Εις μνήμην, λέει. Για να θυμόμαστε δηλαδή. Για να θυμόμαστε άραγε τι ακριβώς; Τον δημόσιο βίο και την πολιτεία κάποιου; Το στίγμα που πρόλαβε να αφήσει στον εργασιακό του χώρο; Το εύρος και το βάθος της αποδοχής του από τους συναδέλφους του – το σινάφι, εν προκειμένω, μιας και έτσι το αποκαλούμε εμείς οι του θεάτρου, οι παλιότεροι;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
