Οπως οι τελευταίες ακτίνες του ήλιου έπεφταν πάνω στο Κυνόρτιο Ορος, στο παρασκήνιο του Αρχαίου Θεάτρου της Επιδαύρου παρατάχθηκε μια ομάδα γυναικών, ντυμένων με φορέματα βγαλμένα από τη δεκαετία του 1930 σε διαφορετικές αποχρώσεις. Δίπλα τους τρεις άνδρες με στρατιωτική αμφίεση. Μόλις τα φώτα σβήνουν, οι γυναίκες σκορπίζονται για να ανέβουν στους διαδρόμους των κερκίδων και να χαθούν μέσα στο πλήθος. Ταυτόχρονα, η κεντρική κατασκευή στην ορχήστρα, μια μεγάλη ξύλινη πόρτα που γέρνει, με δύο μπλε παντζούρια αριστερά και δεξιά της και μια σκάλα μπροστά τους, γεμίζει με καπνούς, από τους οποίους ξεπροβάλλει φευγαλέα μια φιγούρα με μια ασπίδα. Ενώ μουσικοί με ένα βιολί και ένα βιολοντσέλο παίζουν μια απορρυθμισμένη μελωδία, οι άνδρες διασχίζουν την ορχήστρα πριν ο ένας εξ αυτών ξεφύγει κι αρχίσει να ανεβοκατεβαίνει στις κερκίδες. Είναι ο Πηλάδης, ο οποίος τρέχει στους διαδρόμους, αγνοώντας τον Ορέστη που τον φωνάζει πίσω του. Οταν όμως επιστρέφει επιτέλους ξέπνοος, η φωνή του παιδαγωγού που έχει καταφτάσει με την περικεφαλαία του, το δόρυ του και τη στρατιωτική του χλαμύδα τον επαναφέρει στην τάξη.

Με αυτή την ιδιαίτερη σκηνή εκκίνησε την περασμένη Παρασκευή η σοφόκλεια εκδοχή της «Ηλέκτρας» που παρουσιάστηκε από το θέατρο Πορεία στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. Στην πρώτη του σκηνοθεσία στο αργολικό θέατρο, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του οργανισμού, Δημήτρης Τάρλοου, επέλεξε να καταπιαστεί με ένα κείμενο που αποκτάει συμβολική διάσταση σε έναν σημερινό κόσμο έρμαιο των ολοκληρωτισμών και της κοινωνικής βίας. Καταθέτοντας την προσωπική του ανάγνωση στο σοφόκλειο δράμα, κέρδισε το χειροκρότημα από 16.000 θεατές που βρέθηκαν το διήμερο στις κερκίδες της Επιδαύρου – ανάμεσά τους και η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη.

Η παράσταση χαρακτηρίστηκε από την εξαιρετική μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά. Ο ίδιος μετέφερε καθαρό τον λόγο του Σοφοκλή, χωρίς σύγχρονες περιττές παρεμβολές, δίνοντας έμφαση στα ανθρώπινα διλήμματα που αντιμετώπιζαν οι ήρωες και στη σύγκρουσή τους με τη δικαιοσύνη και την ηθική. Στίχοι όπως «Αν το δίκιο βλάπτει, εγώ δεν θέλω να ζω με τέτοιους νόμους» της Ηλέκτρας υπηρέτησαν τις ιδέες και τα μηνύματα του έργου με ουσία.

Αξια Ηλέκτρα στάθηκε η Λουκία Μιχαλοπούλου. Από την πρώτη της κιόλας εμφάνιση, έρποντας μαυροντυμένη με αμπέχονο και θρηνώντας τον χαμό του πατέρα της από τα χέρια της μητέρας της και του εραστή της, έβαλε τις βάσεις για μια δυναμική εξέλιξη του χαρακτήρα της. Οσο ο μύθος προχωρούσε, η παρουσία της μέσα στον κύκλο αίματος της καταραμένης οικογένειας των Ατρειδών γινόταν ολοένα και πιο φορτισμένη συναισθηματικά, ακριβής και διεισδυτική. Το ξέσπασμά της στην είδηση του υποτιθέμενου θανάτου του Ορέστη αποτέλεσε την αποκορύφωση της φανερής εσωτερικής έντασης που κουβαλούσε από την αρχή του έργου. Απέναντί της, βρήκε μια μάλλον σχηματική και στυλιζαρισμένη Ιωάννα Παππά στον ρόλο της Κλυταιμνήστρας, η οποία με την έντονη κίνησή της και τον ειρωνικό στόμφο που διατήρησε στον λόγο της παρέδωσε μια ηρωίδα χωρίς ιδιαίτερο βάθος.

Λιποθυμία θεατή

Αν και η εξέλιξη της ιστορίας διακόπηκε για λίγο λόγω λιποθυμίας θεατή, η ροή της δεν επηρεάστηκε αλλά, αντίθετα, εντάθηκε, φέρνοντας ένα αξιόλογο θέαμα αλλά με ερμηνευτικές αδυναμίες, όπως του Αναστάση Ροϊλού στον ρόλο του Ορέστη, ο οποίος είχε περιορισμένη εκφραστικότητα. Ωστόσο, ο ίδιος έγινε πρωταγωνιστής της δυνατής σκηνής της δολοφονίας της Κλυταιμνήστρας στο βάθος του σκηνικού, που έβαψε με κόκκινο φως το κοίλον. Επιστρέφοντας με έναν δίσκο που έκρυβε κάτω από σκεπάσματα το κεφάλι της σατανικής μητέρας του, το προσέφερε ως δώρο στον εραστή της Αίγισθο, Νικόλα Παπαγιάννη, πριν τον οδηγήσει κι αυτόν στη σφαγή, με τα μάτια κλεισμένα με ένα μαύρο μαντίλι, με τη στυγνή φράση «έτσι θα έπρεπε να τιμωρούνται όσοι παραβαίνουν τον νόμο, με θάνατο αμέσως». Για να έρθει η κάθαρση μέσα από τους δύο φόνους, ενώ ο Χορός παραληρούσε, ο Πηλάδης στην κορυφή της σκάλας άλειψε το γυμνό του στέρνο με χρυσή μπογιά και συντονίστηκε στον ρυθμό ενός τρομπονιού που ανέσυρε. Το τελετουργικό ολοκληρώθηκε με τον ίδιο να ξεπλένει την αμαρτία από πάνω του με νερό. Αφησε έτσι το πεδίο καθαρό για την Ηλέκτρα που ήρθε να κλείσει βουβή την παράσταση καλύπτοντας τον τόπο της τραγωδίας με τα ρούχα της.

Τελευταία Νέα