξύ τους σαν λεπτεπίλεπτος ιστός αράχνης. Είναι μικρές παράλληλες ιστορίες για την αγάπη, τον έρωτα, τη φιλία, την αφοσίωση, τη μοναξιά, τον πόνο, την προδοσία και την απώλεια, με κορυφαία την ιστορία ενός έρωτα μιας άλλης εποχής όπως αυτός αποκαλύπτεται μέσα από το ημερολόγιο της Σαπφώς. Οι ήρωές τους έχουν μάλιστα κάτι κοινό, είναι εκεί και πάντα αλλού, όπως αποκαλύπτει ο τίτλος του βιβλίου. Σε ένα άλλο όνειρο, σε μια παράλληλη σχέση, σε μια λάθος εποχή. Και ζουν τις επιθυμίες τους σε δόσεις, μην τολμώντας να αλλάξουν τη ζωή τους ουσιαστικά. Η Δώρα όμως, χάρη στη Σαπφώ, θα τα καταφέρει να αλλάξει τα πάντα στη δική της ζωή.

Η Μαρία Παπαγιάννη, συγγραφέας μυθιστορημάτων και παραμυθιών που έχουν αποσπάσει διακρίσεις, µεταφράζει επίσης παιδική λογοτεχνία, ενώ έχει γράψει λιµπρέτα και στίχους για παραστάσεις µουσικού θεάτρου, σε μουσική Θάνου Μικρούτσικου.