Στην υπόκλιση του θιάσου, ο Γιώργος πήρε τον λόγο και εκ μέρους των συγκρατουμένων του σχολίασε πως η παράσταση «ήταν ένα πετραδάκι που μας υπενθυμίζει ότι δεν μας ξεχνάει ο κόσμος. Κανείς μας δεν ήξερε ότι μπορούσαμε να είμαστε τόσο δημιουργικοί και ότι το θέατρο θα γινόταν μια διέξοδος μέσα στην ταλαιπωρία που έχει υποστεί ο καθένας μας είτε από επιλογή είτε τυχαία», παραδέχτηκε. Μαζί του συμφώνησε και ο Κώστας, ο οποίος ήταν ο πιο σπαρταριστικός ήρωας της βραδιάς στον ρόλο του Φιλοκλέονα. «Ολο αυτό, μας δίνει μια ανάσα ότι η κοινωνία μπορεί να μας δεχτεί ξανά. Η φυλακή είναι φυλακή αλλά το θέατρο έγινε για μας ένας τρόπος να φύγει το μυαλό από το κλουβί», συμπλήρωσε. Η ανάγκη τους να νιώθουν μέρος της κοινωνίας και ότι κάποιος αναγνωρίζει την προσπάθεια σωφρονισμού τους, φάνηκε κι αργότερα, όταν οι εκπρόσωποι των θεσμικών φορέων έσπευσαν να τους συγχαρούν για την ερμηνεία τους, εκφράζοντας την ικανοποίησή τους ότι η παρουσία τους εκεί δείχνει ότι κάποιοι δεν τους ξεχνούν. Την παράσταση της Δευτέρας ακολούθησε μία ακόμα της Τρίτης για τους συγγενείς των εγκλείστων ενώ είχαν προηγηθεί δύο βραδιές στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας την περασμένη εβδομάδα για τους συγκρατουμένους τους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ