Υπάρχει ποιητική πάλη των τάξεων; Αυτό το ερώτημα πάντα με κατέτρυχε όποτε διάβαζα Αναγνωστάκη. Γιατί πάντα τον διάβαζα. Η έμφαση στο «διάβαζα» – πάντα τον διάβαζα, ως μικρούλης αναγνωστάκης κι εγώ, γιατί ποτέ δεν τον γνώρισα, ούτε γνώρισα τον κόσμο του, παρά μονάχα σαν τον μακρινό αντίλαλο μαχών που κάποτε δόθηκαν αλλά που ποτέ δεν χωρούσαν, ούτε χώρεσαν σε μεσομικροαστικό σαλόνι, εκεί που στοιβάζονταν σε δυο ράφια, στη σειρά, κάτω απ’ τη βιβλιοθήκη με τη Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια αλλά και την Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα, οι δίσκοι της επανάστασης, Θοδωράκια μ’, Χατζηδάκια μ’, Σαββοπουλάκια μ’.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή