Ο Πρωθυπουργός αναφέρθηκε χθες στην αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης. Θύμισε ότι η κυβέρνησή του έχει θεσπίσει φορολογικά κίνητρα καθώς κι ένα νέο πλαίσιο για την κοινωνική αντιπαροχή. Είπε ότι προσπαθούν να βρουν τρόπους να πείσουν τους ιδιοκτήτες κλειστών ακινήτων να τα βγάλουν στην αγορά κι εξήγγειλε πρωτοβουλίες για την ανακαίνιση κλειστών κατά προτεραιότητα διαμερισμάτων με ευνοϊκούς όρους επισκευής.
Η κυβέρνηση, όμως, άργησε πολύ να ασχοληθεί μ’ αυτή την κρίση, ενώ αρκετές από τις πρωτοβουλίες που έχει διαφημίσει δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα. Παράλληλα, οι μέχρι τώρα παρεμβάσεις της δεν αντιμετωπίζουν τη ρίζα της: το δομικό έλλειμμα προσφοράς.
Το πρόβλημα στέγασης έχει οξυνθεί επικίνδυνα τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Και το γνωρίζουν από πρώτο χέρι όλοι οι πολίτες, ειδικά εκείνοι που ζουν στο ενοίκιο. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΤτΕ, το 2024, το 35,5% του εισοδήματος των νοικοκυριών δόθηκε για την κάλυψη των αναγκών στέγης. Κι αυτό δεν είναι το μοναδικό αμείλικτο νούμερο. Οι τιμές πώλησης των κατοικιών έχουν αυξηθεί πάνω από 60% από το 2018, ενώ τα ενοίκια περισσότερο από 45%. Οι αυξήσεις στους μισθούς πάλι δεν ξεπέρασαν το 20%. Το δε ποσοστό ιδιοκατοίκησης μειώνεται αλλά οι τιμές πώλησης συνεχίζουν να ανεβαίνουν.
Για την Κομισιόν, στην Ελλάδα υπάρχει μια «κοινωνική φούσκα» ακινήτων. Οι Ελληνες που αναζητούν σπίτι καλούνται να ανταγωνιστούν ξένους επενδυτές, κατόχους Golden Visa που δραστηριοποιούνται στον τομέα της βραχυχρόνιας μίσθωσης και funds. Πρέπει επιτέλους η χώρα να αποκτήσει μια συνολική στρατηγική για τη στέγαση και οι πολίτες της να ενισχυθούν στην πράξη.
