Στη σημερινή σειρά τάξης των υπουργείων το Εθνικής Άμυνας βρίσκεται στην τρίτη θέση. Στο μυαλό των περισσότερων επαγγελματιών της πολιτικής, βέβαια, η υπουργική καρέκλα του ελληνικού Πενταγώνου είναι μια σχετικά άνετη θέση. Οποιος κάθεται σ’ αυτή σπάνια προκαλεί αντιπολιτευτικές εξάρσεις – γιατί εμφανίζεται ως θεματοφύλακας του πατριωτισμού των Ελλήνων. Συνήθως, παρελαύνει μπροστά από παρατεταγμένα στρατεύματα, εκφωνεί ομιλίες γραμμένες για να τονώσουν το εθνικό φρόνημα, παινεύει το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων. Δεν χρειάζεται καν να υπερασπιστεί τις δαπάνες του χαρτοφυλακίου του στον προϋπολογισμό – τα αντιπολιτευόμενα κόμματα εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους αλλά υπερψηφίζουν για να μην τους κατηγορήσει η κυβέρνηση πως υποσκάπτουν την αμυντική θωράκιση της χώρας. Εντάξει, σε παλαιότερες εποχές φορούσε και γυαλί aviator ενώ φωτογραφιζόταν με ένα G3 ανά χείρας. Ή, σαν τον Ανεξάρτητο Έλληνα, έστρωνε κόκκινο χαλί στην άμμο για να αποτίσει φόρο τιμής σε όσους πολέμησαν στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας. Από αυτή την εβδομάδα, όμως, ο θώκος θα κρύβει και πολιτικές παγίδες. Η κυβέρνηση, όπως ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός στο κυριακάτικο μήνυμά του, θα αναθέσει «την αποκλειστική ευθύνη για την προστασία και σωστή λειτουργία του Αγνώστου Στρατιώτη εκεί όπου ανήκει: στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας».

Κριτήριο

Το «εύλογο ερώτημα», που τέθηκε από τον επικεφαλής του Υπουργικού Συμβουλίου – αν «μπορεί ένα ιστορικό μνημείο όπως του Αγνώστου Στρατιώτη να γίνεται πεδίο εκδηλώσεων άσχετων με την αποστολή του» –, απασχολούσε αρκετούς στα ενδότερα της κυβερνητικής έδρας πολύ πριν ξεκινήσει την απεργία πείνας ο Πάνος Ρούτσι. Τώρα λοιπόν, που το αίτημα του τελευταίου έγινε δεκτό κι αποχώρησε από το Σύνταγμα, κρίθηκε πως το τάιμινγκ είναι κατάλληλο για να πάψει το μνημείο να αποτελεί τοπόσημο διαδηλώσεων και διαμαρτυριών. Πάντως, η επιλογή του νέου φρουρού της ιστορικής μνήμης μοιάζει να μην έγινε μόνο με αξιολογικά κριτήρια. Απ’ όλους όσοι θα μπορούσαν να αναλάβουν την αποστολή (που βρίσκονταν μπλεγμένοι στο κουβάρι των γραφειοκρατικών συναρμοδιοτήτων), θα οριστεί υπεύθυνος εκείνος που δεν χάνει ευκαιρίες να διαφοροποιηθεί από την κεντρική κυβερνητική γραμμή σε ζητήματα «κοινωνικής ενσυναίσθησης» (κι όχι μόνο) ή να κρατήσει τις αποστάσεις που εξασφαλίζουν πως δεν θα τσαλακώσει το προφίλ του λαοφιλούς στελέχους. Επομένως, όταν θα επιστρέψουν δυσαρεστημένοι με την κυβέρνηση εκεί, στο δίλημμα που θα προκύψει για τον πολιτικό προϊστάμενο του υπουργείου Εθνικής Αμυνας δεν θα υπάρχει αβίαστη απάντηση – έστω κι αν «τα μέτρα τάξης» παραμένουν αρμοδιότητα της ΕΛ.ΑΣ.

Τελευταία Νέα