Διονύσης Σαββόπουλος

Το ξέρουμε από τον καιρό του Αριστοφάνη. «Οι γέροι χωριστά, οι νέοι άλλο πράμα, όποιος τους θέλει αντάμα πληρώνει ακριβά». Έτσι το τραγούδησε ο Σαββόπουλος στους δικούς του Αχαρνής. Κάθε νέα γενιά προσλαμβάνει τον κόσμο διαφορετικά, μιλάει άλλη γλώσσα, πιστεύει σε διαφορετικές αξίες, ζει με άλλα πρότυπα από ό,τι η γενιά των γονιών της. Ιδίως […]

Εκ πρώτης όψεως (και βεβαίως μας γοητεύει αυτό) μοιάζει ο καθένας από εμάς που γράφουμε τραγούδια με λόγια ελληνικά, να πορεύεται σε μια δική του «ερημιά», όλοι όμως πιστεύω πως πάντα επιστρέφουμε, πως κατοικούμε στο ίδιο σπίτι αφού στο τέλος της μέρας με τις ίδιες λέξεις  ονειρευόμαστε. Στη ματιά του καθενός (που σωστά το νιώθει […]

Τις τελευταίες ημέρες, τα μουσεία «έπαιξαν» στις πρώτες γραμμές της ειδησεογραφίας αλλά για τους εντελώς λάθος λόγους. Ο ένας ήταν το φιλανθρωπικό δείπνο με τους 800 καλεσμένους στην αίθουσα του Βρετανικού Μουσείου όπου φιλοξενούνται τα Γλυπτά του Παρθενώνα, το οποίο προκάλεσε αντιδράσεις οργής και διαμαρτυρίας από επίσημους (ή, απλώς, διαδικτυακούς) φορείς στην Ελλάδα. Ας προσπεράσουμε […]

Από το φθινόπωρο του 1969 ως το καλοκαίρι  του 1971 είχε στηθεί στο υπόγειο «Ροντέο» (Χέυδεν 34, μεταξύ Πλατείας Βικτωρίας και Αχαρνών) γιάφκα παράνομης εγκληματικής οργάνωσης που προετοίμαζε την παγκόσμια επανάσταση με κεντρικά γραφεία στο Παρίσι, το Μπέρκλεϋ, το Βερολίνο τη Ρώμη. Την είχε ιδρύσει ο Διονύσης Σαββόπουλος επιστρέφοντας από το διαλυμένο Παρίσι του Μάη […]

Τι είναι για σένα η πατρίδα σου; Αυτή είναι η πιο δύσκολη ερώτηση που μπορείς να κάνεις σε έναν Ελληνα, γιατί στην πραγματικότητα δεν ξέρει ούτε τι θέλει να πει ούτε τι θες να ακούσεις εσύ που τον ρωτάς, μπας και αποφύγει να απαντήσει στ’ αλήθεια. Είναι και λίγο κριντζ να μιλάς πια για τέτοια […]

Πάντα βρίσκαμε κάποιον να κάνει τη δουλειά. Τους ποιητές για να τους τραγουδούν οι εργάτες. Τον Θεοδωράκη να σε ξεσηκώνει, τον Χατζιδάκι να σε εξημερώνει και τον Ξαρχάκο να σε παίρνει ταξίδι. Ο Σαββόπουλος έκανε τη δουλειά του εθνικού ψυχαναλυτή. Και μάλιστα σου τα έλεγε πριν καν προλάβεις να ανοίξεις το στόμα σου. Ηξερε πολύ […]

Ο συγγραφέας και μεταφραστής Γιώργος - Ικαρος Μπαμπασάκης γράφει για τον Διονύση Σαββόπουλο που ήταν, είναι και θα είναι παρών

Τον Απρίλιο του 1983 ο Χρήστος Βακαλόπουλος δημοσίευσε στο περιοδικό «Ντέφι» ένα κείμενο για την προσωπική ακρόαση των τραγουδιών από το «Τραπεζάκια έξω». Το αναδημοσιεύουμε – με περικοπές – από τον τόμο «Η ονειρική υφή της πραγματικότητας» (εκδ. Εστία, 2005)

Τι να γράψω για τον Σαββόπουλο; Αφού σε ό,τι γράφω, σε ό,τι έχω γράψει στη ζωή μου, τις περισσότερες φορές υπάρχει πάντα και λίγο Σαββόπουλος. Και όσο κι αν δεν μου αρέσει να αναφερόμαστε στον εαυτό μας με αφορμή τον θάνατο ενός σπουδαίου, με τον Σαββόπουλο δεν γίνεται να το αποφύγεις. Διότι έκανε όσο κανένας […]

Το τραγουδούσε ο ίδιος: «Να δω τους ποιητές πρόλαβα εγώ». Και το εννοούσε. Εμπνεόταν από τους στίχους και τα σπαράγματά τους δημιουργώντας από το μηδέν τα δικά του τραγούδια

Ολόκληρο το ταξίδι του Διονύση Σαββόπουλου ήταν οι συναντήσεις του με τη γενιά του. Την ξέρω αυτή τη γενιά.  Γεννημένοι το 1943, το 1944, το ’45, μέχρι το ’46. Γενιά και του συχωρεμένου του πατέρα μου.  Γεννηθείς το ’43 εκείνος. Το ’44 ο Διονύσης. Γενιά που πρόλαβε τον απόηχο του Εμφυλίου. Ηταν στην άνοιξη του […]

Οι Βαγγέλης Γερμανός, Δώρος Δημοσθένους, Γιώτης Κιουρτσόγλου, Αντώνης Σουσάμογλου μιλούν για τον «μάγο της σκηνής»

Ο Διονύσης Σαββόπουλος ήταν μεγαλύτερος από την εποχή του, γι’ αυτό και την εξέφρασε τόσο καλά: μπορούσε να τη βλέπει από ψηλά. Αυτή η δυνατότητα ήταν που τον έκανε να δημιουργήσει έργο που έφτανε να αγγίζει τα οικουμενικά και τα πανανθρώπινα θέματα, αυτά τα πολύ απλά και βασικά, που δεν αλλάζουν με τις εποχές και […]

Ο Διονύσης Σαββόπουλος μας άφησε μόνους. Μας είχε οδηγήσει με σταθερό βήμα και περιπαικτική διάθεση από την εφηβεία στην ενηλικίωση κι από εκεί στον δρόμο της ωριμότητας, της υποχρέωσης και της φροντίδας. Μας έντυσε με τραγούδια και μελωδίες, με συναισθήματα και συγκίνηση, με φρόνημα και αγάπη σε όλη αυτή τη διαδρομή. Και μας συνόδευσε σε […]

Τα τραγούδια του πέρασαν στο συλλογικό ασυνείδητο περιγράφοντας διαφορετικές εποχές της ελληνικής Ιστορίας. Ακολούθησε τους κορυφαίους της µουσικής, άνοιξε τον δρόµο για τους νεότερους τραγουδοποιούς. Αφήνει µια µουσική παρακαταθήκη διαρκούς ευαισθησίας. Διονύσης Σαββόπουλος: Ο χρονοποιός της μουσικής Μοιάζει σαν να έχουν ειπωθεί τα πάντα για τον Διονύση Σαββόπουλο – ή «Νιόνιο», όπως πέρασε στο μεγάλο ακροατήριο με εκείνη […]

Το 1980, στη Λάρισα, μαζί με μερικούς τζαμπατζήδες, προσπαθούσαμε να εισβάλουμε στον κινηματογράφο όπου σε λίγο θα τραγουδούσε ο Διονύσης Σαββόπουλος. Θεωρούσαμε περίπου υποχρέωση των οργανωτών να μας βάλουν δωρεάν, επειδή περίπου πιστεύαμε ότι χωρίς εμάς, τους ιδεολόγους επαναστάτες, ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης δεν θα υπήρχε – και ζητούσαμε το τζάμπα ως αυτονόητη ανταπόδοση. Επειδή μάλιστα […]