Την ερχόμενη Δευτέρα, η κυβέρνηση του Φρανσουά Μπαϊρού στη Γαλλία είναι πολύ πιθανό να πέσει ύστερα από μόλις οκτώ μήνες και είκοσι έξι ημέρες στην εξουσία και ο πρόεδρος Μακρόν να κληθεί να διορίσει τον πέμπτο πρωθυπουργό σε διάστημα τριών ετών. Αιτία της νέας κρίσης είναι η ψήφιση του προϋπολογισμού, που αποσκοπεί στη μείωση του ελλείμματος (σήμερα φτάνει το 5,8%) με αύξηση των φόρων και μείωση των δαπανών, ένα πακέτο μέτρων που ανέρχεται στα 44 δισεκατομμύρια ευρώ. Η αντιπολίτευση απορρίπτει αυτόν τον προϋπολογισμό, αντιπροτείνοντας την επιβολή φόρου 2% στα πολύ υψηλά εισοδήματα, αλλά ο γάλλος πρωθυπουργός δεν συμφωνεί και ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης.
Ο Εθνικός Συναγερμός της Μαρίν Λεπέν και οι Ανυπότακτοι του Ζαν-Λικ Μελανσόν δεν κρύβουν τους στόχους τους: ο πρώτος θέλει νέες εκλογές για να πλησιάσει ακόμη περισσότερο στην εξουσία και οι δεύτεροι θέλουν παραίτηση του Μακρόν. Οι αγορές, πάλι, ανησυχούν για τις επιπτώσεις που θα έχει στην Ευρώπη μια παρατεταμένη ακυβερνησία στη Γαλλία, ιδιαίτερα σε μια περίοδο γεωπολιτικής αστάθειας όπως η σημερινή. Και η Ελλάδα αναρωτιέται αν η διαφαινόμενη δημοσιονομική κρίση θα επηρεάσει τη δική της οικονομία, κυρίως στους τομείς των εξαγωγών και του τουρισμού.
Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας είναι κατηγορηματικός. Σε άρθρο του που δημοσιεύεται στα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο», ο Γιάννης Στουρνάρας τονίζει ότι η χώρα μας δεν κινδυνεύει από χρηματοπιστωτική αστάθεια, δεδομένου μάλιστα ότι η ανάπτυξή της κινείται με υψηλότερο ρυθμό από τον μέσο όρο της ευρωζώνης. Κρούει όμως για άλλη μια φορά τον κώδωνα του κινδύνου σε σχέση με τις μεταρρυθμίσεις, οι οποίες πρέπει να επιταχυνθούν, κυρίως σε ό,τι αφορά την ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης, τη διεύρυνση της συμμετοχής στην αγορά εργασίας με την ενσωμάτωση μεταναστών, τη μείωση της γραφειοκρατίας στον δημόσιο τομέα και την ενίσχυση του «τριγώνου της γνώσης» (παιδεία, έρευνα, καινοτομία).
Η επόμενη εβδομάδα θα είναι κρίσιμη, καθώς την ψηφοφορία της Δευτέρας θα ακολουθήσει η γενική απεργία της Τετάρτης και το μπλοκάρισμα σταθμών και αεροδρομίων στις 18 Σεπτεμβρίου. Οι κινητοποιήσεις αυτές συνοδεύονται από μια πρωτοφανή μείωση της εμπιστοσύνης των πολιτών στους θεσμούς. Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά και πολιτική. Οι λαϊκιστές ακονίζουν τα ξίφη τους.
