Κάποτε, όχι πολύ παλιά, ο Κώστας Καραμανλής και ο Ευάγγελος Βενιζέλος ήταν «δύο ξένοι στην ίδια πόλη». Για τον Ευάγγελο Βενιζέλο, η διακυβέρνηση Καραμανλή ήταν ο βασικός ένοχος για τη χρεοκοπία της χώρας και δεν έβρισκε κανένα ελαφρυντικό σε αυτή την κατάσταση, απορρίπτοντας κάθε επιχείρημα που προέβαλλε η πλευρά Καραμανλή. Ο δε πρώην πρωθυπουργός, όντας απενεχοποιημένος σχετικά με τη δική του περίοδο διακυβέρνησης της χώρας, χωρίς να απεκδύεται ορισμένων «λαθών» που συνέβησαν κατά τη διάρκειά της, θεωρεί ότι αυτό που συνέβαλε αποφασιστικά στη χρεοκοπία ήταν η βεβιασμένη είσοδος της χώρας στη ζώνη του ευρώ. Αποτέλεσμα της οποίας ήταν και η υψηλή ισοτιμία του ευρώ έναντι της δραχμής.
Απόψε αυτό το «παράξενο ζευγάρι» συναντάται σε ένα πάνελ που έχει ως θέμα όχι τη χρεοκοπία και τα αίτιά της, αλλά τη δημοκρατία και την κρίση που διέρχεται. Η συζήτηση είναι ενταγμένη σε επετειακή εκδήλωση για τα 15 χρόνια της εφημερίδας «Δημοκρατία» και, όπως είναι λογικό, αποτελεί ήδη talk of the town, με την προσοχή όλων να είναι στραμμένη στο πώς θα αποτιμήσουν την ποιότητα της δημοκρατίας επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη…
Φουρτούνες στην Κουμουνδούρου
Ενδεικτικό τού τι συμβαίνει αυτή την ώρα στον ΣΥΡΙΖΑ, μετά τον… «εξώστη» της Τετάρτης, είναι η χθεσινή, φουρτουνιασμένη, εικόνα της «Αυγής». Δεν χρειάζεται καμία περαιτέρω εξήγηση. Θα παραθέσω την εικόνα του πρωτοσέλιδου της εφημερίδας και, είμαι βέβαιος, τα αναγκαία συμπεράσματα θα προκύψουν από μόνα τους. Τίτλος: «ΣΥΡΙΖΑ – Τσίπρας (με αυτή τη σειρά) Βίοι παράλληλοι». Κι από δίπλα «Ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου από Φάμελλο – Χαρίτση» (απών από την… ανασύνθεση ο Τσίπρας…). Κάτω από την «ανασύνθεση», άλλη αναφορά, στα όρια της… παρεξήγησης (να τα βλέπει ο μπαρμπα-Καρτερός και να του σηκώνεται η τρίχα): «Κινήσεις συνεργασίας από το ΠΑΣΟΚ». Και πιο κάτω και από αυτό, «Προάγγελος κόμματος η παρουσίαση της “Ιθάκης”». Το δε κολάζ των φωτογραφιών που «στόλιζαν» το πρώτο θέμα, ακόμη πιο αποκαλυπτικό. Φάμελλος πρώτη μούρη, δίπλα του ο Ανδρουλάκης, πίσω τους ο Χαρίτσης και πιο πίσω, σχεδόν φόντο, ο Τσίπρας!
Ο κακός χαμός έγινε με το που κυκλοφόρησε η εφημερίδα. Ανέβηκε στα κεραμίδια ο Φάμελλος – του χάλαγε τη σούπα, βλέπεις. Τον κυρίευσε ο τρόμος μήπως τσαντιστεί ο εξ εφέδρων αρχηγός Τσίπρας και δεν τον πάρει μαζί του – ούτε έχει καταλάβει τι (του) έχει συμβεί…
Απόψεις προ και μετά εξώστη
Απανωτά τα δράματα. Πρώτα απέλυσαν τον διευθυντή της εφημερίδας – Σπ. Σουρμελίδης το όνομά του. Γνωστός μου από πολλών ετών. Ο Σπύρος ανέλαβε διευθυντής, τον Μάρτιο του ’23, την ώρα που το καράβι πήγαινε ολοταχώς για τα βράχια. Εζησε τη μια μετά την άλλη τις κρίσεις του κόμματος, που συμπαρέσυραν και την εφημερίδα. Την είδε κλειστή και καταφρονεμένη από τους κασσελάκηδες και με το που επανήλθε, ως κυριακάτικο φύλλο και απαλλαγμένη από τα βάρη του παρελθόντος, είπε ο άνθρωπος να κάνει πραγματική δημοσιογραφία. Και χθες εμφάνισε το πρωτοσέλιδο που περιγράφω παραπάνω. Αυτό ήταν. Τον ξαπόστειλαν. Με συνοπτικές διαδικασίες. Εγινε έξαλλος ο Φάμελλος, μου λένε. Κι ο Παππάς. Και μερικοί άλλοι. Συνόδευσαν δε την απόλυση του ανθρώπου με ανακοίνωση που αναφέρει ότι (το πρωτοσέλιδο) δεν απηχεί τις απόψεις του κόμματος, όπως αυτές εκφράστηκαν από τον Φάμελλο. Μάλιστα. Ποιες απόψεις άραγε; Αυτές πριν από τον… «εξώστη» ή εκείνες μετά τον… «εξώστη»; Απορία, μεγάλη. Οχι μόνο του φουκαρά του Σουρμελίδη, αλλά και των υπολοίπων…
Εκτός γραμμής
Στο ίδιο φύλλο της «Αυγής» υπήρχε και άρθρο ενός Μπουλέκου, ο οποίος είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος και υπεύθυνος για τα μέσα ενημέρωσης του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός ο Μπουλέκος λοιπόν, ο οποίος φέρει τα εύσημα ότι ήταν μεταξύ εκείνων που υπέβαλαν πρόταση μομφής κατά του Κασσελάκη, τα χώνει επίσης στον Τσίπρα. Εμμέσως, πλην ευδιάκριτα. Το άρθρο φέρει τίτλο «Η ανασύνθεση της προοδευτικής παράταξης περνά μέσα από τις πολιτικές και όχι από τα πρόσωπα» και μεταξύ άλλων αναφέρει:
«(…) η ανασύνθεση της προοδευτικής παράταξης δεν αποτελεί απλώς πολιτική επιλογή, είναι ιστορική αναγκαιότητα, όμως η ανασύνθεση δεν μπορεί και δεν πρέπει να χτιστεί πάνω σε πρόσωπα, προσωπικές στρατηγικές ή σε μία λογική επετηρίδων. Η κοινωνία δεν έχει να κερδίσει τίποτε από εσωτερικούς ανταγωνισμούς χωρίς πολιτικό περιεχόμενο. Η προοδευτική παράταξη μπορεί να γίνει πλειοψηφική δύναμη μόνο αν μιλήσει για τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών και απαντήσει στα υπαρκτά προβλήματα με σαφείς, εφαρμόσιμες και δίκαιες πολιτικές».
Φσσσσ, μπόινγκ! Αυτός δεν απολύθηκε ακόμη, παραμένει επί του παρόντος. Προφανώς θα του εξηγήσουν το έργο στην προσεχή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας.
Να, αυτά είναι που με στεναχωρούν εμένα. Να τους βλέπω να σκοτώνονται. Δεν το αντέχω, ρε φίλε…
Ο νεοΓαλιλαίος
Θέση για το μπάχαλο πήρε και ο Τσίπρας – αλίμονο. Μάλιστα, αυτή τη φορά την είδε ολίγον τι… Γαλιλαίος!!!
Κρίση μεγαλείου ασφαλώς, καθότι έβαλε τους δικούς του χθες να σχολιάσουν με την περίφημη φράση του Γαλιλαίου «και όμως γυρίζει» – για τη Γη.
Στον μακροσκελή σχολιασμό του επιτελείου τού… νεοΓαλιλαίου για όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει και η εξής αναφορά: «Πίσω από την αντιφατική προπαγάνδα που τη μια μιλούσε για “reunion του παλιού ΣΥΡΙΖΑ” και την άλλη για “εξορία του παλιού ΣΥΡΙΖΑ στον εξώστη” κρύβεται η αμηχανία όσων επιμένουν και επενδύουν σε ένα σύστημα διαφθοράς και μια πολιτική φθοράς και κοινωνικής παράλυσης. Η προπαγανδιστική κατασκευή, που αγνοεί τις δεκάδες χιλιάδες των πολιτών που συμμετείχαν στην εκδήλωση του “Παλλάς”, ζωντανά ή από τα μέσα ενημέρωσης και το Διαδίκτυο (κόψτε κάτι, ρε παιδιά, άκου χιλιάδες…), και επιμένει να εστιάζει σε προσωπικές στρατηγικές και ιδιοτέλειες, δεν είναι παρά μία ακόμη αγωνιώδης προσπάθεια να πετάξουν “την μπάλα στην εξέδρα”»!
Ανατρίχιασα…
Μεταξύ συριζαίων ειλικρίνεια…
Περισσότερο στα πόδια του βλέπω να πατάει ο Γιάννης Ραγκούσης. Ο οποίος πρωί πρωί χθες και αφού είχε διαβάσει – είμαι σίγουρος – την «Αυγή», με όσα προαναφέρω και τα οποία προδιαγράφουν πού πηγαίνει το πράγμα, ζητάει από τους συντρόφους να μιλήσουν με ειλικρίνεια για τις συνεργασίες. Οταν, σου λέει, το ΠΑΣΟΚ είναι αρνητικό σε κάθε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά μάς κάνει τη δύσκολη στην προοπτική να συνεργαστούμε ή να επανασυνδεθούμε, τι νόημα έχει να επιμένουμε;
Η κατάληξη της δήλωσής του, όμως, είναι που τα λέει όλα:
«Υπό το πρίσμα των παραπάνω δεδομένων – και με εξαίρεση τις αυτονόητες ή και υποχρεωτικές κοινές κοινοβουλευτικές πρωτοβουλίες – μήπως η συνεχιζόμενη ρητορική για κοινό προοδευτικό ψηφοδέλτιο ή για λαϊκό μέτωπο – ιδίως μεταξύ του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και της ΝΕΑΡ – είναι απολύτως κενή περιεχομένου, λειτουργεί τελικά προσχηματικά και το μόνο που καταφέρνει είναι να ξοδεύει άσκοπα τον λίγο πολύτιμο προπαρασκευαστικό πολιτικό χρόνο που μας έχει απομείνει μέχρι τις επόμενες εθνικές εκλογές; Μήπως να μιλήσουμε με ειλικρίνεια επιτέλους;».
Και δίνει ραντεβού στην προσεχή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας και της Κεντρικής Επιτροπής, όποτε συνέλθουν τέλος πάντων.
Πού πήγες κι έμπλεξες, ρε Γιάννη;
